Τα λόγια πένα στάζει
οξύ που την καρδιά χαράζει
από παράπονο είναι καμωμένα
από αγάπης όνειρο μουσκεμένα.
Η πρώτη ύλη της ζωής πάντα η ίδια:
τα "θέλω" και τα " παραμύθια".
Είναι φορές που δε φτάνει η αλήθεια
να ξημερώσει η μέρα στη συνήθεια..
Καταργείς τη μέρα, πέπλο η νύχτα
τα όνειρά σου στα κρυφά ενυδατώνει
μα η έρημος την θάλασσα ζυγώνει.
Το πλοίο θα σε πάρει μακρυά...
32 σχόλια:
Κάθε φορά..
που αδειάζω από το χθες..
χώρο δημιουργώ στο σήμερα..
να ανασάνει η ζωή..
με άρωμα φρέσκο..
Η ΓΡΑΦη σου ταξιδεύει..
Καλό μήνα Νικόλα!
L.N.E
Θλιβερό στα μάτια μου...
Την καλησπέρα μου
Mayros Aggelos
Τα "θέλω" και τα "παραμύθια"... πως τα διώχνεις αυτά? Πως ποτέ σχεδόν κανείς δεν μπορεί να τα πάρει μακρυά εκτός κι αν είναι πολύ αργά, ή πολύ νωρίς. Λιγοστές οι φορές που γίνονται στο σωστό χρόνο. Μακάρι να μη τα έπαιρνε ποτέ κανείς. Όμως τίποτα δεν γεννήθηκε να κρατά για πάντα. Από το χαρτί που αποτυπώνουμε τις σκέψεις μέχρι τη ψυχή μας.
Καλό βράδυ.
Καλό μήνα να έχεις.
Είναι υπέροχο!
"Είναι φορές που δε φτάνει η αλήθεια
να ξημερώσει η μέρα στη συνήθεια.."
Η αλήθεια μας φαίνεται τόσο λίγη...
Υποκλινομαι για μια ακόμη φορά στην ποίησή σου. Πανέμορφο. Υπέροχο. Καλό μήνα. Καλημέρα.
..Γραφή.
Δες πόσα κατάφερα μαζί της.
"Σ'αγαπώ" σου 'χα γράψει κάποτε.
Πάει καιρός.
Σε ένα συρτάρι κιτρίνισε το χαρτί,
μαζί με του φθινόπωρου τα φύλλα.
Μα πάγωσε το σ'αγαπώ μου εκεί,
με όλη τη σημασία φυλαγμένη μέσα του,αληθινό για πάντα..!
Ψάξε στα συρτάρια σου.
Ξαναδιάβασέ το.
Καλησπέρα ακριβέ μου ποιητή!
Πολύ μου λειψες.
Σε φιλώ!
Το πλοίο θα σε πάρει μακρυά...
χριστός και παναγία...Νίκο!!!!!!!!!!
γραφω για τα ονειρα που ζω κρυφα, μοναχικα και που ειναι αρκετα για μενα γιατι με γεμιζουν..γιατι ειναι ο μονος τροπος να συνεχεισω να ανεχωμαι την συνειθεια και την μονοτονια......
γραφω για την μελαγχολια που εχει γινει ρουχο και την φορω και την αγαπω ακομα γιατι ειναι δικη μου....την αγαπη μου μικρε μου
Μελαγχολικό (για την σημερινή μου διάθεση)
αλλά κατά τα άλλα όμορφο!
Καλησπέρα.
Από παράπονα τα λόγια καμωμένα και από μύθους καμωμένες οι καρδιές μας...
Κι η πρώτη ύλη, θα'ναι πάντα ίδια, ωσπου τα παραμύθια να νικήσουν τη συνήθεια ίσως...
Όμορφα ταξίδεψα στη θλιμμένη σου γραφή, σαν λέξεις σχηματισμένες από νερό στην έρημο... Κι αλήθεια, δεν ξέρω ποιος θα νικήσει..η θάλασσα ή έρημος;
Καλά ταξίδια...
Να έχεις έναν όμορφο,ηλιόλουστο και χαμογελαστό μήνα :)
Ομορφο το καλοκαίρι :)
Η πρώτη ύλη της ζωής πάντα η ίδια:
τα "θέλω" και τα " παραμύθια".
Είναι φορές που δε φτάνει η αλήθεια
να ξημερώσει η μέρα στη συνήθεια..
Απιστευτο πραγματικα! Για αλλη μια φορα...respect!
Ζω σημαίνει επιθυμώ και ονειρέυομαι.
Ζω σημαίνει ανασαίνω τη χαρά, γεύομαι τη πίκρα.
Ζω σημαίνει μπορώ να αγαπώ...
"Τα λόγια πένα στάζει
οξύ που την καρδιά χαράζει
από παράπονο είναι καμωμένα
από αγάπης όνειρο μουσκεμένα"
Καμιά φορά οι λέξεις μας
δεν φτάνουν
να στεγνώσουν το παράπονο
της ψυχής μας
τον πόνο και το άδικο
να διώξουν.
Εσύ όμως Νίκο μου μπορείς με ποίηση να γαληνεύεις την καρδιά
κι' οπου αγγίζει το "οξύ " σου λειαίνει την σκληράδα του συναισθήματος.
Καλά πάντα νάσαι
Λυγερή του ΠΗΓΑΙΜΟΥ
http://ligery.pblogs.gr
http://lygery.pblogs.gr
ξεχάστηκα σε κάτι παραμύθια
που δεν τα φτιάχνω μόνο από συνήθεια..
κάποιοι καλά το ξέρουν πως και στην αλήθεια
καμιά φορά στέκονται σαν δεκανίκια.
όνειρα και παράπονα ξενύχτες
στις νύχτες μου βολτάρουν σαν αλήτες...
μες τις σκιές κρύφτηκε η χαρά μου
πουλί που τρέμει μοιάζει η καρδιά μου.
όταν το πλοίο στη στεριά θ' αράξει
κι η άμμος της ερήμου το αγκαλιάσει
να ξέρεις...πάντα θα ελπίζω να περάσει
όσο στην άκρη ο Ορίζοντας σαν δάκρυ θα στάζει...
γειά σου χελιδόνι
ελπίζω πάντα στα καλύτερα.
να είσαι καλά
blue orizon
"Το πλοίο θα σε πάρει μακρυά..."
άντε αυτό περιμένω... παράργησε φέτος!Μα που πήγαν οι διακοπές μου;
Καλό μήνα ποιητή, αργοπορημένα... μα...
Τουλάχιστον μας ταξιδεύεις εσύ!
καλημερα μονο περασα να πω,μιας και χαθηκες!
''Η πρώτη ύλη της ζωής πάντα η ίδια:
τα "θέλω" και τα " παραμύθια".''
εγω αυτο ξεχωρισα ....
αυτο με εκφραζει απολυτα....
τελικα οι ανθρωποι ή ίσως καποιοι ανθρωποι ποτε δεν μεγαλώνουν
ευχομαι να ταξιδεύεις πολυ αυτο το καλοκαιρι
φιλακια πολλα
_cyb_
τα "θέλω" και τα " παραμύθια".
αυτο δεν ειναι η ζωη Νικολα μου?
γεματη θελω βγαλμενα απο τα παραμυθια ...
κι εμεις οι συγγραφεις τους ..
και μια ζωη τα Θελω μας
να μην χωραν στα ιδια μας τα παραμυθια...
-πανεμορφο.
καλη σου νυχτα.
καλησπέρα Νικόλα...Ελπίζω να είσαι καλά, και να μας ταξιδεύεις πάντα...
Φιλιά...
τα παραμύθια δεν τελειώνουν ποτέ. θέλουμε να υπάρχουν και ζουν μέσα μας. κι όλα είναι εκεί. και εδώ...
...σαν θάλασσα που σε ταξιδεύει...
φιλιά βρόχινα...
Νίκο
καλό καλοκαίρι
Καλο καλοκαιρι Νικο μου!υπεροχο το ποιημα σου!
...στην αγκαλιά σου αγκαλιάζω αυτό που υπάρχει,
χρόνο και άμμο,
και ζουν τα πάντα για να ζήσω εγώ,
χωρίς να πάω μακριά βλέπω τα παντα,
όλα όσα ζουν τα βλέπω στη ζωή σου...
Χρόνια Πολλά στη Μαρία ΣΟΥ!!!
L.N.E
Η πρώτη ύλη της ζωής πάντα η ίδια:
τα "θέλω" και τα " παραμύθια".
μου άρεσε πολύ αυτό.
στάθηκα ώρα.
δεν παύουν να με μαγεύουν τα παραμύθια...
ούτε βρίσκω να χαμηλώσω την ένταση των θέλω.
τ'αφήνω ανήμερα να σεργιανίζουν...
ελπίζοντας με πείσμα.
καλημέρα
χχχχχχχχχχχχχχχχχχ
Πέρασα για ένα γειά, μετά από πολύ καιρό, έτσι ένοιωσα να κάνω.
Χωρίς άλλα σχόλια, για να μην το αποδυναμώσω :)) :))
...Καλησπερα..Ολα καλα? Ελπίζω να περνας όμορφα οπου κ αν εισαι!
μικρε γραψε κατι σε παρακαλω....χαθηκες...φιλια πολλα
Σας ευχαριστώ όλους, που περάσατε από δω, και μου αφιερώσατε ψυχή και χρόνο. Την αγάπη μου!
Δημοσίευση σχολίου