Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

25/4/13

Καλημέρα

Μέλι, κανέλα κι άρωμα
από το πορτοκάλι,
στοίβω Αγάπη για χυμό
τον Ήλιο, το Φεγγάρι...
Παίρνω τα άστρα τ ουρανού
τα λούλουδα του κάμπου,
ξελογιασμένα κύμματα
και μεθυσμένο αγέρα...
Κεντώ σου με το αίμα μου
μαντίλι να σου φτιάξω..
Πάνω να στρώσω πρωινό,
κάθε λογής καλούδι,
την καλημέρα μου να πω,
γλυκό μου αγγελούδι!

19/4/13

Μυστικός κήπος

Καίω τα κλειδιά μου στη ψυχή.
Καίω τα ονειρά μου στα χνάρια
που άφησες..
Έτσι, λέω, θα ανταμώσουν
τα όνειρα με τα άστρα...
Ανάλαφρα όπως η στάχτη
και πυρωμένα όπως η καρδιά.
Στο στήθος μου
έχω φυλαγμένο το χτύπο σου,
από την τελευταία φορά
π' αγκαλιαστήκαμε..
Μια σύντομη αγκαλιά
που χώρεσε μέσα της,
σα μυστικός κήπος
γεννημένος γι αυτό τον σκοπό,
την Ύπαρξή μου...

Θυμάμαι..

Σε κοιτώ και θυμάμαι,
τα λεκιασμένα από έρωτα χείλη
- λεκέ από γλυκό κεράσι -
να στάζουνε λέξεις πόθου
μ' ανθισμένα κι ολάνοιχτα
τ αμυγδαλωτά σου μάτια...
Παράξενο πως αγγίζοντας
παλιά σου φωτογραφία,
αναριγά η Άνοιξη...
Και μυροφόρρος άνεμος
τρυγά της ψυχής μου
το μέλι...
Θυμάμαι, κι ας μη
σε φίλησα ποτέ,
πόσο κόκκινο πότισες
τις νύχτες μου,
με πόσο φως
έντυσες την ψυχή μου!
Σκορπώ το σ' αγαπώ
άνεμο στους ανέμους
σύννεφο και βροχή,
γαλήνης όνειρο
σα κοιτάς τη θάλασσα..
Κι έτσι κοντά σου ζω..
Όνειρο γαλήνης
κάθε π' αντικρύζω τα μάτια σου...
Ή κάθε που ανατέλει ο ήλιος
γιατί χαμογέλασες.
Θυμάμαι!
Και γλυκοχαμογελώ....