Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

22/9/08

Εξόριστος διάβολος

"Δεν είμαι άγγελος" είπες.
"Εξόριστος είμαι μάτια μου διάβολος"...

Η νύχτα σε εξόρισε σε τόπο μακρινό.
Εκείνο τον τόπο των ανθρώπων.
Μαζί τους περπάτησες για λίγο,
μιλήσατε
σε πονέσανε και τους πόνεσες..
Σε αγαπούσε η νύχτα,
σαν παιδί σε αποχωρίστηκε από τα σπλάχνα της.
Σου χάρισε το πιο φωτεινό της φεγγάρι
όταν γυμνό κολυμπούσε στα νερά.
Κι όλα της τ΄αστέρια.
Το ένιωσα όταν σε είδα.

Ένα ήταν καρφιτσωμένο στο μαγουλό σου,
σημάδι της μοίρας.
Και δυο ακόμα,
κρυβόντουσαν στο χαμογελό σου.
Τα μάτια σου πύλες ήταν.
Φωτιές βγάζανε.
Τυφλωνόμουν να τα κοιτάξω,
στην αντίπερα όχθη
μου φάνηκε είδα τον προμηθέα.
Δεν ήταν εκείνος,
πυρκαγιά ήταν που τα σωθικά μου έκαιγε
πριν καν φτάσω εκεί.

Στα μέσα του δρόμου που με καλούσε
πάντα γονάτιζα κι έσκυβα στο κεφάλι.
Δεν είχα φτερά για να πετάξω
τόσο μακρυά.
"Πάρε τα δικά μου"είπες,
"έκπτωτος είμαι. Δεν μου χρειάζονται..."
Και γω το δώρο σου που λαχτάρησα τόσο
ποτέ δεν πήρα.
Ίσως να έφταιγε κείνος ο ιστός της αράχνης
που με μπέρδευε,
και με έκανε να νομίζω πως πετάς.
Ίσως φταίει πως ακόμα αυτό πιστεύω.
Ότι θα πετάξεις.
Φταίει ο τρόπος που τα κινείς πάνω στους ώμους σου,
φταίει πως πάνω σου μοιάζουν αγκαλιά μεγάλη.


Με αίμα κατακόκκινο, χάραξες πάνω μου
τα γράμματά σου,
και γω σου χάρισα την καρδιά μου.
"Πάρ΄την" σου είπα,
"ούτε εγώ την χρειάζομαι.. δώρο. "
Μα δεν την πήρες.

Φοβάμαι την μέρα που ξημέρωσε φορτωμένη μυστικά.

53 σχόλια:

Artanis είπε...

Πανέμορφρο Νικόλα μου...
Καλημέρα...

Ανώνυμος είπε...

Φοβάμαι την μέρα που ξημέρωσε φορτωμένη μυστικά.

Φοβάμαι τη μέρα που δεν θα ξημερώσει τα μυστικά που δεν θα προλάβουν να υπάρξουν, τα λάθη που δεν θα προλάβω να κάνω, το βλέμμα που δεν θα προλάβω να δω.....
Φοβάμαι τα καγκελά που κρύβουν τον ήλιο τα πρέπει που έκανα σύρματα το αίμα που έγινε θάνατος , τον θάνατο που ήρθε και δεν τον κατάλαβα ....
Φιλιά Δελφινοκόριτσο

Μαρια Νικολαου είπε...

Κι ομως..δεν βλεπεις καλα..
Δεν ξερεις να ξεχωριζεις..
Σε τυφλώνει το φως της μερας..
Διαβολος ειμαι..Κι οχι εξοριστος..
Και ζω μέσα στη νύχτα γιατι εγω το θελω..
Εκει αναπνέω..
Μ ακούς? Εκεί...


Πολυ ομορφο Νίκο
Καλημερα και καλη βδομαδα να εχεις.. :)

jacki είπε...

Σου χάρισε το πιο φωτεινό της φεγγάρι
όταν γυμνό κολυμπούσε στα νερά.
Κι όλα της τ΄αστέρια.
Πολύ μου άρεσε αυτή η εικόνα.
Πάρε τα φτερά μου...πάρε την ψυχή μου. Έτσι αγαπάς. Δίνεις τα πάντα και δίνεσαι ολόκληρος.
Καλησπέρα.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη σε ευχαριστώ!
Ένα όμορφο απόγευμα να έχεις!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δελφίνι, βαστώ αυτό: "τον θάνατο που ήρθε και δεν τον κατάλαβα.." Πραγματικά, υπέροχη φράση.. πολύ περιεκτική!
Καλό απόγευμα να έχεις!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαρία, τυφλώνει και το φως, πιο πολύ από το σκοτάδι συχνά.. Μα εσένα, όπως και να τυφλωθώ, θα σε έβλεπα. Θα ένιωθα αυτό που εσύ, νομίζεις αόρατο Τον χτύπο της καρδιάς σου..
Καλό σου απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ιωάννα, όταν αγαπάς δίνεις τα πάντα... κι είναι ο μόνος τρόπος να παραμείνεις ακέραιος!
Καλό απόγευμα! Γεμάτο αγάπη!

Unknown είπε...

τα δώρα της αγάπης είναι ανεκτίμητα. κι αν μυστικά παραμένουν ή απλησίαστα, παρόλα αυτά όποιος είναι έτοιμος, τότε και μόνο τα εισπράττει...

φιλιά βρόχινα...

Eva F. είπε...

Υπέροχο Νικόλαε.
Καλή εβδομάδα σου εύχομαι.

Ανώνυμος είπε...

...Με αιμα κατακοκκινο χαραξες πανω μου τα γραμματα σου...

Αχ...δεν ξερω τι να πω...το διαβαζω ξανα και ξανα ...η καθε λεξη , η καθε προταση εικονα...χαρασεται μεσα μου...η καρδια διαλεγει η ψυχη νιωθει ....αγαπα, ερωτευεται....αφηνεται , χανεται μεσα στην μεθη και στην ζαλη του ερωτα ....τυφλωνει ο ερωτας, αναβει φωτιες που καινε ψυχη και σωμα....και μετα.....κανεις δεν ξερει το μετα......απλα αφηνεσαι και Ζεις.....εστω για λιγο....αξιζει.....

Την πιο γλυκια μου καλημερα Νικολα.....με αγαπη...
ΥΓ: θα ηθελα να ειμουν ο εκπτωτος αγγελος των ονειρων σου και ας μην μου χαριζες την καρδια σου...

Ανώνυμος είπε...

πολύ όμορφο ποίημα
με το αποκάθι
του ανικανοποίητου
και του μοιραίου
Κραυγάζει ο θυμός

να είσαι πάντα καλά

rip1708 είπε...

ειναι ομορφο να πετας..με δικα σου με ξενα με δανεικα φτερα..η καρδια ειναι δικη σου..ενα δωρο ποτε δεν το αρνεισαι..ποσο μαλλον μια καρδια..τι πιο αληθινο ομως απο ενα οχι..μια καρδια την χαριζεις μονο σε καποιον που αξιζει..και εσυ το ξερεις :)
φιλι
**επιτελους γυρισα καλως σε βρηκα ξανα :)

Μαργαρίτα είπε...

...της αγάπης δώρα
που ποτέ δεν ανταλλάξαμε..
μα όχι, όχι..
έκπτωτος διάβολος
δεν είσαι..
κρύβει πολύ εγωισμό..
ενώ η αγάπη σου είναι αγνή
και καθαρή σα βρέφος..
ο έρωτας ναι, είναι εγωιστής,
μα η αγάπη.. ΟΧΙ !!!


Καλό απόγευμα Νικόλα! ***

Ηλιαχτίς είπε...

Ο,τι και να ήμουν,
τα φτερά μου πάλι θα στα δινα.
Όσο για την καρδιά σου.
Μη λες δε τη χρειάζεσαι.
Τη χρειάζομαι εγώ, να την έχεις εσύ..
Να υπάρχει παράδεισος κοντά μου..
Να υπάρχεις..


Υπέροχο καλέ μου ποιητή!
Σε φιλώ!

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΡΙΑ ΛΑΛΕ συγχαρητηρια...lales1@otenet.gr

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

δωρα ψυχης...
οταν δινεις οτι πολυτιμοτερο κατεχεις και λες οτι δεν σου χρειαζεται καν...
ετσι ειναι η αληθινη αγαπη...δεν μου χρειαζεται η καρδια μου παρτην...
δεν μου χρειαζονται τα φτερα μου παρτα...
δεν μου χρειαζεται η ζωη αν ειναι χωρις εσενα...παρτην...
σε ευχαριστω Νικολα για αυτη την πανεμορφη αναρτηση...με πηγες καπου ομορφα...
δεν μου χρειαζεται αυτο το νεραιδενιο φιλι...παρτο...

Ελένη Γ. (L.N.E) είπε...

ωχ..
τι βλέπουν τα πελώρια υπέροχα μάτια μου!!!

Νικόλααααααααααααα..........

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ είπε...

*έκπτωτος είμαι*
δεν αγάπησα ποτέ
δεν μ' αγαπήσανε ποτέ
μα εκεί στα σκουπίδια της λύπης
φύλαξα μια καρδιά
για να στη δώσω..

την καλημέρα μου...

maya είπε...

αυτά τα 'δεν' μας στοιχίζουν τελικά
πολύ περισσότερο απο τα λάθη.
δεν συγκρίνονται!

καλύτερα να δίνεις τα πάντα.
πώς θα γεμίσεις αλλοιώς?

όμορφες εικόνες γράφεις σήμερα.
και μ'αρέσει που δεν τοποθετείται στον χρόνο...
αέρινο...

πολύχρωμη καλημέρα νικόλα
χχχχχχχχχχχ

Ανώνυμος είπε...

Tην στιγμή που είπες "δεν είμαι άγγελος" σε έλουσε το φως...
όταν είπες "πάρε τα φτερά μου" έπαψες να πατάς στο χώμα...
την ώρα που σου πρόσφερα την καρδιά μου, ήταν ήδη δική σου...

υπέροχο Νικόλα!
καλημέρα
blue orizon

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νεράιδα της βροχής, αν η ζωή γραφόταν με μια άλλη λέξη, πιο ταιριαστή από την λέξη τούτη δεν θα υπήρχε: Αγάπη. Η μεγάλη αγκαλιά της αγάπης, είναι το μοίρασμα. Κι ωστόσο, πόσο συχνά, κάποιοι δίνουν πιο πολλά από όσα μπορούν να προσφέρουν και να "πάρει" ο άλλος, εννοώ ακόμη και την προσωπικότητά τους, και κάποιοι "παίρνουν" πιο λίγα από όσα τους προσφέρονται... από φόβο... Μα αληθινά, δεν ξέρω πιο ισόνομο συσχετισμό από αυτόν της αγάπης. Γιατί στην αγάπη, έχεις μόνο ότι χαρίζεις. Ότι δίνεις, αυτό είναι δικό σου για πάντα... Κι όσο πιο πολλά βαστάς στην καρδιά σου, τόσο φτωχότερος γίνεσαι.
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Εύα, καλή εβδομάδα να έχεις και συ! Γεμάτη αγάπη!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Γεωργία Νεφέλη, είσαι ο άγγελός μου, με τα φτερά της ψυχής ψαλιδίζεις τα άσκημα όνειρα, και ζωγραφίζεις με όμορφο φως τον ουρανό μου... Την αγάπη μου, πάντα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ποιώ σε ευχαριστώ. Καλή εβδομάδα να έχεις!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νάντια! Δεν ξέρει πόσο χαίρομαι που επέστρεψες! Σε θέλω εδώ, κοντά, να πετάς! Μη χάνεσαι!!
Μια όμορφη καλημέρα, για τον μικρό πρίγκηπα και το άστρο του!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαργαρίτα, η αγάπη δεν έχει ποτέ εγωισμό... ο έρωτας ναι.. έχεις απόλυτο δίκιο!
Καλημέρα μικρή νεράιδα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ηλιαχτίδα ... τρυφερές οι σκέψεις σου! ναι υπάρχεις .. να υπάρχω...
Καλημέρα, όμορφο ψυχής φως!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλημέρα ... ευχαριστώ για το σχόλιό σας στα Ανεμοσκορπίσματα. Συγνώμη που ρωτάω, μα Λαλέ είναι το επώνυμό σας; Η προσφώνηση Μαρία Λαλέ, αναφερόταν σε μένα, ή δήλωνε το δικό σας όνομα;

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ναϊάδα όσα νεραϊδένια φιλιά δε σου χρειάζονται, να τα αφήνεις εδώ... σε ευχαριστώ!! Πολύ όμορφο το σχόλιό σου! Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ελένη μου, ναι.. στο είχα γράψει κάποτε ως σχόλιο.. Τώρα εδώ.. Εμπνέεις, πάντα! Και πως αλλιώς με τόσο πελώρια κι υπέροχα μάτια; : )) Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σοφία! ...σκουπίδια... καρδιές.. Είναι παράξενο που οι ανθρώπινες σχέσεις, δεν έχουν για όλους τον πρώτο λόγο στις προτεραιότητές τους. Πως μπορούν κάποιοι να βάζουν ψηλότερα και να ανάγουν σε αξία, πράματα ευτελή και "βρώμικα", όπως το χρήμα. Που μπορεί να μεταφραστεί σε εξασφάλιση, προβολή, ισχύ... δολοπλοκία και διαφθορά. Κάνουν τόσο κακό στους ίδιους μα και γύρω τους, και όμως είναι τυφλοί. Κι όλο τυφλώνονται πιο πολύ. Η λέξη μοιράζομαι, για αυτούς σημαίνει ανταλλάσσω, αγοράζω, κρατώ ισορροπίες. κι έτσι είναι πάντα μόνοι.
... δεν αγάπησα ποτέ... μα φύλαξα μια καρδιά για να στη δώσω... Μα αυτό, καλή μου, είναι αγάπη! Όταν χαρίζεις την καρδιά σου, αγαπάς! : ))
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μάγια! .. τα είπες όλα με αυτή τη φράση: ..."πως θα γεμίσεις αλλιώς;" .... : ))
Μια πολύχρωμη μέρα, γλυκιά σα καραμέλα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μπλε ορίζοντα, ... Νιώθεις και σκέφτεσαι όμορφα, κι η ομορφιά αυτή πηγάζει από εσένα! Σε ευχαριστώ!
Καλημέρα!

Ανώνυμος είπε...

Πολλές φορές ο εξόριστος διάολος είναι όλα όσα δεν τολμάμε να θελήσουμε νικόλα μου ...αγγγελικά πλασμένα τα αισθήματα που αποζητούν την λύτρωση με την εκπλήρωση αντιμετωπίζονται σαν εξόριστοι διάολοι στην αλαζονία του ανθρώπου να συνεχίζει να πιστεύει ότι όλα εξαγοράζονται...... Ευτυχώς για όλους μας ο καθένας την ψυχη του την ορίζει τον ορίζει και την θρεφει ή τη σκοτώνει....με ένα όπλο την καρδιά του το μυαλο του και τις ελπίδες του
μια πολυ γλυκιά μέρα
ΔΕλφινοκοριτσο

Ανώνυμος είπε...

Καλημερα και απο εδω Νικολα μου!Υπεροχο..γραφεις τοσο ομορφα..Καθε μερα εχει τα μυστικα της..για αυτο κανει την ζωη πιο ομορφη,πιο ενδιαφερουσα..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δελφινοκόριτσο, να πω την αλήθεια δεν κατάλαβα πως το εννοείς αυτό το "Ευτυχώς.. "... πάντως, σίγουρα η αγάπη δεν είναι αγαθό που μπορεί κανείς να το πωλήσει ή να το αγοράσει..
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μίνα, ναι, η ζωή είναι απρόβλεπτη, και διαρκώς μας αποκαλύπτεται μέσα από το μεγαλείο της απλότητάς της!
Καλημέρα

Ανώνυμος είπε...

Είναι τύχη Νικολα που η ψυχή όρίζεται από τον καθένα μας και δεν είναι όπως όλα τα άλλα στην ζωή που λειτουργούν κατα πλειοψηφία ....Οσο για το αν η αγάπγ είναι αγαθό ή όχι ναι θεωρητικά είναι όπως το λές και για κάποιους και πρακτικά όμως γύρω μου βλέπω το αντίθετο ότι ακόμα και αυτή πουλιεται και αγοράζετε :(
Δελφινοκόριτσο

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αν η αγάπη, αγοράζεται, όπως λες, πως μπορώ να την πληρώσω;Γιατί, θέλω όση στο δρόμο βρω, να τη μαζέψω.
Καλό απόγευμα δελφίνι!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Νικόλα καλημέρα,
Εσύ να την μαζέψεις΄εύκολο
απλά συνέχισε να γράφεις
θα σου ρθει μόνη της από παντού ....εσύ απλά θα την ξεχωρίσεις είναι αυτό που λέω πολλές φορές
Η αγάπη δεν βρίσκεται υπάρχει
δεν υπάρχει γενιέται
δεν γιεννιέται είναι ήδη εν ζωή
γιατι απλά δεν πέθανε ποτέ.
Την βλέπουν όλοι όσοι υπάρχουν κα ιδεν ζουν απλά την νιώθουν όσοι μπορούν να πονέσουν
την καταλαβαίνουν όλοι μέσα από μια κουταλιά γλυκό του κουταλιού.....
Δελφινοκόριτσο

ΥΓ. Μιλούσα για όλους εκείνους , στο προηγούμενο σχόλιο, που ζουν με αυτή την αίσθηση ....προσωπικά για μένα χμμ εγώ επιλέγω ακόμα να ζω στην χώρα το ποτέ με τον πήτερ παν ;)

Λυγερή Βασιλείου είπε...

Eσύ Νικόλα μου είσαι ο ήρωας και
ΠΟΙΗΤΗΣ των στίχων σου και γράφεις κατακόκκινο το όνομά σου στην καρδιά των αναγνωστών σου.
Ένα απ' τα καλύτερά σου.
Μη μπαίνω όμως στην διαδικασία σύγκρισης ,είναι όλα μοναδικά.
λυγερή του ΠΗΓΑΙΜΟΥ
http://ligery.pblogs.gr
http://lygeri.pblogs.gr

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δελφίνι μου, καλημέρα.. συντοπίτες λοιπόν!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Λυγερή, τα λόγια σου πάντα τιμή και χαρά. Σε ευχαριστώ!
Μια όμορφη μέρα να έχεις!

Φαίδρα Φις είπε...

καλημέρα Νικόλα μου,
στέκομαι κι εγώ στον πιο δυνατό στίχο-κατά τη γνώμη μου-
τον καταληκτικό,
"φοβάμαι τη μέρα που ξημέρωσε φορτωμένη μυστικά"
διττή η σημασία,
ο καθένας το ερμηνεύει σύμφωνα με τις προθέσεις ή τις πληγές του...

όμορφο...
σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Νικόλα μου ναι ναι είμαστε έλα να ρίξουμε μι βουτιά στην λίμνη με τις γοργόνες και αν κουραστείς ανέβα στην πλάτη μου να σε πάω εκεί που πάνε αυτές....
Δελφινοκόριτσο

nina είπε...

Φοβάμαι τις μέρες που ξημερώνουν μυστικά...

Ωραίο!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φαίδρα, το πέρασμά σου πάντα ουσιαστικό! Ξέρεις να "διαβάζεις" τις λέξεις...
Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Δελφινοκόριτσο, θα περάσω!
Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νίνα, σε ευχαριστώ!
Καλό απόγευμα!

Aurangel είπε...

Όμορφο κείμενο έχεις!
Είσαι το άλλο μου-αντίθετο-μισό!
Angel kiss

Ανώνυμος είπε...

καλή σου μέρα..είναι τόσο όμορφα, όλα όσα διάβασα..δεν ήξερα σε ποιο να αφήσω σχόλιο....γράφεις πολύ όμορφα..μην το χάσεις αυτό-λίγοι έχουν τη δυνατότητα να αυτοεκφράζονται κατά τρόπο που να εκφράζει συναισθήματα κ εμπειρίες πολλών άλλων μαζί..μια ακόμη καλημέρα, από τη margaritarenia..

fotini είπε...

φοβαμαι την μέρα που ξημέρωσε μυστικά..

ενα φορτιο-προικα για το διαβα της ζωής..