Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

25/9/08

σ΄αγαπώ...

Ήμουνα άρωμα, νοτισμένη βροχή.
Φύλλο κίτρινο, πατημένο, στη γη.
Θλίψη βαριά μου έγερνε το κεφάλι
κι άνεμος, τις έγνοιες μου έσβηνε.
Και μαζί με κείνες, και γω, έσβηνα.

Και τότε μέσα από σύννεφα μαύρα
ήρθες εσύ, Εσύ!
και φώτισες την βροχή
που κοιμόταν στα μάτια μου,
λευτέρωσες με δάκρυα την ελπίδα
και έδωσες φτερούγες στην καρδιά.

Κι ο κόσμος έγινε
με μια σου ματιά πιο όμορφος!
Μου έδωσες λόγο να περιμένω την αυγή
και μια προσευχή, για όταν νυχτώνει.
Οι θλίψεις σκορπίσανε στα πέραττα
και έμεινε μόνο μια, μες την καρδιά,
θλίψη κι ελπίδα μαζί.

Όμορφη σα λουλούδι,
δίχως το κίτρινο φως του θανάτου,
ρίζωσες στη καρδιά
και μέθυσες κόκκινο
τις μέρες και τις νύχτες μου,
τα όνειρά μου!
Γεννήθηκα πρώτη φορά
κι ας πέθανα χίλιες,
την ώρα που ένιωσα "σ΄αγαπώ! "

16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γεννήθηκα πρώτη φορά
κι ας πέθανα χίλιες,

Το κρατάω αυτό γιατί αυτή η μία αξίζει όσο οι χίλιες.΄
Αλλωστε τυχερός/η όποιος ζει έστω και έτσι την μία φορά άλλοι απλά πεθαίνουν χίλιες.....
ΥΓ ΘΑ ήθελα τόσα πολλά να σου γράψω και πίστεψε με το μόνο που μου βγαίνει είναι η σιωπή
Καλά να περνάς
Δελφινοκόριτσο :)

Μαρια Νικολαου είπε...

Ετσι ειναι η αγαπη..
Σε ανασταίνει και σε πεθαινει μαζί.. :)

nina είπε...

Είναι από τα γραπτά εκείνα που διαβάζοντάς τα σου περνάνε τα αισθήματα του γράφοντος. Είμαι σίγουρη ότι ένιωθες κάθε λέξη όταν το έγραφες.
Είναι παρα πολύ πετυχιμένο.
Καλή συνέχεια!

jacki είπε...

Γεμάτο εικόνες το σ' αγαπώ σου Νικόλα. Κάθε σου λέξη...κάθε σου στροφή...μοναδική.
Σε ευχαριστούμε γι αυτό το σ' αγαπώ.

Ηλιαχτίς είπε...

Τόσο όμορφο το συναίσθημα της αγάπης..!
Ειδικά όταν έρχεται να μα ς αγγίξει την πιο δύσκολη στιγμή που δεν το περιμένουμε.
Και μετά γίνεται ολόκληρος ο κόσμος μας..!

Πανέμορφο καλέ μου ποιητή!
Να είσαι καλά!
Όμορφο απόγευμα να έχεις!

Μαργαρίτα είπε...

"..κι όλες οι σκέψεις
και τα αισθήματα
γινήκανε δάκρυα θαρρώ,
κι άρχισα να μετρώ
αντίστροφα το χρόνο..
εγώ γεννήθηκα εδώ
κάτω από τη σκιά
του βλέμματός σου
πότισα σα βροχή
το αθάνατό σου άνθος
και όλα γίνηκαν γιορτή,
κι εγώ ο άνθρωπός σου! "

Υπέροχα τα συναισθήματα
που αποπνέουν οι στίχοι σου
τρυφερέ μου άνεμε!!!

Καλό απόγευμα!***

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ολοι οι θανατοι μου αξιζαν μονο για να ζησω την αναγεννηση μου κοντα σου...
ετσι μαζι να ξεκιναμε μια καινουργια ζωη και να φυσας στο προσωπο μου τη μορφη σου...
τα συναισθηματα οντως κατακλυζουν την καρδια...
πολυ ομορφο Νικολα!
νεραιδενιο φιλι σου στελνω!

Ανώνυμος είπε...

"ρίζωσες στη καρδιά
και μέθυσες κόκκινο"
μιλάει με χίλιες γλώσσες
αυτός ο στίχος

την καληνύχτα μου

Artanis είπε...

Το τελευταίο τρίστιχο έιναι καταπληκτικό...
Καλό βράδυ Νικόλα μου...

Ανώνυμος είπε...

υπέροχο αδερφέ!...
armatan

Ανώνυμος είπε...

ένα βλέμμα από τα μάτια που αγαπάμε...το πιό δυνατό μεθύσι της καρδιάς και των αισθήσεων...

"Εσύ...μέσα στη σκέψη και στο αίμα μου..εσύ...στη νύχτα που τόσο αγαπώ ...στον ήλιο που ζεσταίνει το πρόσωπο και τις ελπίδες μου...εσύ
στο φως και στο σκοτάδι..."
Καλησπέρα κι από μένα καλέ μου Νικόλα...

Ανώνυμος είπε...

Ανεμος ειναι ....
ερχεται και φευγει....
εχει ευχη να μην στεριωνει ....
μονο στο πουθενα....

Ζει οπου υπαρχει αγαπη...
Ανθυζει οπου ερωτας....
Κλαιει και μεσα της πονα....

Εχει τα παντα ....
Μα δεν θελει τιποτα....
Μεθαει με το κοκκινο....
Ξαναπετα....

αφιερωμενο σε εναν αγγελο....

Ανώνυμος είπε...

Την ώρα που.. ΕΝΙΩΣΑ..
εκείνη μόνο έζησα..
Μια ώρα, μια στιγμή, μια ζωή..
Στα χέρια σου αναστήθηκε..
Και φταις.. εσύ.. για όλα εσύ..

Έτσι Νικόλα μου..
έτσι αξίζει..
Χαίρομαι για Σένα..

L.N..E

Unknown είπε...

Αχ, τι όμορφο!
Να ήξερες πόσο με ακουμπάει αυτό το ποίημα σου σήμερα!
Αν όλοι νιώθαμε την αγάπη, ζούσαμε μέσα στην αγάπη και για την αγάπη, τι ωραίος που θα ήταν ο κόσμος!
Και ας πεθαίναμε χίλιες φορές γι' αυτήν!

Ανώνυμος είπε...

αυτά μας κάνει η αγάπη, αυτή η γλυκειά καλή νεράιδα και μας μεταμορφώνει:)
καλημέρα Νικόλα απο τη συννεφιασμένη Χίο

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σας ευχαριστώ όλους!
Την αγάπη μου!