Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

5/6/08

Ιστορίες καθημερινής τρέλας.

Απόψε ξεκινήσανε στρατοί να πάνε
τα μέρη τα απάτητα να πάρουνε.
Τα λάβαρά τους σηκώσανε ψηλά
και με τραγούδια για δόξα ξεκινάνε.

Καθώς μια θάλασσα με πλοία θα περνάγανε
τους συναντά μία γριά στην παραλία.
Μαύρα φορούσε στην ψυχή της ενδύματα
και τα μαλλιά της άσπρα σα τα μνήματα.

Οι στρατιώτες που την είδανε δακρύσανε
και της μάνας τους την όψη θωρήσανε.
Τα βήματά της γυάλινα ήταν όστρακα
που ξέχειλα ήλιο, βάφαν τα κύματα.

Τα λάβαρα σκεπάσανε τα πλοία
για μια μεγάλη καλούσανε θυσία.
Μία καμπάνα τον χρόνο αναρίγησε
τα παιδικά τους τόξα εντός τους λύγισε.
Μικρή η θάλασσα ελάχιστα τα πλοία
άφησαν λοιπόν τα όνειρα σ΄αυτή την παραλία.
Με άδεια αμπάρια κινήσανε να γράψουν ιστορία.

Και φύγανε τα πλοία στη σειρά
μακρύνανε και χάθηκαν στ΄ορίζοντα.
Κι έτσι θα τέλειωνε κι αυτή η ιστορία
μία σελίδα να στολίζει τα βιβλία.
Μα ένας φαντάρος που φάνηκε απειθάρχητος
μες το πουκάμισο τα όνειρά του κρύβει.

Βαρύ το πλοίο του, δεν κίνησε με χάρη
πιο πίσω έμενε λες κι άγκυρα είχε να τραβάει.
Κι ο πυρετός το πλήρωμα πλακώνει
μία αρρώστια άγνωστη τη δόξα τους στεγνώνει.
Σε λίγο ακυβέρνητο έπλεε το καράβι
κι από τους χάρτες χάθηκε.

Στου ουρανού το είδανε τα μέρη
με ένα σύννεφο πανιά να ταξιδεύει.

19 σχόλια:

Bουλα. είπε...

Σε λίγο ακυβέρνητο έπλεε το καράβι
κι από τους χάρτες χάθηκε.
καλησπερα Νικο!

Ανώνυμος είπε...

Τωρα χαζεψα τελειος...
Μπορω να το δω , μπορω να το νιωσω, μπορω και να το αλλαξω και να δω παρα μεσα, πιο περα ...
Εκανα μια βολτα στις εγγραφες του Ιανουαριου...ενα σου ποιημα ειναι πολυ δυνατο ...Μεθισμενος Χορος

Ανώνυμος είπε...

αχ θα βάλω λιγη φαντασία...τσουπ
Θα γίνω γοργόνα τσουπ θα πιάσω την αγκυρα...τσουπ θα αρχίσω να κουνάω γρήγορα την μεγάλη μου ουρά...τσουπ τουλάχιστον θα κάνω να χαμογελάσει το ασπρο μου φτερό!
τσουπ :)

Μαρια Νικολαου είπε...

Μαύρα φορούσε στην ψυχή της τα ενδύματα
και τα μαλλιά της άσπρα σα τα μνήματα.


Νικο ειναι πραγματικά πολυ ομορφο και κυριως αυτος ο στιχος μου αρεσε ιδιαιτερα .
Να χεις μια ομορφη μερα .Αν και συννεφιασμενη εσενα να γεμιζει ήλιο.
Καλη σου μερα :)

Artanis είπε...

Πάρα πολύ ωραίο κομμάτι φίλε Νίκο..Για λίγο με ταξίδεψες σ΄αυτήν την παραλία, με τη μαυροφορεμένη γιαγιά, και τα καράβια που κίνησαν για τον πόλεμο...Καταπληκτικές εικόνες...
Να έχεις μια όμορφη μέρα...

Μαργαρίτα είπε...

Στου ουρανού το είδανε τα μέρη
με ένα σύννεφο πανιά να ταξιδεύει..

Ελπίζω το επόμενο ταξίδι να είναι
πιο χαρούμενο.. :)
Ίσως η απάντηση βρίσκεται στο
πουκάμισο του φαντάρου..που κρύβει
τα όνειρά του!

Καλημέρα Νικόλα, μικρή πεταλούδα
στο φως!! :))

Roadartist είπε...

Nικόλα λατρεύω τις ιστορίες με καράβια.. θάλασσες, χάρτες..
Να εισαι καλά..καλημέρα..

Άστρια είπε...

Πάρα μα πάρα πολύ όμορφο, ομηρικό και παραμυθένια πονεμένο.
Άς φυσάει ούριος άνεμος γι'αυτό το καράβι όπου κι αν βρίσκεται, όπου κι αν πάει.

Να είσαι πάντα καλά:))

. είπε...

Πάντα Νικόλα μου κάποιο πλοίο μένει πίσω! Πάντα!
Είσαι υπέροχος!

Λαμπηδονα είπε...

Πολύ όμορφο! Το έδωσες τόσο
ζωντανά σαν να το είδα το καράβι
και την μάνα με τα άσπρα μαλλιά
σαν τα μνήματα
και τα μαύρα, σαν την ψυχή της
ρούχα!Με χαροκαμένο πρόσωπο καί
ροζιασμένα χέρια καί το καράβι
ανεμοδαρμένο από τα κύματα φθαρμένο
σε σημεία με λαμπερό οικόσημο στο
πλάι! Σ' άλλη εποχή.

Λάκης Θλιμμένος είπε...

Πάντα μένουνε κάποιοι ξωπίσω
κάποιοι να δέχονται
όλα του οχτρού τα βέλη
να φεύγουνε αλώβητοι οι άλλοι, Κάποιοι να έχουνε τα λάβαρα ψηλά
κι ας είναι αρρωστημένοι
Κάποιοι να πολεμούνε ανεμόμυλους
Κάποιοι να γελάνε στο άτυχο
να κλαίνε στην χαρά
και να πονάνε στ' άδικο
Πάντα μένουν κάποιοι
που τ' όνειρο δεν παρατούν
μα το φυλάσουν ακέραιο
βαθιά μεσ' την καρδιά τους

να έχεις ένα όμορφο Σ/Κ φίλε μου

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Για δες ενα βαρυ φορτιο που μπορει να σε ταξιδεψει...
Καλημερα.

Λυγερή Βασιλείου είπε...

"Στου ουρανού το είδανε τα μέρη
με ένα σύννεφο πανιά να ταξιδεύει"

Τελικά στον ουρανό αφήνομε όλα όσα αγαπήσαμε ,όλα όσα πονέσαμε όλα όσα χάσαμε με την ελπίδα να τα ξαναβρούμε εκεί ψηλά πάλι.
Υπέροχο και πολύ δυνατό Νικόλα
Λυγερή του ΠΗΓΑΙΜΟΥ
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

kalynama είπε...

γιατί κάθε φορά που ένα πλοίο φεύγει να νομίζουμε πως τελειώνει μια ιστορία ή κλείνει ένα κεφάλαιο...
αυτό το ερώτημα ποτέ δε θα μπορέσω να το απαντήσω στον εαυτό μου...

Καλησπέρα Νικόλα, καλό Κυριακάτικο απόγευμα :-))

meltemi είπε...

Δεν σχολιάζω

Αφήνω μόνο ένα χαμογελάκι για να ξέρεις οτι πάντα περνάω και σε διαβάζω..

Άστρια είπε...

Ξαναπερνώ, για να σου πω ότι έχεις μία πρόσκληση, έτσι μήπως βρεις καιρό να ξεχαστείς από τις έννοιές σου, αν πάλι δεν μπορείς, να είσαι καλά.
Καλή εβδομάδα :-))

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Σου 'πλυνα το πουκάμισο μα ξέβαψαν τα όνειρα, μη με μαλώσεις, φαίνεται μοιάζουν του φαντάρου απηθάρχητα κι αυτά, κι ύστερα πες μου τολμώ να κοιμηθώ απόψε;

Νατασα είπε...

την καλησπέρα μου

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλησπέρα! Χαίρομαι που είστε εδώ, που με σκέφτεστε ακόμα και τώρα που δε βρίσκω χρόνο να σας αφιερώσω! Μου είστε όλοι πολύτιμοι! Ένα μεγάλο ευχαριστώ!