Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

9/6/08

άτιτλο

Νυχτώνει..
τα σύννεφα φτερά έχουν,
πιο γρήγορα από τα πουλιά πετάξαν
και με φτάσαν.
Νυχτώνει λες, και δύναμη καμία
δεν έχω
στη δύση του φωτός ν΄αντισταθώ.

Ίσως έφθασε της σιωπής η ώρα.
Να κλείσω τα μάτια
και να δω το κόσμο δίχως εσένα πια.
Ίσως, θα μπορούσε να συμβεί
κι αυτό,
σε έναν κόσμο που τα όνειρα πια
δεν κατοικούν.

Μα η μυρωδιά της βροχής
το άρωμά σου μου φέρνει..

42 σχόλια:

Μαρια Νικολαου είπε...

Eχει φτάσει εδω και καιρο
της σιωπής η ωρα
μα δεν θες να το παραδεχτεις.
Ουτε εσυ ουτε και εγω.
Κι εκεινο το άρωμα σου
γαντζωμένο στην ψυχή μου ειναι
και γω προσπαθώ να κοροϊδεύω
τον εαυτό μου , λέγοντάς μου
πως το φέρνει η μυρωδιά της βροχής..

Μαργαρίτα είπε...

"Μα η μυρωδιά της βροχής
το άρωμά σου μου φέρνει.."

..και το άρωμα αυτό
θυμίζει το όνομά σου
βλασταίνει του
ονείρου μου ο κήπος
τι κι αν νυχτώνει
τι κι αν το φως
η δύση αγκαλιάζει
εσύ είσαι εδώ
και πάντα θα φωτίζεις
τη ζωή μου!!
Στον κόσμο που τα
όνειρα δεσπόζουν
εσύ θα κατοικείς
μες την ψυχή μου
εκεί κανείς δε
θα σ' αγγίξει..
δε θα πονέσει την
ευαίσθητη καρδιά σου
κι όταν κρυώνεις θα γίνω
φύλλο να τυλίξω τ' άρωμά σου..

rip1708 είπε...

στα αληθεια θα μπορουσες να το κανεις αυτο?
"και να δω το κόσμο δίχως εσένα πια."

επεστρεψα σε καινουργιο πλανητη..
τιμη μου η ματια σου :)

Άστρια είπε...

Πόσοι έρωτες με ανταπόκριση δεν χάθηκαν; Ο μεγαλύτερος έρωτας είναι ο ανεκπλήρωτος; ...και δεν μπορεί να σβήσει;

Να είσαι καλά
Καλό βραδάκι.:))

ΥΓ1. Και η προηγούμενη ανάρτηση ήταν πολύ όμορφη, δεν πρόλαβα να τη σχολιάσω.
ΥΓ2. Μου άρεσε πάρα πολύ το σχόλιο της Μαρίας Νικολάου.

Ανώνυμος είπε...

Το αρωμα σου...

Το περπατημα σου...

Το γλυκο σου χαμογελο...

Το ζεστο σου βλεμμα ...

ποτε δεν θα ξεχασω...
φιλια πολλα Νικολα
ομορφο πολυ φιλε μου...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

..... Κοροιδεύεται Μαρία η ψυχή ποτέ;;
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαργαρίτα, πάντα υπέροχη, και σαν νεράιδα και σαν φίλη! Ευχαριστώ!!!
Πολύ πολύ όμορφα έδωσες το πιο ιδανικό συμπλήρωμα για το ποίημα!
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νάντια! τι ρωτάς μια απάντηση που ήδη γνωρίζεις;;
Έρχομαι στον πλανήτη σου! Τώρα!!!
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Άστρια, ο μεγαλύτερος έρωτας είναι αυτός που τον ζεις τώρα!
Ο ανεκπλήρωτος έρωτας ... ίσως, νά΄ναι κι αυτός, αν το παρόν στοιχιώνει...
Μα το παντοδύναμο φιλί του , δε σε λυτρώνει. Με θάνατο σε μπολιάζει και βυθίζει τον πιο λαμπερό ουρανό, αυτόν που κατοικούνε τα όνειρα, στα τάρταρα της θάλασσα, που λέγεται ψυχή...
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μου αρέσει ο τρόπος που περιγράφεις τα αισθηματά σου.. Κομμάτια ονείρου από εικόνες παλιές... Κάποιες ρουφηξιές του τσιγάρου, ίσως.. Με τον ίδιο τρόπο που αναπνέουμε ... ανάσα και μνήμη. Δεν τρέχεις, δεν βιάζεσαι, στέκεσαι, θυμάσαι νιώθεις... Και όλα αυτά γίνονται λέξεις! Απόσταγμα που ζαλίζει με μέθη την σκέψη μου, και γλυκά με μουδιάζει... Ανάσες δικές σου που γίναν ανάσες μου...
Καλημέρα!

. είπε...

Κάτι έχουν αυτές οι νύχτες, οι πρώτες του καλοκαιριού!
Πώς να εξηγήσω ότι και γω κάτι παραπλήσιο έγραψα;

Μια γλυκειά καλησπέρα Νικόλα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Έρωτα έχουνε οι νύχτες του καλοκαιριού! Έρωτας είναι η αιτία!
Καλησπέρα ανασαιμιά!

Ανώνυμος είπε...

αφιερωμένο..
http://www.youtube.com/watch?v=fUApgaqNitk
καλησπέρα Νικόλα..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σταγόνα σε ευχαριστώ! Να είσαι καλά... Καληνύχτα!

Ανώνυμος είπε...

Νικόλα ήρθες εδώ λοιπόν! Καλησπέρα!

LINAa είπε...

Μικρέ μου αδελφέ ήρθα και σ'αυτό το σπίτι σου να σου αφήσω και εγώ....
http://www.youtube.com/watch?v=ybBE3Z1HNyc
Καληνύχτα Νικόλα μου!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Godmother ναι! Εδώ.. από δω και πέρα, μόνο εδώ! Καληνύχτα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Λίνα μου σε ευχαριστώ, από τα βάθη της ψυχής μου, ευχαριστώ!
Καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Καλές πλεύσεις στο νέο σου λιμάνι. Την καλημέρα μου και από εδώ. Μαύρος Άγγελος

Ανώνυμος είπε...

Καλημεραα Νικο..Πολυ ομορφο το ποιημα σου..Η βροχη φερνει το αρωμα σου..που διεγειρει τις αισθησεις μου..Να'σαι καλα..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ευχαριστώ Μαύρε Άγγελε... Να τα λέμε κι από δω! Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μίνα σε ευχαριστώ! Χαίρομαι που σε βλέπω εδώ! Καλημέρα!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

"Γιατί είμαι αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν.

Γιατί είμαι αύρα εσπερινή πνοή καθάρια ζωντανή που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροΐζουν."

Σου πάει αυτό το τραγούδι, την καλήμέρα μου!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ναι, αγαπημένο μου τραγούδι... Σε ευχαριστώ για την αφιέρωση κοπέλα με το καναρινί φόρεμα!

Νατασα είπε...

Τα σύννεφα φτερά
κι σκέψη μου πετά
Νύχτα και γω
αδύναμη
Έφτασε της σιωπής μου
η ώρα ;
Δεν μπορώ να δω τον
κόσμο δίχως εσένα
κι ας είναι ακατοίκητος
Το άρωμα σου έχει η βροχή
_
Καλησπέρα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νατάσα μου έλειψες! Ευχαριστώ!

fish eye είπε...

αχ αυτη η βροχη..

και το αρωμα της..αχ..

Ανώνυμος είπε...

Ολα μου τα όνειρα, οι μνήμες και η ζωή είναι εκείνη η ώρα. Εκείνη η ώρα που εισπνέεις ευτυχία.

Το σήμερα είναι αρκετό να το ζείτε, πιστέψτε με. Μην περιμένετε το αύριο. Μπορεί να μην έρθει ποτέ.

(Συγγνώμη για την μελαγχολία, αλλά εδώ σε αυτές τις εικόνες που άφησες μπρόστά μου, δεν μπορώ να μην λυγίσω, ειλικρινά)

Artanis είπε...

Πολύ όμορφο Νικόλα...Και να φανταστείς έχω να μπω 2 μέρες στο διαδίκτυο...Ευτυχώς δεν το έχασα!
Να έχεις ένα όμορφο τριήμερο...

Bουλα. είπε...

Ίσως έφθασε της σιωπής η ώρα.
Να κλείσω τα μάτια
και να δω το κόσμο δίχως εσένα πια.
Τέλειο Νικο...και αυτό το ισως...!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φεγγαραγκαλιές ... παθούσα σε βρίσκω! Πάσχεις από αισθήματα δυνατά και δεν υπάρχει θεραπεία! Ευτυχώς! Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

freedula .... συμφωνούμε απόλυτα. Η ζωή είναι αυτό που μας συμβαίνει.. τώρα. Και χωρά στις πιο μικρές στιγμές!
Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη , ευχαριστώ για την σκέψη σου! Και τα καλά σου λόγια! Καλό τριήμερο να έχεις και συ!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Βούλα μου.. Χωρίς αυτό το ίσως, ούτε η σκέψη να κλείσω τα μάτια.... Την αγάπη μου!

Ηλιαχτίς είπε...

Καλησπέρα καλέ μου Νικόλα, τι κάνεις;
Είχα καιρό να περάσω και μου λειψε η ομορφιά των ποιημάτων σου!
Πάντα όμορφα γράφεις..!
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ καλέ μου σε έναν κόσμο που τα όνειρα κατοικούν!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σε ευχαριστώ καλή μου ηλιαχτίδα! Και μένα μου έλειψε το φως σας φίλοι μου! Μου λείψατε, πολύ!

Σταλαγματιά είπε...

...Βλέπω ένα κόσμο γύρω μου άδειο από σένα,
ένα κόσμο που μοιάζει με παγωμένο τοπίο.
Εικόνες ακίνητες χωρίς ουσία,
Στιγμές μέσα στο χρόνο που χάνεται...κι εγώ είμαι εδώ χωρίς εσένα, ένας σιωπηλός διαβάτης στων ματιών την αλμύρα...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αναστασία .. ευχαριστώ για τους όμορφους στίχους σου.. Να είσαι καλά! Καλό τριήμερο!

Άστρια είπε...

Ωραία απάντηση.

Μιλήσαμε για τον μεγαλύτερο έρωτα.
Και ο αιώνιος έρωτας;
Θυμίζω τον μύθο:

"Έρωτας και ψυχή"
Η Αφροδίτη ζήλεψε την ομορφιά της Ψυχής και την τιμώρησε,ζώντας στην απομόνωση να έχει για άντρα ένα τέρας.Όμως την αγάπησε ο Έρωτας και παρακούοντας την μητέρα του ερχόταν εκείνος κάθε βράδυ στην θέση του τέρατος, ένας όρος-να μην τον δει.
"Χωρίς να το ξέρει, η Ψυχή ερωτεύτηκε τον Έρωτα" (Απουλήιος,Μεταμορφώσεις,V,23)
"Μόλις ήρθε ο καιρός, τους γεννήθηκε μια κόρη που ονομάζουμε Ηδονή"Απουλήιος,ΜεταμορφώσειςVI,24)
Ακούοντας τις αδελφές της που ζήλευαν, η ψυχή παίρνει ένα μαχαίρι να σκοτώσει το τέρας, όμως από το τρεμάμενο χέρι,πέφτει μια σταγόνα καυτό λάδι του λυχναριού και πληγώνει τον Έρωτα, που τρελλός από πόνο, φανερώνεται και πετάει μακριά να επουλώσει τις πληγές του στη μητέρα του.
Η Ψυχή περνά τις δοκιμασίες της Αφροδίτης,που τελικά κάμπτεται,ο Έρωτας ένώνεται για πάντα με την Ψυχή και την ανεβάζει στο παλάτι των θεών όπου γίνεται αθάνατη .

Κι αυτή η ιστορία επαναλαμβάνεται αιώνια.

Καλή μέρα :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Πολύ όμορφος μύθος! Ευχαριστώ Άστρια, που τον ανέφερες.... Να έχεις ένα καλό τριήμερο, γεμάτο έρωτα κι αγάπη!

Ανώνυμος είπε...

καλημερα Νικολα μου!καλο σαββατοκυριακο!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλό τριήμερο να έχεις Μίνα μου κι εσύ! Γεμάτο χαμόγελα!