9/4/08

Άτιτλο...

Κάποιες λέξεις γεύση έχουνε αλμυρή... Στάζουν από έναν κατακόκκινο ουρανό, σε μια απέραντη αμμουδιά δίχως ωκεανό, χωρίς καθόλου άνεμο... Τοπίο καρδιάς που ξεθώριασε ο χτύπος της. Κάθε φορά που μια λέξη στην άμμο σβήνεται, τινάζεται ψηλά πολύ, νέφος η άμμος, θολώνει το μάτι, και τα βλέφαρα μόλις που συγκρατούν το δάκρυ, να μην προδώσει.... Στους καρπούς η ταραχή σχεδόν ακούγεται... Η λογική φίδι που τρομάζει και τυλίγεται.. Περιμένει κουλουριασμένο, μα ο εχθρός αόρατος... Τεράστιος...
Δυο μαντατοφόροι του, πουλιά λευκά, κουραστήκανε γύρους να κάνουν, κουβαλώντας μια άσπρη γαρδένια στο ράμφος. Σαν καταδίκη , νεκρά, εγκαταλείπουν την ζωή και την γαρδένια , και πέφτουν... Κάπου μέσα στην έρημο. Δεν μπορείς να διακρίνεις, έχεις μια βροχή ολόκληρη να συγκρατήσεις στα μάτια σου... Φοβάσαι, πως αν γίνει η αρχή, ποτάμι θα χυθείς, ωκεανός θα σκεπάσει την καρδιά σου. Και το κορμί ακόμη ένα ναυάγιο, ξεχασμένο.

Σταγόνες αίματος , βάψαν και το κόκκινο φουστάνι σου. Τα βηματά σου ματωμένοι λεκέδες σε μια έρημο που σε καίει. Τόσο που υποφέρεις. Και τα βλέφαρα κλειστά, πίδακας η ζωή σου που στις όχθες της φλέβας σου δραπετεύει...

29 σχόλια:

  1. Ιδιαιτερο το σημερινό..
    Μα μου αρεσε η εικονα με το πουλι και τη γαρδενια στο στόμα..
    Καλημερα Νίκο μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος10/4/08, 1:24 μ.μ.

    Δάκρυα χύσε ποταμούς
    πλημμύρισε την πλάση
    κάνε την έρημο όαση
    κι ο πόνος θα περάσει!

    Γιατί άτιτλα; Διαμαρτύρομαι!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος10/4/08, 1:34 μ.μ.

    Κόκκινες λέξεις αρμυρές..
    κι η δίψα για αίμα άσβεστη..
    Μέσα στην έρημο ένας στίχος μπλε..
    ποτίζει τη γαρδένια..

    μμμ.. άρωμα!!!

    L.N.E

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Η λογική φίδι που τρομάζει και τυλίγεται..."
    Πόσο δίκιο έχεις!
    Καλό σου απόγευμα Νικόλα:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μέσα στην έρημο ένας στίχος μπλε..
    ποτίζει τη γαρδένια
    panemorfo!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. "Φοβάσαι, πως αν γίνει η αρχή, ποτάμι θα χυθείς, ωκεανός θα σκεπάσει την καρδιά σου."
    Ίσως έτσι έρχεται και η κάθαρση
    Νικόλα!! Μη φοβηθείς!! Άσε ό,τι
    κι αν είναι να σε συνεπάρει..
    και να σε επιστρέψει εξαγνισμένο!!
    Στη ζωή συνεχώς εναλλάσεται η χαρά
    με τη λύπη... για να υπάρχει ισορροπία :))

    Καλό χρωματιστό απόγευμα*** ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Η διαδρομές στο κόκκινο συναντούν την άμμο και σβήνουν με δάκρυα.

    Διαδρομή στιγμών.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ...σταγόνες αίματος, βλέφαρα κλειστά και ...μια ζωή δραπέτης...
    Ιδιαίτερη γραφή σήμερα

    Καλό σου βράδυ!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Δεν μπορείς να διακρίνεις, έχεις μια βροχή ολόκληρη να συγκρατήσεις στα μάτια σου... "
    Ας είναι.
    Να βραχεί η ψυχή ως τα άδυτα.
    Να επέλθει η ανακούφιση, η λύτρωση..!

    Καληνύχτα Νικόλα!
    Όμορφο, όπως πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τι να πω...με κάλυψαν οι κυρίες...!!!

    Θαρώ πως η γραφή σου ωριμάζει κάθε μέρα και πιο πολύ!

    ΚαληΣπέρα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Tι ωραια που χειριζεσαι τις ευαισθητες λεξεις...
    "Στους καρπους η ταραχη σχεδον ακουγεται."


    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Την καληνύχτα μου και ... μην φοβάσαι. Η αρχή δεν θα γίνει ποτέ, ποτάμι δεν θα ανβλύσει, ωκεανός δεν θα γίνει. Έχουν γνώση τα ναυάγια που αράζουν. Μέσα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ανώνυμος10/4/08, 10:48 μ.μ.

    Καλησπέρα και πάλι!

    Η ανάγνωση είναι για μένα απολαυστική σε οτιδήποτε καλογραμμένο ή κακογραμμένο. Αρκεί να διακρίνω έστω και σε μια λέξη κάτι από αλήθεια, ότι χρώμα και να έχει.

    Εξαιρετικό κείμενο και οι λέξεις... τόσο που πονούν, ναι τόσο που πληγώνουν, σαν να πέρασε λεπίδα μαχαιριού αργόσυρτα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμος10/4/08, 11:02 μ.μ.

    πιδακες η ζωη σου
    κατακοκκινος ουρανος
    ακομα κι ετσι εχεις μια μουσικοτητα απιστευτα γαληνια...
    βρεχει στην ερημο
    **θελω τιτλους χρωματιστους
    καληνυχτες γλυκες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. kathe stixos sou prokalei skepsi..
    kalispera ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος10/4/08, 11:17 μ.μ.

    καλησπερα αυτες τις μερες εχω πολυ δουλεια παντα ομως περναω και σε βλεπω.ναταλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ανώνυμος10/4/08, 11:41 μ.μ.

    Είδα ΦΩΣ @ μπήκα
    Καλησπέρα @ πάλι ποιητή!
    mariaeyes

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κάποιες λέξεις έχουν γεύση αλμυρή
    όπως τα δάκρυα
    και η λογική φίδι που τρομάζει και τυλίγεται

    Νικόλα είσαι υπέροχος!
    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ανώνυμος11/4/08, 12:15 π.μ.

    ...σταγόνες αίματος, βλέφαρα κλειστά και ...μια ζωή δραπέτης

    Με τα μάτια κλειστά ,την καρδιά να στάζει αίμα τολμάμε σε κάποια στιγμή της ζωής μας να δραπετέυσουμε στο όνειρο και την ελπίδα.
    Υπέροχος όπως πάντα Νικόλα
    http://Isminy.pblogs.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος11/4/08, 12:24 π.μ.

    Ουπς σου έφερα την γαρδένια...
    αντε βάλε την στο νερό για να ευωδιάσει....
    Ασπρο μου Φτερό καληνύχτα
    και να ξέρετε πως είναι όμορφο να κλαίς Καθαρίζουν τα ματάκια
    Το λέω έγω μια ξανθιά χαρτόκουτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. "Δεν μπορείς να διακρίνεις, έχεις μια βροχή ολόκληρη να συγκρατήσεις στα μάτια σου... Φοβάσαι, πως αν γίνει η αρχή, ποτάμι θα χυθείς, ωκεανός θα σκεπάσει την καρδιά σου".
    Πόσο αληθινό!!...
    Καλό ξημέρωμα Νικόλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα Νικόλα !

    Απλά υπέροχος , για μια ακόμη φορά !

    Σ'αευχαριστώ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ποτάμι να γίνει, να ξεχυθεί στον ωκεανό ορμητικά πολύ, να φέρει το καινούριο... Στα φίδια δεν αρέσουν τα ποτάμια, ούτε ο ωκεανός ...

    Όμορφη μέρα να χεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος11/4/08, 12:34 μ.μ.

    καλημέρα Νικόλα.. μου αρέσει που
    έχει πτυχές και χρώματα κάθε λογής
    ο λόγος σου.. η σκέψη σου.. η ψυχή σου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Νικόλα,στάθηκα περισσότερο εκεί που λες πως το κορμί-μου αρέσει αυτή η λέξη αντί του σώματος,το γιατί ίσως μας δοθεί η ευκαιρία να το αναλύσουμε σε άλλη ανάρτηση,εκτιμώ πως είναι μεγάλη κουβέντα-άλλο ένα ξεχασμένο ναυάγιο,
    σκέφτηκα ότι ίσως ορισμένες φορές να είναι προτιμότερο να είναι το κορμί ναυαγισμένο παρά να ενδυόμαστε ένα "άρτιο" σώμα,και μέσα του να υπολανθάνουν ναυάγια πνεύματος και ψυχής...

    πολύ όμορφο και το ύφος του πεζού σου,χωρίς να αρνείσαι κι εδώ το λυριμό σου.

    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Συμπαθέστατη γραφή, ξέχυλο συναίσθημα, γεύση θελκτική!

    Ανταποδίδω την επίσκεψη μ' ευχαρίστηση! Συγχαίρω για τον χώρο και για όσα διαπιστώνω εδώ μέσα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. κάποιες λέξεις γεύση έχουνε αλμυρή ...
    (ότι κι αν λέω, γράφεις υπέροχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Σας ευχαριστώ όλους σας για τα σχόλια, και την αγάπη σας! :)) Καλό απόγευμα να έχετε! :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή