11/9/08
άτιτλο..
Οι καθρέφτες δεν έχουν ποτέ νόημα... Όλα ανάποδα τα δείχνουν... Το αριστερά δεξιά, το όμορφο άσκημο, το άσκημο όμορφο... Πίσω από τον καθρέφτη, εκεί που τα δάχτυλα δεν φτάνουν, η αληθινή εικόνα του εαυτού μας. Και το τζάμι με το είδωλο φύλακας είναι της αλήθειας, να μην αφήσει κανέναν να μπει.. Την επόμενη φορά, να κοιτάξεις στην ματιά αγαπημένου... που σ΄αγαπά! Στα μάτια ενός συντρόφου, του παιδιού την ώρα που σε αγκαλιάζει, στο φως που λάμπει για σένα στα μάτια ενός φίλου... Και την πύλη την τρομερή, που ψεύδεται, κλειστή δε θα βρεις. Την εικόνα σου την αληθινή θα συναντήσεις, αυτήν, για την οποία αγάπη τόση, σου αξίζει!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
39 σχόλια:
Ακόμη και σε αυτή την ψεύτικη εικόνα του καθρέφτη αν είχαμε τη δύναμη να κοιτάξουμε τον εαυτό μας θα βλέπαμε στα μάτια του άλλου την ανάγκη να τον αγαπήσουμε...
Καλή σου μέρα!!!
Ονίσιμε, νομίζω πως τούτη είναι μια μόνιμη παράκληση του καθρέφτη...
Καλημέρα!
Καλημέρα και από μένα....Ο καθρέφτης σου δείχνει πολλά το ζήτημα είναι αν θελεις να τα δεις αν μπορείς να τα δεις ...Καθρέφτης της ψυχής τα μάτια σου ...ΚΑθρέφτης της μορφής το γυαλί ...Βλέμμα ζεστό και ο καθρέφτης σπάει..πύρινο και αυτός διαλύεται..έχεις την δύναμη να κοιτάξεις μέσα σου και αυτό να το αποθανατίσεις σ' ένα βλεμμα πάνω σ'αυτόν ?
Καλήμέρα Νικόλα
Από Χριστίνα
Χριστίνα, οι καθρέφτες πάντα μας βάζουν σε σκέψεις, όπως κάθε παρατήρηση του εαυτού μας, όσο επιφανειακή κι αν μοιάζει..
Καλημέρα!
Υπέροχος ο τρόπος που σκέφτεσαι.Σκέψη εκφρασμένη μέσα απο εικόνες πάνω σε χαρτί ...
Χριστίνα
Τα μάτια λένε πάντα την αλήθεια.. να κοιτάμε τον άλλο (και εμάς) στα μάτια λοιπόν :) καλημερα..
Χριστίνα σε ευχαριστώ για το ευγενικό σου σχόλιο..
οι καθρέφτες δεν έχουν νόημα.. όμως μας επηρεάζουν είτε το θέλουμε είτε όχι..
o τρόπος έκφρασής σου πάντα μοναδικός..
καλημέρα Νικόλα και σήμερα και κάθε μέρα
Roadartist, ναι, να κοιτιόμαστε! : ))
Καλημέρα!
Ελένη, μας επηρεάζουν, ίσως ξεγελαστεί η πρώτη ματιά. Μια πιο προσεκτική παρατήρηση με τα μάτια της ψυχής, όμως, βοηθάει να νιώσουμε καλύτερα την αλήθεια.
Καλημέρα!
Καλημέρα Νικόλα!
Διάβασα κάπου πως..
"στον καθρέφτη φαίνεται
το είδωλο της μορφής του σώματος
στη συζήτηση φαίνεται η μορφή της ψυχής"... και θα συμπληρώσω,
Όταν ο άνθρωπος κατασταλάξει σε
ποιόν καθρέφτη θέλει να αρέσει
περισσότερο..τότε είναι σίγουρος
για τον εαυτό του και γεμάτος αυτοπεποίθηση! Σίγουρα η εμφάνηση
επηρεάζει.. όμως δεν είναι η ουσία!
Η λάμψη λοιπόν, όπως κι εσύ λες,
στα μάτια αγαπημένων προσώπων..
δίνει την απάντηση..
Καλημέρα*** :)
Πολλά τα προσωπεία που εμφανίζονται στον καθρέφτη της κάθε ύπαρξης ...μα τι όμορφα που το λες: Τίποτα δεν αξίζει περισσότερο από την αντανάκλαση της αγάπης στα μάτια των δικών μας ανθρώπων, αυτών με τους οποίους έχουμε δέσει τη ζωή μας...
Μιά φωτεινή Καλημέρα καλέ μου Νικόλα!
(Σου έχω απαντήσει στο προφίλ σου)
Καθρέφτι καθρεφτάκι μου
πιο είναι πιο ωραίο
το βλέμμα το απονήρευτο
ή εκείνο το μοιραίο?
Και εκείνος αποκρίθηκε
Το βλέμα το αλήθινο
Εκείνο ζωγραφίζει
μέσα απ τα λάθη της ζωής
μπορεί και αντικρίζει
το βλέμα το αληθινό
αυτό που μόνο καίει
αυτό που μόνο αγαπά
αυτό που σιγοκλαίει
Χριστίνα
Μαργαρίτα, είναι παράξενο που κατοικούμε σε αυτό και όχι στο άλλο σώμα. Που η ψυχή αλλιώς ζυμώνεται αν γεννηθείς άνδρας ή γυναίκα. Ανάπηρος, χαζός, ή έξυπνος. Άμαθη η ψυχή, αγγίζει να μάθει.. Ψυχή και σώμα, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν το ένα δίχως το άλλο. Καθόμαστε εδώ και μιλάμε, για πράγματα που η νόηση κάποιων ποτέ δεν θα συλλάβει, γιατί δεν μπορεί, όπως ποτέ ένας εκ γενετής τυφλός δε θα κατανοήσει τι σημαίνει να βλέπεις χρώματα. Κι όμως, πέρα από όλη αυτή την αισθητήρια ικανότητά μας, πέρα από τη διδαχή που μας προσφέρει το σώμα, υπάρχει κάτι κοινό για όλους. Η ανάγκη να επικοινωνούμε και να μοιραζόμαστε.Νομίζω, αυτή είναι η αφετηρία της Ύπαρξης...
Μοιράζομαι, σημαίνει, εκτίθομαι. Αφήνω τον άλλον να με γνωρίσει, και πληρώνω το τίμημα να τον γνωρίσω.. Ο πόνος του γίνεται πόνος μου, η χαρά του χαρά μου. Τον νιώθω και με νιώθει...
Αυτός είναι ο καθρέφτης για τον οποίο μιλώ. Ο καθρέφτης των " τύπων" , των "πρέπει", της εύκολης κριτικής. Ο καθρέφτης των συσχετισμών, καθρέφτης παραμορφωτικός. Αυτός που γνωρίζει να αγαπά, ξεπερνά όλα τα ψεύδη η ματιά του, γιατί κοιτά με τα μάτια της ψυχής. Η νόησή του υποτάσσεται στη δύναμη της αγάπης, και η εικόνα που κοιτά κανείς, είναι η εικόνα που αξίζει στον κάθε ένα μας. Ενός πλάσματος, που έχει ανάγκη να Υπάρξει.
Καλημέρα! ***
Φωτεινή, τίποτα δεν αξίζει όσο η ματιά, ή αγκαλιά αγαπημένου! Το μήνυμα το διάβασα.. Ευχαριστώ!
Μία όμορφη μέρα γεμάτη αγάπη να έχεις!
Χριστίνα, ευχαριστώ για τους στίχους σου!
Νικόλα μου, με εκφράζουν
απόλυτα τα λόγια σου..
χαίρομαι που έγινα αφορμή να
ξεδιπλώσεις τις σκέψεις σου..
δεν έχω να συμπληρώσω κάτι..
μόνο συμμερίζομαι κι εγώ την
ίδια ανάγκη..για να υπάρχω και
να ζώ!!
Σ' ευχαριστώωω!!!
Μαργαρίτα, εγώ σε ευχαριστώ! Που υπάρχεις, και μοιράζεσαι!
κοιτάζοντας σε μάτια αθώα, βλέπουμε τους χαμένους εαυτούς μας...
καμιά φορά ο καθρέφτης λέει και αλήθειες. τις αντέχουμε όμως ή τα ρίχνουμε απλά στον αντικατροπρισμό;
φιλιά βρόχινα...
Αυτό, καλή μου νεράιδα της βροχής, είναι κάτι, που ο καθένας οφείλει να απαντήσει για τον εαυτό του. Θέλω να πιστεύω, πως ναι!...
Καλό σου απόγευμα!
*Πίσω από τον καθρέφτη, εκεί που τα δάχτυλα δεν φτάνουν, η αληθινή εικόνα του εαυτού μας*.
Ελπίζω όλοι κάποτε να μπορέσουμε να δούμε την αληθινή μας εικόνα.
Καλογραμμένο λιτό αλά τόσο δυνατό. Μ' αρέσει ο τρόπος που διαχειρίζεσαι τον Λόγο και την εννοιολογία. Επίσης τα σχόλιά σου στην Μαργαρίτα πόσες αλήθειες κρύβουν. ΄Αραγε θ' αντέξουμε να ψηλαφίσουμε την ψυχή για να μοιραστούμε και να μοιράσουμε;
καλό απόγευμα γεμάτο δυνατές συγκινήσεις
ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ
Καθρέφτες χιλιάδες …
σαν αυτούς, που μπαίνεις
στο παιχνίδι με τους καθρέφτες
και προσπαθείς
να δεις τον εαυτό σου
και τους γύρω σου διαφορετικά ,
πότε χονδρό, πότε ψηλό,
πότε γελαστό, ή ότι άλλη δυνατότητα
σου προσφέρουν οι καθρέφτες.
Μέσα από όλο αυτό πρέπει
να ανακαλύψεις το πραγματικό είδωλο
αυτό που θα σου προσφέρει
την ευτυχία .
την αγάπη μου.
Οταν μπορέσουμε τον εαυτό μας να αντικρύσουμε στα ματια να αντιμετωπίσουμε τις αδυναμίες μας και να αγαπήσουμε τα ελατοματα μας, να γινουμε αυτό που είμαστε και όχι αυτό που οι άλλοι προσδοκούν από εμας τότε νομίζω θα μπορέσουμε να αντικρύσουμε τον πραγματικό καθρέφτη της ζωής μας και όχι την παραμόρφωση που πολλές φορές ζούμε.Σμπληρωνοντας δε σε αυτά που ήδη έχω πει ακόμα και μέσα από αυτή την παραμόρφωση μπορούμε να δούμε εμάς αρκεί να δούμε και όχι απλά να κοιτάξουμε.
Καλό απόγευμα Χριστίνα -Νεφέλη
Σοφία, αυτό είναι το ζητούμενο, για τον καθένα μας χωριστά. Να υπάρξουμε! Είναι μια απάντηση που μπορώ να τη δώσω, μόνο σε σχέση με μένα, όπως κι εσύ μπορείς να απαντήσεις για σένα. Μια απάντηση που μοιάζει πιότερο υπόσχεση... Για μένα, το ερώτημα είναι πως μπορώ να αντέξω, χωρίς να μοιράζομαι..
Καλό απόγευμα!
Ζαφορά, χιλιάδες γυαλάκια, αλλά μία η πηγή του φωτός. Η ψυχή!
Ένα όμορφο απόγευμα γεμάτο αγάπη να έχεις!
Χριστίνα Νεφέλη, συμπληρώνω, όταν καταφέρουμε λοιπόν, να κοιτάξουμε με αγάπη, τον εαυτό μας. Η αγάπη, δεν είναι ποτέ εγωιστικό συναίσθημα, και γεμίζεις την ψυχή σου μ΄αυτήν, όσο την σκορπάς. Όποιος αγαπάει τον εαυτό του, αγαπά τον κόσμον όλο. Ή καλύτερα, όποιος μάθει να αγαπά, μπορεί να εξηγήσει γιατί υπάρχει..
Σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου. Καλό απόγευμα!
Στον καθρευτη της ψυχης σου ειδα την δικη μου ψυχη γι'αυτο σ'αγαπησα οσο αγαπω εμενα.....την καλησπερα μου και παντα την αγαπη μου
Έδωσες στην ψυχή μου την μορφή που αγαπώ!
Την αγάπη μου, πάντα!
ερώτηση:
όταν κοιτάμε τα μάτια κάποιου και βλέπουμε μέσα σε αυτά το ειδωλό μας σημαίνει οτι τον έχουμε «γοητεύσει», ή απλά είναι μια απόρεια φωτισμού και γωνίας;
εεεεεεεεε
καλώς σε βρήκα
;οΡ
..Όταν στα μάτια καθρεύτες ψυχών
Τα είδωλα μας βλέπαμε αντικριστά
Έρωτα τυφλέ πες μας εσύ τι είδες..
λεω τώρα, τα δικά μου, δεν κολλάει και πουθενά!!!
;οΡ
μμμ δυσκολο πραγμα ο καθρεφτης...ακομα πιο δυσκολα τα βλεμματα καμια φορα...οσα βλεπεις μεσα τους δλδ...μπορει να δεις ολον τον κοσμο και να γεμισει η καρδια σου,μπορει και να σου ρουφηξουν την ψυχη...αναλογα με τις προφυλαξεις που παιρνεις η' οχι...
ομως τι ομορφια ειναι να μην παιρνεις ε...;
ευχαριστω για το φιλι...με βρηκε μαζι με εναν ανεμο...παρε κι ενα δικο μου τωρα!!!
Καλύτερα να κοιτάξω στην ματιά αγαπημένου... που σ΄αγαπά! Στα μάτια ενός συντρόφου, του παιδιού την ώρα που σε αγκαλιάζει, στο φως που λάμπει για σένα στα μάτια ενός φίλου... Δεν τα πάω καλά με τους καθρέφτες.
Καλό σου βράδυ Νικόλα. Πάλι ζωγράφισες χαμόγελο στα χείλη μου.
Pandiony αν κοιτάς στα μάτια του και βλέπεις εσένα τότε είναι και θέμα οπτικής γωνίας, μα και της επιθυμίας σου να δεις πρωτίστως εσένα...
Αν τον κοιτάς στα μάτια, και βλέπεις στη ψυχή του, αυτή είναι άλλη ιστορία. Σημαίνει πως θες να δεις βαθύτερα, και πως εκείνος στο επιτρέπει..
Ένα καλό βράδυ να έχεις..
Ναιαδα αν οχυρώσεις την ψυχή, ποιον να βάλεις φύλακα; Υπάρχψει πάντα τότε φόβος, να χαθούν τα κλειδιά. Καλύτερα λοιπόν, όπως λες. Λεύτερη και εκτεθειμένη... Χωρίς πόνο δεν κατακτιέται η ευτυχία, όση τουλάχιστον αναλογεί στη θνητή μας φύση..
Φιλί.. για να φτιάξεις μια ζωγραφιά από αστέρια!
Jacki μακάρι να μη κοιτάξεις ποτέ σε καθρέφτες... Μόνο σε μάτια αγαπημένων.... πάντα μ΄αγάπη!
Καληνύχτα!
swstos!!!!!
Δεν ξερω ..αλλα πιστευω πως εκει που αγαπω τα ματια μου εχουν αλλη εκφραση ...
αυτη που του αξιζει ..
και το χαμογελο
να γραψεις και για το χαμογελο ...
μεταμορφωνει
αυτο το συναισθημα
ολοκληρο το προσωπο
ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΜΑΣΤΕ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ!
Talisker έχεις απόλυτο δίκιο για το χαμόγελο! Μπορεί να σώσει κάποιον από την κόλαση ή τον θάνατο...
Μια όμορφη καλημέρα, κι από δω!
καποιος φίλος μου είπε: μην κοιτας στον καθρέπτη γιατί αυτός βλέπει πάντα πίσω σου! εσύ να κοιτας μπροστά..
Δημοσίευση σχολίου