Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση
εκεί που ανθρώπων η χωμάτινη λαλιά σιωπεί.
Όποιος μαζί σου θέλει να μιλήσει
θα πρέπει στα δυο του πόδια να σταθεί,
να τεντωθεί...
Δεν πρέπει εσύ τα φτερά σου να τα κλείσεις
και να σβηστεί η αγγελική σου η μορφή,
αν τους ανθρώπους, όπως νιώθω, έχεις αγαπήσει,
μη τους στερήσεις ενός αγγέλου την ψυχή.
Είναι μονόδρομος τούτη η μοναξιά σου
είναι αγάπης χάραγμα της μοίρας,
και δεν μπορείς από την μοίρα να κρυφτείς.
Και τον καρπό σου να κόψεις μη σε σέρνει
πάλι εκείνη θα βρεθείς ν΄ακολουθείς...
Αυτοί οι στίχοι χάραξαν πορεία μέσα μου από την πρώτη στιγμή που τους διάβασα.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μια ακόμη φορά μπράβο!!!!
"αν τους ανθρώπους, όπως νιώθω, έχεις αγαπήσει,
ΑπάντησηΔιαγραφήμη τους στερήσεις ενός αγγέλου την ψυχή"
Αυτούς τους ανθρώπους Νικόλα μου, με ψυχή αγγέλου που τους βρίσκει κανείς;;
Γέμισε ο κόσμος μας ...δαίμονες!! Φαίνεται πως ο Θεός έπαψε να μας αγαπά πια!!
Υπέροχοι στίχοι όπως πάντα.
Να είσαι καλά και καλή σου εβδομάδα!
Αναστασία! :)) Ότι καλύτερο μπορούσες να μου γράψεις :)) Ευχαριστώ! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήmarianaonice το πιο ιδανικό είναι να τους βρούμε μέσα μας.. τότε θα μπορέσουμε να τους διακρίνουμε και γύρω μας. Η αγάπη, είτε του Θεού, είτε των ανθρώπων, αποκαλύπτεται όταν μαθαίνεις να αγαπάς... :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα! :))
τοση μοναξια..
ΑπάντησηΔιαγραφή"Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι;; Δεν το είχα σκεφτεί!!
Κι αν ναι, τότε αυτή τους
απομονώνει περισσότερο;;
Καλημέρα!*** :))
Καλημέρα Νίκο...Η τελευταία στροφή λέει τα πάντα, σ' αυτό το ποίημα, οι στίχοι "είναι αγάπης χάραγμα της μοίρας" και "πάλι εκείνη θα βρεθείς ν΄ακολουθείς", είναι αριστούργημα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά συγχαρητήρια..., σου αξίζουν...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, φιλιά...
Γεια σου Νικόλαε
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις προσκλησούλα
Φιλάκια ...
Νάντια, η χειρότερη μοναξιά, όταν ανάμεσα σε πολλούς είσαι, μα μόνος είσαι... Η άλλη μοναξιά προσωρινή, γόνιμη, είναι η μόνη που αληθινά μπορεί να πάψει την έννοια μόνος... Γιατί όποιος στην μοναξιά σου τούτη σε βρει, αληθινός είναι, εκεί... Για να μοιράζεστε! :)) Όμορφο απόγευμα να έχεις! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαργαρίτα, όχι, δεν τους απομονώνει... Δρόμος λύτρωσης ο πόνος τούτος, γέφυρα από τα πιο σπουδαία υλικά της ανθρώπινης ψυχής. Ένα το σπουδαιότερο... Αγάπη... :)) Καλό απόγευμα!
Αρτάνη, σε ευχαριστώ, που νιώθεις! :)) :)) Καλό απόγευμα!
Μαρία Έλενα! :)) :)) Έρχομαι να δω! :))
Νικόλα Νικόλα,
ΑπάντησηΔιαγραφή"είναι μονόδρομος τούτη η μοναξιά μου..."
πνίγομαι
"Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση
ΑπάντησηΔιαγραφήεκεί που ανθρώπων η χωμάτινη λαλιά σιωπεί.
Όποιος μαζί σου θέλει να μιλήσει
θα πρέπει στα δυο του πόδια να σταθεί,
να τεντωθεί..."
Tι γλυκό Νικόλα!
Πόσο ανάγκη έχουμε τους αγγέλους.
καλή σου εβδομάδα
:-)
Φαίδρα, ξέρεις τι τρέμει πιότερο η μοναξιά;; Όταν οι μοναχικοί άνθρωποι αληθινά ανταμώνουν... :)) Καλησπέρα! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάσια, έναν κρύβουμε όλοι μέσα μας. Αξίζει να τον βοηθήσουμε να ανοίξει, πάλι τα φτερά του! :)) Και θα συναντήσουμε αγγέλους, σίγουρος είμαι! :)) Καλή εβδομάδα! :))
"Αγγελικό" Νίκο μου.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφή:)) Μαρία ευχαριστώ! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήένας άγγελος είσαι κι εσύ
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αν είναι η μοναξιά σε αγγέλου
ΑπάντησηΔιαγραφήαφή να με οδηγήσει,
σπάω δεσμά του μέσα μου αλυσίδες
κι ακολουθώ το βήμα της αγάπης...
καλημέρα Νίκο...:)
Νατάσα, ευχαριστώ! : )) : ))
ΑπάντησηΔιαγραφήΓωγώ, : )) Να το ακολουθείς, γιατί οι άλλοι δρόμοι κάποτε τελεύουν... Ο δρόμος της αγάπης, είναι πάντα καινούργιος! : )) Καλημέρα! : ))
Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση
ΑπάντησηΔιαγραφήεκεί που ανθρώπων η χωμάτινη λαλιά σιωπεί.
Όποιος μαζί σου θέλει να μιλήσει
θα πρέπει στα δυο του πόδια να σταθεί,
να τεντωθεί...
Άμεση η ανταπόκριση της ψυχής μου στους στίχους σου Νίκο.
Στα δυό του πόδια να τεντωθεί και
να αλφαδιάσει την ματιά του στοβλέμμα σου. Ή μοναξιά τα φοβαται τα βλέμματα των ανθρώπουν,
μιλούν πολύ και τόπο δεν της παραχωρούν...
Με την εκτίμηση μου
Isminy.pblogs.gr
Ισμήνη... Ευχαριστώ! :)) Καλημέρα! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήτρομερο Νικο...θα μπορουσαμε να γραψουμε "βιβλια" για αυτο το θεμα οπως φυσικα και εχουν γραφτει...η ελληνικη γλωσσα ειναι απεριγραπτη ειδικα στην ποιηση...καλη σου μερα απο ΝΥ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Γεωργία Νεφέλη, σε ευχαριστώ που περπάτησες πιο πολύ, από όσο το μάτι αρχικά βλέπει, σε αυτή την αμμουδιά, από όπου η ψυχή μου στέκεται κι ονειρεύεται.... :)) Μου δίνεις μεγάλη χαρά!
ΑπάντησηΔιαγραφήγραφεις υπεροχα και ζηλευω που εγω μονο νιωθω χωρις να μπορω να εκφραστω...
ΑπάντησηΔιαγραφή