ΑΝΕΜΟΣΚΟΡΠΙΣΜΑΤΑ: Άτιτλο

10/2/09

Άτιτλο

Συχνά ο έρωτας, το πάθος, κι η αγάπη που νιώθουμε, ή νομίζουμε ότι νιώθουμε, γίνονται φυλακή. Μια φυλακή που τη ζητάμε, μα και που μας στερεί. Ο έρωτας κι ο θάνατος είναι δίδυμα φεγγάρια. Μερικές φορές αδύνατο να τα ξεχωρίσεις.... Μπερδεύονται τις νύχτες που περπατάς μόνος τα βήματα και οι δρόμοι. Κι ενώ ξεκίνησες για τον ουρανό, ανταμώνεις τη θάλασσα. Κι άλλες φορές , κινάς μ' ένα σπασμένο καράβι για καταμεσίς της λησμονιάς, και βρίσκεσαι να πλέεις στ΄ άστρα, σε πελάγη ουράνια. Μα επειδή η ζωή είναι δρόμος, η θάλασσα κι ο ουρανός κάποτε σμίγουν μέσα μας οριστικά κι αμετάκλητα, και δεν υπάρχει πια γεύση γλυκιά που να μη πικρίζει, και πίκρα, που να μη μοιάζει με έρωτα.

26 σχόλια:

flash είπε...: Πόση γλύκα και πίκρα έκλεισες μέσα σε λίγες γραμμές, πόσα φεγγάρια.. Ναι έτσι είναι η ζωή, ένας δρόμος. Και είναι όμορφο που είναι έτσι τελικά.
Περνάω σχεδόν καθημερινά.. Καινούρια ανάρτηση, καινούρια αρχή! Αυτές οι ανάσες έμπνευσης θέλω να πιστεύω οτι είναι χρήσιμες όσο είναι αγαπητές σε εμάς.
Καλό βράδυ.; 10/2/09, 8:05 μ.μ.
truth around us......... είπε...: Πίστευα πως τα έσβησες όλα μετά ανακάλυψα ότι κάτι υπήρχε τώρα σε βρίσκω ξανά και αισθάνομαι ξανά από την αρχή τα πάντα... τελικά έκανα καλά που έψαξα λίγο πιο πολύ και ας άφησα τον ύπνο μου...κόλαση και παράδεισος και έσμιξε ο ουρανός με τη θάλασσα και μοιάζει με έρωτα τα φιλιά μου χαίρομαι που δεν σκόρπισαν τα ανεμοσκορπισματα ...τώρα το αισθάνομαι διαφορετικά...; 11/2/09, 2:37 π.μ.
Artanis είπε...: Ωραία τα δίδυμα φεγγάρια...
Υπέροχη ανάρτηση Νικόλα...Καλημέρα σου...; 11/2/09, 7:17 π.μ.
Λουλούδι είπε...: Η γραφη σου παντα αγγιζει την ψυχη μας,οποια μορφη κι αν εχει!Καλη σου μερα Νικολα.; 11/2/09, 8:54 π.μ.
Μαργαρίτα είπε...: Ο έρωτας γένος αρσενικό
Η αγάπη γένους θηλυκού

Ο θάνατος γένος αρσενικό
Η ζωή γένους θηλυκού

Ο έρωτας ζηλότυπος...διεκδικεί,
θάνατος που με μανία μας κυριεύει...
μας αλλάζει, μας φυλακίζει!

Η αγάπη από την άλλη
αγάπη ζητά
μα κι αν δεν της προσφερθεί
πάλι γεμάτη είναι
χαρίζεται, αφήνεται,
σκορπιέται μα δε δαπανιέται
στέκει ακέραιη
εξαργυρώνοντας
την καρδιά που λάβωσε
με αθανασία!!

Αν ο έρωτας δεν γίνει αγάπη...
τότε...

Πάντα ποιητικές οι σκέψεις σου Νικόλα!!

Την καλημέρα μου ***; 11/2/09, 11:47 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: δεχομαι και τα δυο......φτανει να μπορω να πω στο τελος.....εζησα...και δεν μετανιωνω για τιποτα......
Νικολα μου το λεξιλογιο μου πολυ φτωχο για να σου πω ποσο ομορφη ειναι η γραφη σου....εισαι μοναδικος και το ξερεις.....φιλια πολλα παντοτε με αγαπη......; 11/2/09, 11:49 μ.μ.
nina είπε...: Νικόλα!!!!!!
Χαίρομαι που σε βλέπω!; 12/2/09, 10:41 π.μ.
Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...: Ολα ειναι δρομος...ε;
Τις καλημερες μου.; 13/2/09, 11:04 π.μ.
magdalini36 είπε...: ...φεγγαροστόλιστος διχασμένος έρωτας...καταδίκη μα και ευλογία μαζί!...αστροσκέπαστη κι ανεξερεύνητη θάλασσα...το τελευταίο γιά την πίκρα του έρωτα και την γλυκιά ωστόσο γεύση του,...τι να πω...αριστούργημα!...

Νικόλα χαίρομαι τόσο μα τόσο πολύ που είσαι πάλι εδώ!...όχι μόνο γιατί είσαι ένας πολύ αγαπημένος φίλος αλλά και γιατί κομμάτια σαν αυτό είναι πολύ σπάνια όπως πιστεύω πως είναι και ο συγγραφέας χα,χα...πραγματικά το κατατάσσω στο τοπ-τεν σου!
Καλό βράδυ και πολλά φιλιά:)
(...πάντως οι κουρτίνες είναι πάντα εκεί...); 14/2/09, 12:32 π.μ.
Tzeve είπε...: και μια που μιλάς για έρωτα...και φυλακή...

χρόνια πολλά στη φυλακή μας...; 14/2/09, 12:09 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: filia polla
xronia polla; 14/2/09, 3:46 μ.μ.
ΝΑΪΑΔΑ είπε...: και το φεγγαρι τον κυκλο του κανει...
αδειαζει για να γεμισει παλι...
και να φωτισει την νυχτα οσο σκοτεινη κι αν φανταζει καποιες φορες...

για αλλου ξεκιναμε και αλλου φτανουμε...
ποιος ειναι ο προορισμος κανεις δεν ξερει...
θα μαθουμε καποτε...

χαιρομαι που σε ξαναβλεπω εδω νικολα!

νεραιδενια φιλακια σε σενα!!!; 16/2/09, 2:26 π.μ.
Λαμπηδονα είπε...: Εχεις απολυτο δικιο δεν το ειχα δει
ετσι ισως γιατι ο ερωτας αναλογα με την εξελιξη του στο τελειωμα ειτε σου αφηνει πικρα η συνεχιζεις
γλυκα.Το ενδιαμεσο διαστημα πραγματι ταξιδευεις απο την πικρα στην γλυκα κι απο τον παραδεισο στην κολαση.
Να σαι καλα καλημερα.; 18/2/09, 10:58 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: και εμείς γινόμαστε ή πετρές του ουρανού -αγγελοι του τίποτα που προσπαθούμε να αγγίξουμε τον ουρανό ή λιμάνια που αράζουν τα φεγγαριά...πόση πίκρα να αντέξει ένας ουρανός???; 19/2/09, 6:35 μ.μ.
$fractal$ fractal είπε...: Μία καλημέρα και πολλές σιωπές.; 22/2/09, 4:51 μ.μ.
xaroylita είπε...: Tί΄ομορφα λόγια.. Καλημέρα, γλυκειέ μου Νικόλα..; 23/2/09, 3:52 μ.μ.
η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...: "Ο έρωτας κι ο θάνατος είναι δίδυμα φεγγάρια."

Πολύ όμορφη εικόνα και σκέψη, δεν το είχα ζωγραφίσει ποτέ έτσι στο μυαλό μου.

Ένα όμορφο απόγευμα να έχεις!; 25/2/09, 7:03 μ.μ.
Μαρια Νικολαου είπε...: Ο θάνατος έχει και τ' ονομα "έρωτας" για να μην τρομαζουν οσοι τον αγγιζουν..; 26/2/09, 1:21 μ.μ.
Μαργαρίτα είπε...: Καλό τριήμερο Νικόλα, όπου αρμενίζεις ***; 27/2/09, 9:10 μ.μ.
Ηλιαχτίς είπε...: Καλέ μου Νικόλα, τι κάνεις;
Ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς υπέροχα!
Είχα πρόβλημα με το μπλοκ σου, δεν μου το εμφάνιζε και κάποιες φορές έβγαζε μήνυμα αποχαιρετισμού.
Συνέχισε να γράφεις, ακόμα κι αν δεν τα αποτυπώνεις εδώ, να γίνουν ανεμοσκορπίσματα και να έρθουν κοντά μας.
Πολύ αγάπη και να είσαι καλά ό,τι κι αν κάνεις!; 28/2/09, 5:21 μ.μ.
Ελενα καπακιώτου είπε...: πρώτη φορά σε διαβάζω... πραγματικα γραφεις υπεροχα... εχεις την δυναμη να αγγιζεις την ψυχη.....; 1/3/09, 2:08 π.μ.
Ανώνυμος είπε...: Καλό ταξίδι... Νικόλα; 3/3/09, 4:21 μ.μ.
Artanis είπε...: Νικόλα μου καλησπέρα απο ΝΖ...Λείπεις πολύ καιρό απο το νετ, όλα καλά;
καλό Σ/Κ να έχεις, σε φιλώ...; 7/3/09, 8:42 π.μ.
Aura είπε...: Σκόρπισες άνεμε..

φέρε μυρωδιές

περιμένουμε..; 8/3/09, 7:58 μ.μ.
σταγόνα είπε...: Nικόλα, ήρθε η Ανοιξη κιεσύ ακόμα
:(:(; 8/3/09, 8:15 μ.μ.
Ηλιαχτίς είπε...: Καλέ μου Νικόλα καλησπέρα!
Ελπίζω να είσαι καλά και να περνάς ακόμα καλύτερα!
Είσαι στη σκέψη μου *; 12/3/09, 3:00 μ.μ.