Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

16/9/08

Έλα..

Μείνε δίπλα μου, κι αν λέω φύγε, μείνε.
Τα λόγια και τις τρέλες μου ξέχνα,
στα μάτια κοίτα με και μάθε με,
πως ζω στη τρέλα μόνο για σένα.

Έχω μάθει να ακροβατώ όταν λυπάμαι
στην κόψη όσων αγαπώ, να κοιμάμαι.
Έχω μάθει.. να κρύβομαι μακρυά σου,
όταν δε μπορώ να τυλιχτώ την αγκαλιά σου.

Άγρυπνη, όσο κι αν πίνω σε θυμάμαι..
Δίχως την νύχτα, δίχως την μέρα,
η ζωή μου άγονο κρεβάτι,
από την έρημο να προσπαθώ να βγω..

Έλα, κι αν λέω φύγε, εσύ έλα..
Τα μάτια κρύβω επειδή σε αγαπώ,
το φως μου σβήνω,
να το ανάψεις μόνο εσύ, ζητώ..

Τράβα με στην αγκαλιά σου
πριν χαθώ,
σβήνομαι και θα με χάσεις..
Έλα, πρόλαβέ με όσο ακόμα ζω..

82 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλημεραααα Νικολααα μου!!!Προλαβε με οσο ακομα ζω!!!χοχο!!ελαα!!

Μαρία Έλενα είπε...

Καλημέρα Νικόλαε
Πολύ όμορφο
Φιλάκια ...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλημέρα γλυκιά Μίνα... (όπως λέμε γλυκιά ζωή!)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαρία Έλενα, καλημέρα! Χαίρομε κάθε φορά που περνάς!

jacki είπε...

Έλα...μια τελευταία χάρη κάνε...
Έλα και κόψε με στα δυο..
μονάχα έλα...
Καλημέρα.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αν είναι να ζήσω, και να μη σε ζω
τότε έλα και κόψε με στα δυο.
Κράτα ή πέτα τη ψυχή
κι άσε μου μόνο το κορμί,
όπως τον άδειο τάφο...

Jacki....
καλημέρα!!!

Μαργαρίτα είπε...

Έλα, πρόλαβέ με όσο ακόμα ζω..

Τη ζωή μου κόβω ανθό για σένα
και μία χάρη σου ζητώ..

Έλα, πρόλαβέ με όσο ακόμα ζω..

Καλημέρα Νικόλα!!!

Unknown είπε...

Καλημέραααα!

Αχ τι όμορφο! Και πολύ αληθινό! Συμβαίνει πολλές φορές, αν και εγώ προτιμώ το έλα να είναι έλα και το φύγε φύγε...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαργαρίτα, ευωδιάζει άνοιξη, το πέρασμά σου! Δεν κρύβεται η φύση σου, μικρή μου νεράιδα! Σε ευχαριστώ!
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Lily, θυμάμαι ένα τραγούδι, που έλεγε, "Γι αυτό λοιπόν σε χαιρετώ και φεύγω δίχως λόγια. Με το κεφάλι μου ψηλά και την ψυχή στα πόδια."
Τα λόγια, δυστυχώς, δεν τα λένε πάντα όλα...
Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Νικόλα μου

το φως μου σβήνω,
να το ανάψεις μόνο εσύ, ζητώ..

Γι αυτό το λόγο λέω ότι στην ζωή υπάρχουν έννοιες και εκφράσεις που τις λέμε ελάχιστες φορές γιατί είναι πολύ σημαντικές όπως το σ'αγαπώ, χωρίζουμε ....

Δεν μπορούμε να αγάπαμε πολλές φορές στην ζωή μας, να ερωτευόμαστε ναι αλλά αγάπη.....

Μια υπέροχη μέρα σου εύχομαι...πάω στην άβυσσο του μπλε μου να γίνω ένα με την ελπίδα του χτες και την εικόνα του αύριο

Δελφινοκόριτσο

votsalo είπε...

Ελα και αν λέω φύγε...
Υπέροχο..δεν έχω λόγια!!

Καλημέρα!

Σταλαγματιά είπε...

Υποκλίνομαι στο μεγαλείο αυτών των στίχων,
Σου ζητώ αν μου επιτρέπεις να το τοποθετήσω στο μπλογκ
Μου στο πιο ψηλό σημείο!!

Ανώνυμος είπε...

Αγορι μου , αυτο ειναι τραγουδι....
ειναι ονειρικο , μαγικο , γλυκο και τρυφερο σαν και σενα.....την αγαπη μου μικρε ....

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα μου σου χαρίζω αυτό που έγραψα στην εγγραφή μου ....Ονειρεύομαι για να μπορώ να πραγματοποιώ αλλιώς πεθαίνω με ένα δάκρυ ονειρεμένο.....

Δελφινάκι

Eirini xristopoulou είπε...

θ'ανιχνεύω τις σιωπές σου στα καθάρια πελάγη
Τις αυγές σου , σκαλισμένες μες τα δίχτυα
Σα τα ξερά δελφίνια που αποδημούν αντάμα , οι φωνές σου
ενώ οι πόθοι σου στεφάνι βότσαλα , στολίζει τα μαλλιά σου

Τα κύματα , ροές αυγερινές , πόσο σου πάνε!
ταιριάζει στα μάτια σου η αλμύρα

Αρκεί να 'ρθεις
μη και πλαγιάσει νωρίτερα η θάλασσα στον Άδη...


Υπέροχο , φυσικά..όμορφο και αισθαντικό..
Μου άρεσε πολύ.
καλησπέρα! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δελφινοκόριτσο, το σ΄αγαπώ, αποκτάει δύναμη και υπόσταση, μέσα από τον χρόνο. Τον χρόνο, που αφιερώνουμε σε αυτό που αγαπάμε.. Τον χρόνο που αφιερώσαμε κοντά του, ή τον χρόνο που αφιερώσαμε να προετοιμαζόμαστε για τον ερχομό του, όπως για παράδειγμα μια μακρυνή περίοδο μοναξιάς. Μοναξιάς όχι απαραίτητα γιατί δεν είχαμε κάποιον κοντά μας, μα γιατί η επκοινωνία, οι ανάγκες μας, δεν καλυπτόντουσαν δημιουργόντας έτσι την απουσία και τον χώρο, γι΄αυτό το "σ΄αγαπώ".. Εξαιτείας τούτου του χρόνου, να προετοιμαστούμε, να μάθουμε, και δεδομένου πόσο λίγος είναι ο πραγματικός χρόνος της ζωής μας, όπως λες, το "σ΄αγαπώ", δεν είναι εύκολο να ειπωθεί πολλές φορές μέσα σε αυτήν ( την ζωή μας ) . Και κάθε φορά που θα ειπωθεί, με βαθιά ειλικρίνεια, είναι μοναδική... σα την ζωή μας!
Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Βότσαλο, φέρνω στο νου μου την εικόνα ενός μικρού παιδιού, κλαμένου, που σφίγγει τα χείλη, κοιτά αλλού και φωνάζει "φύγε.. δε θέλω να παίξω.. φύγε... δε θέλω αγκαλιά... παράταμε μόνο μου..." μα τίποτα πιο πολύ δε θέλει εκείνη την ώρα, από μια αγκαλιά, από μια δυνατή απόδειξη αγάπης, τρέμει μη φύγεις, μαυρίζει η ψυχούλα του, και σε θέλει εκεί... Κι όμως, στα χείλη φτάνει κλάμα βουβό το "φύγε"...
Είναι εύκολο να καταλάβουμε την ψυχή των ανθρώπων , αν μάθουμε να κοιτάμε τα παιδιά... μα κυρίως, να κοιτάμε σαν παιδιά!
Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αναστασία, τιμή μου... με συγκινείς αληθινά, και μου δίνεις μεγάλη χαρά!
Καλό απόγευμα να έχεις!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Γεωργία Νεφέλη, δικέ μου άγγελε, που όμορφα μοιράζεις ηρεμία και σιγουριά στη ζωή μου με τα φτερουγισματά σου, σε ευχαριστώ! Για όσα εισπράτω από την ευγενική σου ψυχή! Την αγάπη μου, πάντα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δελφινοκόριτσο, σε ευχαριστώ!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αγγελική, οι στίχοι σου υπέροχοι! Να ξέρεις, τα δώρα ψυχής είναι τα πιο όμορφα που μπορούν να μου χαρίσουν! Ευχαριστώ!

Νατασα είπε...

μου θύμισες το

"πάντα γυρίζω πίσω
για να μπορώ να φεύγω
… να φεύγω"


καλησπέρα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Χμμμ.. Νατάσα, νομίζω, πως και αυτό ταιριάζει!
Καλησπέρα !

Unknown είπε...

κι έρχομαι να γίνω λίμνη
μέσα της για να βουτήξεις
κι αέρας θα γεννώ
εσένα να δεχθώ...

αυτά τα 'έλα' ή τα 'μη'
δίνουν στάλες στη ζωή
στάλες που γίνονται βροχή
πάνε εδώ...φεύγουν για κει...

φιλιά βρόχινα...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νεράιδα της βροχής, σε ευχαριστώ για το υγρό πέρασμά σου... Τα φιλιά σου, φιλιά ζωής...
Καλό απόγευμα!

Ανώνυμος είπε...

Μμμμμμ!
Διαφορετίκη η γραφή σου...
Καλησπέρα Νικόλα να πω "Καλό Φθινόπωρο"
Πανέμορφο το κάλεσμα σου...
να είσαι καλά :)
mariaeyes

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ελα εστω και μεσα στο ονειρο μου...
χτυπημα στο τηλεφωνο μου...
εστω σαν θυμηση πικρη...
ελα μια τελευταια χαρη κανε...
ησουν δικος σου οσο να ναι...
δεν ησουν ενας αριθμος...
ελα τρεμω τη νυχτα που ειμαι μονη...
εγιναν θαλασσες οι πονοι...
κι η απουσια σου βαρυς καημος...
την αγαπη μου Νικολα...
τουτο το κοματι μου εφερε στο νου η αναρτηση σου και αρχισα παλι να φωναζω ελα...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Mariayes χαίρομαι που σε ξαναβρίσκω! Καλό φθινόπωρο!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ναϊδα, δεν έχει τύχει να ακούσω αυτό το τραγούδι... μα για να σε κάνει να φωνάζεις "έλα", πρέπει να είναι όμορφο τραγούδι..
Καλό βράδυ, καλή μου φίλη!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Νικόλα ,
Σήμερα θα ταξιδέψω βαθιά στα κοραλένια νησιά στα βάθυ της αβύσσου
και όποιος θέλει να τα δει ας πει το όνομα μου
στο κύμα πάνω θα βρεθώ
να μπει μες την καρδιά μου

Δελφίνι :)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλημέρα Δελφίνι!

BUTTERFLY είπε...

Έχω μάθει να ακροβατώ όταν λυπάμαι
στην κόψη όσων αγαπώ, να κοιμάμαι.

Ολο ειναι υπεροχο...αλλα αυτοι οι στιχοι!....
Καλημερα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

BUTTERFLY , διαβάζεις πολύ με την καρδιά, και με καρδιά διαλέγεις, γι΄αυτό τούτες τις στροφές, σοφά τις επιλέγεις!
Καλό μεσημέρι!

Ανώνυμος είπε...

Ανεμος άνεμο φύσηξε
και πήρε δυο σταγονες
δάκρυα τις ονόμασε
και έφτιαξε ανεμώνες

Καπως έτσι είναι και τα ταξίδια που γράφεις για το συναίσθημα και τους ανθρώπους νικολα

Καλησπέρα

Ανώνυμος είπε...

ααα παλι δεν έγραψα απο ποιόν
δελφινοκόριτσο το σχόλιο
:)

Ανώνυμος είπε...

Για μένα μιλάω πως εγώ τα βλέπω :)

Artanis είπε...

Καλησπέρα Νικόλα...Υπέροχο ποίημα, φίλε μου...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, φιλιά...

nina είπε...

"Έχω μάθει να ακροβατώ όταν λυπάμαι
στην κόψη όσων αγαπώ"

κι ας κόβομαι...κι ας κόβομαι...


Αυτη η φράση μου άρεσε ιδιαίτερα.

Ανώνυμος είπε...

..."ζω στην τρέλλα μόνο γιά σένα"...
Γιά μιά τρέλλα ζούμε όλοι...αλλιώς απλά δεν ζούμε!Ακροβασίες ψυχής...και μέσα μας πάντα η έρημος που κουβαλάμε...
"πρόλαβε με όσο ακόμα ζώ"...
Γιά μιά στιγμή, γιά ένα βλέμμα...γιά μιά αγκαλιά...ότι προλάβουμε...
Καλησπέρα Νικόλα...!

Άστρια είπε...

Ένα " Έλα..", παράκληση στα όρια της τρέλας.

Μου άρεσαν ιδιαίτερα οι στίχοι:

"Έχω μάθει να ακροβατώ όταν λυπάμαι
στην κόψη όσων αγαπώ, να κοιμάμαι."

Τους διάβασα αρκετές φορές. Είχαν κάτι που μαγνήτιζε και δεν άφηνε το μάτι (που βλέπει παραπέρα) να ξεφύγει.

Καληνύχτα.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δελφινοκόριτσο.. αε ευχαριστώ για τις γλυκές σου ανεμώνες! Παράξενο, πως ένα τόσο έθραυστο λουλουδάκι, αντέχει βροχή και άνεμο.. σα την ψυχή. :))
Καλή σου μέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλή μου Αρτάνη, σε ευχαριστώ!
Μια όμορφη μέρα να έχεις!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νίνα,
όσοι σε λόγια στέκονται
που ο πόνος τά΄χει γράψει,
ετούτων η καρδούλα τους
χρυσάφι τους έχει τάξει!
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαγδαληνή, ναι... για μια στιγμή, ένα βλέμμα, μια αγκαλιά..
τρέλα είναι η ζωή,
τρέλα να σε κοιτάζω,
τρελά χτυπάει η καρδιά
όταν σε αγκαλιάζω...
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Άστρια,
και σένα η καρδούλα σου
με έρωτα μαγεμένη,
γνωστοί οι χτύποι της καρδιάς
που μόνη απομένει..

Γι αυτό, απ΄όσα διάβασες
τον πόνο αναγνωρίζεις,
πονάς και συ και συμπονάς
μ΄ αγγέλους αρμενίζεις...
Καλημέρα!

nina είπε...

Χμμ...πρωινή μαντιναδα!!
Πολύ μου άρεσε!
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλημέρα Νίνα!!!

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα μου
καλημέρα μα τα πιο εύθραστα πράγματα και συναισθήματα έχουν τις μεγαλύτερες αντοχές ;)καποιοι κάποια στιγμή τα προσέχουν περιφρουρόντας τα ελεύθερα στην ζωή
Δελφινοκόριτσο

Φαίδρα Φις είπε...

στην κόψη όσων αγαπώ...

αλήθεια πόσο κόβουν όσα αγαπάμε πολύ!
οξύμωρο...

σε φιλώ
καλημέρα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δελφίνι μου, είναι το αληθινό, που αντέχει...
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φαίδρα, κόβουν, γιατί είναι πολύτιμα... διαμάντι καθαρό....
Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Πόσοι το πιστεύουν όταν το δουν Νικόλα? :(
Καλημέρα Δεφλινοκοριτσο

Ανώνυμος είπε...

Ελα..

φτάνει να μην το ξέρω εγώ..

βλέπεις εγώ να φυγω δεν μπορώ
πάρε με Εσύ σε εκλιπαρώ..
Μόνο έτσι θα προλάβω να σωθώ..
μα μην αργείς
χρόνο δεν έχω..

Ανώνυμος είπε...

καλησπέρα Νικόλα:)

Χριστίνα είπε...

Καλησπέρα, Νικόλα...
πολύ όμορφο ήταν αυτό που διάβασα...μουσικό και παιχνιδιάρικο..

Καλό σου βράδυ..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Άρκεί τι πιστεύεις εσύ...
καλησπέρα δελφίνι!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ελένη, το πέρασμά σου πάντα όμορφο.. ευχαριστώ!
Καλό βράδυ!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Χριστίνα, σε ευχαριστώ! Χαίρομαι που το διάβασες με μουσική!
Καλό βράδυ και σε σένα!

Ηλιαχτίς είπε...

Έλα, όπως ήρθαν εκείνα τα περιστέρια, που τρυπώσαν στην καρδιά μου.
Απο τότε που φυγες υπάρχει η ρωγμή.
Έλα..!

Ακριβέ μου ποιητή, είναι πανέμορφο!!
Το τελευταίο τετράστιχο δυνατό πολύ, άγγιξε ιδιαίτερες γωνιές της ψυχής μου!

Σε φιλώ, να έχεις ένα υπέροχο βράδυ!
Την αγάπη μου!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ηλιαχτίδα μου, πολύτιμος ο λόγος σου για την ψυχή μου! Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Καλό σου βράδυ!

Μαργαρίτα είπε...

Καλησπέρα Νικόλα!!

Τα βήματά μου με έφεραν
και πάλι εδώ..
ακούγοντας για δεύτερη φορά
το κάλεσμά σου..

Καλέ μου άνεμε καλό Σ/Κ
να έχεις! ***

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλό Σαββατοκύριακο, καλή μου νεράιδα!

Αλεξάνδρα είπε...

Πολύ όμορφο...

"Μείνε δίπλα μου κι αν λέω φύγε, μείνε..."

Δες πίσω απ΄τις λέξεις ....

"Σβήνομαι και θα με χάσεις"

Το ανεκπλήρωτο του έρωτα γίνεται ιδανικό μες την καρδιά...

Ομορφο, πολύ όμορφο

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Με καθε τετοιο σου γραπτο καταφερνεις να φερνεις τον γυναικειο πληθυσμο στα προθυρα λιποθυμιας.Κι εδω αυτο κανεις.Χαλαλι σου ομως.Ειναι ομορφα τα λογια σου και τ αξιζουν.
Πρωινους χαιρετισμους.

Aura είπε...

Θα συμφωνήσω με τον exoaptonkyklo.
Καλημέρα!
:)

Ελένη Γ. (L.N.E) είπε...

Μη την καλείς τη βροχή..
Σαν ο καιρός γυρίσει
κόντα σου πάλι θα βρεθεί
μαζί σου θ΄αρμενίσει..

Να καρτερείς το πιο γλυκό
το πιο βαθύ φιλί της
τα μάτια σου να ΄ναι ανοιχτά
να βλέπεις τη ψυχή της..

Το σ΄αγαπώ είναι ακριβό
στα χείλη φυλαχτό σου
και να το λες σαν δεν μπορείς
να κάνεις το σταυρό σου..

Μια προσευχή σ΄ενα θεό
πέρα από θρησκείες
μια προσευχή που έγραψε
του ανθρώπου ιστορίες..

Ψάξε στ΄όνειρο που θα ρθει
απόψε πριν χαράξει
και δώσε την εξήγηση
που εκείνη σου είχε τάξει..

Στην αγκαλιά σου πάρε την
εσύ να την προλάβεις
γιατί ζωή χωρίς χαρά
καντήλι είναι σκοτεινό
δεν φέγγει δίχως λάδι..

kirki είπε...

KαληΣπέρα Νικόλα!

Ευχαριστώ για την έννοια...θα μιλήσουμε!

marianaonice είπε...

"Μείνε δίπλα μου, κι αν λέω φύγε, μείνε".

Και εγώ κάποτε έγραψα: "Και εσύ φεύγεις και δεν μ' ακούς που δεν μπορώ να τρέξω ξοπίσω σου..."

Σκληρή περηφάνεια που σκοτώνει!
Καλημέραα Νικόλα και καλή Κυριακή!

rain είπε...

"...σβήνομαι και θα με χάσεις.."
Μελαγχολία φθινοπωρινή και όχι μόνο (?)
Καλό σου βράδυ
Καλή εβδομάδα

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Έλα..
πάρε το τσιγάρο απ'το στόμα
δως μου το φιλί που νοσταλγώ
κρύψε της αυγής το χρώμα
άμα φύγεις μην το δω...

Είσαι υπέροχος!!!
Έλα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

"Το ανεκπλήρωτο του έρωτα, γίνεται ιδανικό μες την καρδιά"..
Τι είναι όμως αυτό που το κάνει ιδανικό; Είναι ο χρόνος που του αφιερώνουμε, με το να το σκεφτόμαστε και να το ποθούμε; Είναι το συναίσθημα πως κάτι είναι λειψό ή λάθος σε εμάς, και γι αυτό παραμένει ανεκπλήρωτο, οπότε αυτόματα η δική μας μείωση εξυψώνει τον άλλον; Είναι ζήλια κι εγωισμός, που γίνεται πείσμα; Μήπως επειδή ο μύθος που γεννά το να φανταζόμαστε, πόσο καλά θα ήμασταν μαζί, ντύνει την αλήθεια; ....
Καλημέρα Αλεξάνδρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Έξω από τον κύκλο, σε ευχαριστώ για τα καλά λόγια σου.. Μα δε νομίζω πως το γραπτό μου έχει δύναμη άλλη, από αυτή της επικοινωνίας, ανάγκη κοινή όχι μόνο ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες, μα κάθε άνθρωπο.. Η δύναμη που έχει το κείμενο, είναι η δύναμη που έχει ο καθένας μας, και ανάλογη δύναμη εισπράττει, στο να μοιραζόμαστε. Μοιράζομαι σημαίνει Υπάρχω..
Καλημέρα φίλε μου!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αύρα, συμφωνείς λες...Μα, αληθινά, πρόθεσή μου απλά να επικοινωνώ... Και θέλω να πιστεύω, πως την ίδια απήχηση θα έχει σε κάθε άνθρωπο που νιώθει το κείμενό μου... Ανεξάρτητα αν είναι άνδρας ή γυναίκα. Ίσως, ωστόσο, οι γυναίκες να φανερώνουν πιο εύκολα αυτό που νιώθουν, στις ίδιες και τους άλλους...
Σε ευχαριστώ, γιατί είσαι εδώ, και νιώθεις! Και για το ευγενικό σου σχόλιο! Καλημέρα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ελένη καλημέρα!! Ευχαριστώ για τους όμορφους στίχους σου. : ))

Είν΄η αγάπη σα νερό
που τη ζωή ποτίζει
γλυκά κυλά στο μάγουλο
τον πόνο σα χαρίζει.

Άλλους τους κάνει άγγελους
και άλλους τους κολάζει
άλλους τους πάει στον ουρανό
κι άλλους στη γη τους βάζει.

Σα θα το βρεις το σ΄αγαπώ,
φως των ματιών σου βάλτο
σήμαντρο μέσα στην καρδιά
στην αγκαλιά σου πάρτο.

Να το προσέχεις σα παιδί
να το φιλάς σαν κόρη,
σα βασιλιά να το ακούς
και σα θεό, να τό΄χεις.

Γιατί Θεού είναι πνοή,
και στέμμα στη καρδιά σου,
μα όταν μείνει ορφανό
θα γίνει συμφορά σου.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλημέρα, μάγισσα της ψυχής, Κίρκι!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Marianaonice, οι άμυνες πολλές φορές είναι η φυλακή μας...
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Βροχούλα, η καρδιά έχει κι αυτή τις εποχές της.. Μάλλον καλοκαιρινό μπουρίνι, θα το έλεγα, από αυτά που σε ξυπνάνε από ύπνο βαθύ, με μια απόκοσμη, ονειρική μελαγχολία.. Κι ύστερα, βγαίνει πάλι ο ήλιος!
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Βαΐα πολύ όμορφος ο στίχος σου! Ευχαριστώ!

Στις σιωπής το νάζι
θα κρυφτώ
κρυφτό να παίξω,
να ψάξεις και να βρεις
το σ΄αγαπώ!

Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Νικόλα μου μια φθινοπωρινή καλημέρα μια βροχερά ηλιόλουστη καλημέρα σε όλους ...Να προσέχετε τισ ψυχές σας, να ομορφαίνετε την καρδια σας , να αγαπάτε το μυαλό και να κοιτάτε το απλό.........
Φιλιά Νικόλα
Δελφινοκόριτσο

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλημέρα Δελφινοκόριτσο!

fotini είπε...

ελα
ερωτα
ελα
αγαπη
ελα
και μάθε με
να ζω...