31/3/09

τόσο μακρυά, τόσο κοντά...

Πικρή λέξη, στα χείλη δεν θα φτάσεις.
Στο ποταμό της σιωπής, βότσαλο σε πετώ.
Όμορφα να ταξιδεύει θέλω η αγάπη,
απ' τά στενά του νου, ως τον πλατύ γιαλό.

Με άστρα τα φτερά, καρδιά μου, θα κεντρώσω,
να φτάσουνε τα όνειρα στου ουρανού την τάξη.
Όμορφα να ταράζονται στο πέταγμά σου αγγέλοι,
και με κλειστά τα μάτια, Ζωή, να σε κοιτώ...

6 σχόλια:

  1. τόσο μακρυά, τόσο κοντά...
    πόσο ν' απέχει η γη απ' το φεγγάρι;
    και τα αστέρια απ' της καρδιάς μας
    το γυαλό;

    μια κεντημένη με αστέρια καληνύχτα
    **********

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Με άστρα τα φτερά, καρδιά μου, θα κεντρώσω,
    να φτάσουν τα όνειρα στου ουρανού τη τάξη.
    Όμορφα να ταράζονται στο πέταγμά σου αγγέλοι,
    και με κλειστά τα μάτια, Ζωή, να σε κοιτώ..."

    Θα πετάξω...
    όσο πιο ψηλά γίνεται..
    μα πάλι εδώ στη γη θα καταλήξω..
    συντροφιά με τους ανθρώπους..
    κ ας πληγώνουν τους αγγέλους τους..

    η δύναμη της καρδιάς?
    η δυνάμη της ψυχής?

    Η δύναμη της αγάπης!!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. γεωργια νεφελη1/4/09, 2:43 μ.μ.

    πικρη λεξη.....η αγαπη....
    μικρη λεξη.....η αγαπη....
    ομορφη λεξη....η αγαπη...
    η πιο μεγαλη λεξη....η αγαπη....
    ποναει η λεξη.....αγαπη....
    αναστενει η λεξη ....αγαπη....
    πεθενει η λεξη .....αγαπη....
    ολα η τιποτα....ΑΓΑΠΗ.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλό μήνα Νίκο
    Ποιητικό και ανοιξιάτικο
    Ομορφο το ποίημά σου
    Καιρό είχα να σε διαβάσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πραγματικά πολύ ωραία και ποιητικά σου μπήκε η άνοιξη...
    Καλησπέρα Νικόλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ...βότσαλο στον ποταμό της σιωπής..
    τι υπέροχο Νικόλα...γλυκιά ανοιξιάτικη μελαγχολία...
    χαίρομαι που σε ξαναδιαβάζω...
    Καλό βράδυ!:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή