σκέψεις...

Η αρχική έμπνευση ωστόσο μοιάζει με ήλιο. Ένα αστέρι που στο φως του μεγαλώνουνε αστέρια άλλα. Κανείς δεν ξέρει πόσο μακριά το φως του φτάνει, κι αν είναι ποτέ δυνατό το ταξίδι του φωτός να σταματήσει. Ο Πλάτωνας έλεγε πως όλα προϋπάρχουν. Να είναι ίσως στο φως που μας περιβάλλει ο μίτος από το οποίο ξεκινά το ταξίδι προς την κάθε μνήμη που ξεχάστηκε; Γιατί ακόμα και στο σκοτάδι, κάθε μας σκέψη, συναίσθημα, αφή, που κάτι σημαίνει, κάτι ξεκινά, ή που κάτι καταλήγει, μοιάζει στο φως... έστω κι αν αυτό αχνοφέγγει, και το κάνει να μοιάζει σε βαθύ - βαθύ κόκκινο ή μπλε, τόσο βαθύ που το μόνο που το κάνει να ξεχωρίζει από το μαύρο, είναι τα όνειρά μας όπου μέσα τους γεννήθηκε.