αν μπορούσα να σταματήσω την γη να γυρίζει, τον άνεμο να ανασαίνει, και το λουλούδι να μαραίνεται... αν μπορούσα να βαστήξω τους ποταμούς, και την βροχή... Πόσο άδειος θα αντηχούσε ο κόσμος αν μπορούσα να παγώσω την υπέρτατη στιγμή... πόσο αιώνια καταδίκη...

Ποτέ δε θα σου φτάνουν οι ανθρώποι,
όταν το λίγο δεν περιλαμβάνει το πολύ.

Κοιμάσαι

Κοιμάσαι.. και τα λόγια μου ονειρεύονται,
σωπαίνοντας στον ήχο του ονόματός σου…
Ξεκουράζονται τα όνειρά μου στα μάτια σου.
κι εσύ κοιμάσαι..