Είχε ένα υπέροχο κορμί
φρεσκολουσμένο,
αστράφτανε τα μάτια από πόθο
και το φιλί, σαν άνεμος, την είχε κυριεύσει.
Το κόκκινο ενδύθηκε το πέπλο, μόνο,
και στο παράθυρο σκαρφάλωσε του έκτου
ατενίζοντας, μεσάνυχτα, τα λίγα φώτα.
Το ένα πόδι στο κενό, μετέωρο.
Μία ηδονή γλυκιά σα μέθη
της γαργαλούσε τα ταραγμένα στήθη.
Μα μες την ζάλη την γλυκιά, η δύστυχη,
δεν είχε σωστά το βάρος της ζυγίσει.
17 σχόλια:
Συνήθως επειδή δεν έχω χρόνο διαβάζω όλες σου τις αναρτήσεις αργότερα από οτι τις γράφεις και δεν αφήνω σχόλια, δν ξέρω αν έχει νόημα.
Αλλά το καλοκαίρι το έφερες με μια αχνή αδιόρατη ρωγμή σαν ταραχή στα πόδια της.
Φιλιά και καλό μήνα
Αιωρήσεις φιλιών ή φωτιάς...
ΚαληΜέρα Νικόλα!
Καλή εβδομάδα!
Τραγικό και συγχρόνως λυτρωτικό!!
Πόσες φορές δεν φθάσαμε στο χείλος του κενού και τελευταία στιγμή ζυγίσαμε το βάρος μας σωστά...
Και κανείς δεν ξέρει αν αυτό θέλαμε τελικά!!
Με δύο στίχους Νικόλα λες τόσα πολλά!!
Δεν πρόλαβα να σχολιάσω την προηγούμενη ανθρώπινη ανάρτησή σου.
Μόνο τώρα λέω ότι υποκλίνομαι και σιωπώ...
Καλό μήνα και καλή εβδομάδα φίλε μου.
Φαντάσου Νικόλα,
τόσο φονικό πριν ακόμα δοθεί,
πού να συνέβαινε κιόλας...
σε φιλώ
καλημέρα
να είσαι καλά
Τα φιλιά κάποιες φορές μοιάζουν με μαχαίρια,
Φονικά όπλα.
Μα είναι ο πιο γλυκός τρόπος να πεθάνεις….
υπεροχο το σημερινο σου πραγματικα.Να σαι καλα Νικο
Καλησπε΄ρα και καλη βδομαδα
Καλησπέρα, Νικόλα! :))
Πόσους μπορεί να ξεγελάσει
ένα φιλί; !!
Πρέπει να ζυγίσουμε σωστά το
βάρος!!
Ένα όμορφο βράδυ να σε βρεί
Νικόλα***
Μου αρεσαν τα σχόλια της anastasia και της μαργαρίτας.
(Είχα αφήσει και ένα σχόλιο στο "από το μηδέν, γιατί όχι;")
Καλό Καλοκαίρι :))
!!!
εστω κι αν βγηκα απο τη λιστα σου
εγω περασα να αφησω μια καλησπερα
χαθηκα απο παντου λογω προσωπικων προβληματων
καλη σπερα Νικολα.
φονικό φιλί ή πλάνη??
Νικόλα καλησπέρα:)
Αυτό το ζύγι είναι Νίκο μου που
μας κλέβει στο ζύγισμα όταν βάζομαι στην ζυγαριά την ζωή μας.
Νάσαι καλά .να ζείς όμορφα το καλοκαίρι ...
http://lygeri.pblogs.gr
http://ligery.pblogs.gr
Τόσο γλυκό καί τόσο τραγικό
ταυτόχρονα!Ωραία ανατροπή!
Tην καλησπέρα μου.
μύρισε καλοκαιρινή νύχτα η ανάρτησή σου...
και εκεί την αφήνω.. σε μια καμαρούλα με ανοιχτό το παράθυρο και το καλοκαιρινό αεράκι της θάλασσας να χαϊδεύει απαλά το κορμί....
Με ταξίδεψαν οι λέξεις σου σε αυτά που με κάνουν να χαμογελώ... και εκεί βρίσκεται η δύναμη των λέξεών σου για όλους εμάς που διαβάζουμε και αφουγκραζόμαστε τη ψυχή σου...
Καλό ξημέρωμα να έχεις :-))
Γιατι παιδί μου δεν κανεις τη σελιδα σου ενα ωραιοτατο γαλαζιο αφου θες κατι φωτεινο? Σου ταιριαζει κιολας και με τη θαλασσα και με το ονομα!
Μου χεις εκει το γκρι και ψυχοπλακωνομαι καθε φορα που μπαινω !
Καλημέρα σε όλους... :)) Να είστε καλά!
θελω να σκεφτομαι οτι καπου εκει κοντα , ητανε ο αγαπιμενος της και την πηρε στην αγγαλια του....
Δημοσίευση σχολίου