Σκέψεις

Σύμφωνα με την κβαντική φυσική, είμαστε κι εμείς, κι εσύ κι εγώ, μέσα στο κουτί της γάτας. Και είναι η συνείδηση, όπως κι αν αυτή δημιουργείται εκείνη που καθορίζει τι είναι αυτό που συμβαίνει. Είτε δημιουργείται με την παρατήρηση, είτε με την ερμηνεία, στην οποία ίσως, η φαντασία έχει τον πρωτεύοντα ρόλο. Θα μπορούσε κανείς να πει, πως είμαστε σε μια χύτρα που βράζει, κι ο βρασμός αλλάζει διαρκώς και δημιουργεί πολλές διαφορετικές εκδοχές της πραγματικότητας, κι υπερισχύει πάντα εκείνη στην οποία εστιάζουμε. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει πως δεν είμαστε άλλο από όνειρο μέσα στο όνειρο. Κι όσα νιώθουμε, σκεφτόμαστε, είναι απλά στιγμιότυπα ονείρου. Αν δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά ένα όνειρο, τότε ίσως η αναζήτηση του νοήματος της ύπαρξης γίνεται περισσότερο μια πράξη δημιουργίας παρά ανακάλυψης. Είμαστε οι δημιουργοί του κόσμου μας σε αυτήν την ατέλειωτη φαντασία. Αν ο κόσμος είναι ένα όνειρο που συνεχώς δημιουργείται, τότε κάθε σκέψη και συναίσθημα, όσο φευγαλέο κι αν φαίνεται, είναι το υλικό της ίδιας της ζωής – όχι κάτι λιγότερο, αλλά κάτι αληθινό στο δικό του, εφήμερο βάθος. Κι ως συνήθως, τίποτα πιο αιώνιο, από το φθαρτό κι εφήμερο.