Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

20/11/17

Σκορπάς

Σκορπάς, υδράργυρος από θερμόμετρο που έσπασε.
Τα κομμάτια μπίλιες, που κανείς δε θα παίξει μαζί τους.
Δεν είναι πως γερνάς, μα να, η κατάσταση είναι τέτοια
ξεμακραίνουν οι φίλοι, παλίρροια η σιωπή τους σκεπάζει.
Ποιος θέλει να μιλά και ποιος ν΄ ακούει τη μιζέρια.
Η αδιέξοδη επανάληψη από τοίχο σε τοίχο εξαντλεί.
Κι ύστερα είναι τα όνειρα..  Άμοιρα φτερωτά!
Ακροπατάς μη τρίξει στον ύπνο τους, γλυκοκοιμούνται!

Μοσχοβολά ο δυόσμος από τη γλάστρα στη βεράντα,  
ποιος άνεμος τάραξε τη λήθη και πλημύρισε άρωμα!
Σκορπάς, ακόμη μια φορά στις μνήμες… ριπές και τρύπες·
Κλείνεις τη πόρτα, η ύπαρξή σου διαμέρισμα μικρό.
Χώρο δεν έχει να φαντάζεσαι ταξίδια, εκτός ίσως..
το πληκτρολόγιο κι ένα χαρτί ψηφιακό, λευκό…
Μεθάς τις λέξεις μουσική για να τις πιάσεις,
τις ψαλιδίζεις, τις κονταίνεις να χωρέσουν δίπλα δίπλα,
κι ύστερα μέσα σου τις καις..  Κανένα μεγάλο ταξίδι
δεν αντέχεται και δεν  γίνεται από έναν μόνο…

Δεν υπάρχουν σχόλια: