Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

9/6/08

αφιερωμένο

Σε αυτή την θάλασσα, δεν ταξίδεψα ακόμη.
Τα πόδια μου βρέχω στις άκρες της κόμης σου,
κύματα στα οποία ταξιδεύει νοερά το χάδι
της ψυχής μου. Αγκαλιά για τα χρώματα του φωτός,
τα κόκκινα, τα κίτρινα και τα πορτοκαλί στολίδια του,
που σμίγουν με το σμαραγδένιο κρύσταλλο της ψυχής σου.

Σε αυτή την θάλασσα που έβρεξα μόνο τα πόδια μου, σαν προσευχή,
καραβάκια χάρτινα στέλνω ταξίδι μακρινό, με πανί τον πόθο.
Τα βλέπω λίγο πριν βουλιάξουν να λευτερώνονται γλάροι
στον ουρανό που σε σκεπάζει, σύννεφα να γίνονται τρυφερά!
Την ξιπασιά των μεγάλων καραβιών ξεπερνάω, που νομίζουν.
πως ταξίδεψαν ή πως σπουδαιότερα από τα χάρτινα καράβια μου είναι.

Η αρχή του χρόνου η μέρα που σε συνάντησα, την μεγάλη τρικυμισμένη...
Η αρχή του ταξιδιού, άρωμα που στον νου μου έφτασε, πριν αρχίσει ο χρόνος.
Πυξίδα μόνη, ο τρόπος που το κεφάλι γέρνεις, η κοριτσίστικη διάθεσή σου.
Δύο νησιά κι ένας αφαλός, τα μόνα λιμάνια. Καταρράχτες ο λαιμός σου
να χύνονται τα φιλιά του ουρανού, μέχρι τις άκρες των ποδιών σου...
Η θάλασσα δεν έχει αόριστο. Ανήκει μόνο σε όσους την ταξιδεύουν...

18 σχόλια:

Artanis είπε...

Νίκο, είναι υπέροχο...Μου θυμίζει Άσμα Ασμάτων και Θανάση Κωσταβάρα μαζί...Υπέροχες λέξεις, υπέροχα συναισθήματα...
Νά ΄σαι καλά...
Σου αξίζουν συγχαρητήρια, μίλησες στην καρδιά μου...
καλό σου βράδυ...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη, καλή μου, σε ευχαριστώ! Γιατί με ακούς με την καρδιά σου!
Καληνύχτα!

Ανώνυμος είπε...

Λέω και από δω
Θα μπορούσα να σε ερωτευτώ με αυτό :)

Μαρια Νικολαου είπε...

Η τελευταια σου προταση ειναι υπεροχη Νίκο.
Καλημερα

Φαίδρα Φις είπε...

ύμνος είναι αυτό,
με άγγιξε βαθιά,

συγχαρητήρια και από μένα
να γράφεις έτσι

καλημέρα
φιλιά

Ανώνυμος είπε...

... η θάλασσα ανήκει σε όσους την ταξιδεύουν... δικό σου, αλλά με άγγιξε και στο αφιερώνω.
Να' σαι καλά :)

Surrealist είπε...

η θάλασσα είναι το όλο, μας αγγίζει μας απομακρύνει μας τυλίγει μας βυθίζει και μας ανασταίνει... μας δίνει το άυλο παραμύθι που γυρεύει λέξεις...

"Η θάλασσα δεν έχει αόριστο"
άσε με να σταθώ εδώ γιατί η θάλασσα είναι ο αέναος και κυκλικός χρόνος...

είναι η ζωή...
(σε ποιητική μου συλλογή έχω τη θάλασσα συμβολικά ως γυναίκα και τον άνεμο ως άντρας, οπότε κατανοείς γιατί στέκομαι στο δεν έχει αόριστο)

και φυσικά να αφομιώσω και ν΄αφουγκραστώ το υπέροχο που έγραψες: "Ανήκει μόνο σε όσους την ταξιδεύουν..."

Την καλημέρα μου φίλε Νίκο, να είσαι καλά!1

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

"Την ξιπασιά των μεγάλων καραβιών ξεπερνάω..."

"Ξιπασιά", δυνατή λέξη, "ξεπερνάω" δυνατό ρήμα...

Καμιά άγκυρα να μη βρεθεί να βουλιάξει το χάρτινο της γραφής σου που ξέρει να τσαλακώνεται αλλά και να τσαλακώνει...

Καλημέρα... στ' ανοιχτά μ' έφτασες!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημενε μου Νικολα...υπεροχο καλε μου, ερωτικο, γλυκο, τριφερο, ευεσθητο....μα τι λεω αφου εσυ το εγραψες πως θα μπορουσε να ειναι αλλιως...;φιλια πολλα

Σταλαγματιά είπε...

Είναι ευτυχία να σου αφιερώνονται αυτοί οι στίχοι .

«Η αρχή του χρόνου η μέρα που σε συνάντησα…»

Δεν έχω να πω τίποτε άλλο….νιώθω πλήρης μόνο που
Το διάβασα !

Αστερόεσσα είπε...

Optimae!

Μαργαρίτα είπε...

Η ανάρτηση σου Νικόλα αναβλύζει
ρομαντισμό.. ευαισθησία.. έρωτα..
ακριβά συναισθήματα..
Θαρρώ πως η μεγάλη σου λαχτάρα
πηγάζει από το γεγονός πως σε αυτή
τη θάλασσα, δεν ταξίδεψες ακόμη...
Τις πιο πολλές φορές οι άνθρωποι γύρω μας.. μας αποκαλύπτονται σταδιακά.. και κάθε φορά βλέπουμε διαφορετική πτυχή του εαυτού τους κι ας τους γνωρίζουμε χρόνια!!

Όμορφα ταξίδια σου εύχομαι
σε γαληνεμένες θάλασσες!!

Την αγάπη και την εκτίμησή μου***

faraona είπε...

Tωρα τι να σου πω?Μ εστειλες.
Να το παρω να το βαλω στο μπλογκ μου με το ονομα σου γιατι εχω εναν ερωτα μεγαλο με τη θαλασσα ?
Η επειδη ειναι αφιερωμενο δεν μου το ειτρεπεις?
Για πες.
\Θελω πολυ.

φιλια :)))

Ανώνυμος είπε...

Η θάλασα ανήκει σε όσους την αποροφούν..
και την εκβάλουν..
νερό γλυκό που αλάτι της προσθέτει
ένα σφουγγάρι γιομάτο..
δάκρυ.. ιδρώτα..
και στάζει.. στο διηνεκές.. από το μέτωπό σου..

Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου Νικόλα!


L.N.E

Roadartist είπε...

ΤΕΛΕΙΟ.
Απλά ..

faraona είπε...

Nαι αλλα πρεπει να μου το στειλεις Νικολα μου.Δε μπορω α κανω κοπι-παστα.
Πολλα ευχαριστω .
Περιμενω.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σας ευχαριστώ!! Την αγάπη μου!

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα...το διάβασα 3 φορές μα ακόμα δεν χόρτασα.. μα πώς.. χορταίνεται ποτέ η θάλασσα??