Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

1/10/08

Όπου είσαι κι εγώ..

Σ΄ έχει τάξει η μοίρα
στης καρδιάς την αλμύρα,
όσα νιώθεις πλημμύρα
στων ματιών σου το φως.

Μ΄ ένα πέπλο σιωπής
το πρόσωπό σου σκεπάζεις
το τσιγάρο πληγή
που στα χείλη ανάβεις.

Ραγισμένα καράβια
σε καλούνε ξανά,
με σχισμένα πανιά
σε ταξίδια μεγάλα.

Κι η ψυχή σου σκορπά
στους ανέμους, το κύμα,
την αγάπη ζητά
σε δυο μάτια γαλήνια.

Στό΄χω πει, σ΄αγαπώ,
κοφτερό το μπορώ
τα φιλιά μου ματώνει,
και η θάλασσα μωβ.

Την σελήνη κοιτώ
τρυφερά της ζητώ
με μαντήλι το φως
τα φιλιά να σου φέρει..

Στό χω πει, σ΄αγαπώ,
όπου είσαι και γω,
θα με βρεις στον βυθό
στα πιο μαύρα κοράλλια.

Στα αστέρια, αγκαλιά
σα φοβάσαι στη γη
και κοιτάς στα ψηλά,
και ελπίδα γυρεύεις.


16 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

...το τσιγάρο πληγή που στα χείλη ανάβεις..."ανάβω τσιγάρο και το τραβώ με δύναμη από τα χείλη γιά να ματώσουν"...
"ραγισμένα καράβια σε καλούνε ξανά με σχισμένα πανιά σε ταξίδια μεγάλα"... όταν το σκαρί είναι δυνατό κανένα ταξίδι δεν φοβάται... έστω και με σχισμένα πανιά...
Καλησπέρα Νικόλα!!!
...έχεις πρόσκληση αυτή τη φορά επί εικαστικού...χα,χα...τα τελευταία μου γυμνά (εντελώς όμως)...στο "Η Τέχνη της ζωής μου"
http://fmagdalini36.pblogs.gr

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φωτεινή, είσαι υπέροχη! Οι δημιουργίες σου μαγέψαν την ψυχή μου! Ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Μια όμορφη νύχτα να έχεις!

Ανώνυμος είπε...

όταν πέσαν τ' αστέρια
μου αφήσαν στα χέρια
μια αγάπη για σένα μεγάλη..
στό 'χω πει, σαγαπώ,
να μου αφήσεις ζητώ
ανεξίτηλο αγάπης σημάδι.
με ένα πλοίο παλιό
σε καιρό φθονερό
ταξιδεύεις και ψάχνεις λιμάνι..
αν κοιτάξεις μπορείς
την ψυχή σου να δεις
στον καθρέφτη που η θάλασσα φτιάχνει..

καλό μήνα Νικόλα
μπλε ορίζοντας

Ανώνυμος είπε...

θα με βρεις στον βυθο με τα μαυρα κοραλλια..στο εχω πει σε αγαπω..αχ υπεροχη εγγραφη Νικολα μου..Καλο μηνα να εχεις!με συγκινησες ωρε!Οφου!!

Ανώνυμος είπε...

Στο 'χω πει σ'αγαπω...
οπου εσυ θα'μαι κι'εγω...

τα φιλι μου στον πιο γλυκο αγγελο..

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

καλο μηνα νικολα μου!τον προυπαντησες με ενα ακομα υπεροχο ποιημα...
ενα νεραιδενιο φιλι στον ανεμο σου να πλανιεται ολο τον μηνα κοντα σου!

ζαφορα είπε...

Όπου εσύ κι εγώ ….
Την καλησπέρα μου.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σε σμαράγδια νερά,
την ψυχή μου κοιτώ,
στα δικά σου να σβήνεται μάτια.

Στό΄χω πει, σ΄αγαπώ
δε με νοιάζει αν χαθώ
τα δικά σου ζητώντας ακρογυάλια.

Το σκοτάδι θα ζω
αν δεν πεις "σ΄αγαπώ",
στο στερέωμα ήλιο να βάλω.

:)) Σε ευχαριστώ για τους στίχους σου Μπλε Ορίζοντα! Μου στολίσαν ε όμορφα την ψυχή!
Ένα όμορφο βράδυ να έχεις!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μίνα, μικρούλα αδελφή μου, τι δουλειά έχεις εσύ με τους βυθούς;; Ψηλά να κοιτάς, κι ένοια σου, έχω μια αγκαλίτσα για σένα!
Καλό βράδυ!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλή μου, αγαπημένη Νεφέλη, το ξέρω!
Την αγάπη μου, πάντα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ναιάδα το φιλί σου, δε θα πλανιέται μόνο για ένα μήνα.. Θα το φυλάξω εγώ κάπου, που να μη θέλει πια να φύγει.. στην καρδιά μου! Σε ευχαριστώ!
Καλό μήνα να έχεις! Γεμάτο από αγάπη, ανθρώπους, νεράιδες και ξωτικά!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ζαφορα, δεν είναι υπέροχο αυτό όταν συμβαίνει!;; :))
Ένα φωτισμένο από αγάπη βράδυ να έχεις!

Ανώνυμος είπε...

Καλό μήνα Νικόλα μου...
Μόλις τώρα μπόρεσα να σε επισκεφτώ..και ανακαλύπτω μια ευαίσθητη πτυχή σου....Να 'σαι καλά πάντα!!!!!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αναστασία καλώς όρισες! Αν θες, γράφε μαζί με το όνομα τη διεύθυνση του μπλογκ σου, για να καταλαβαίνω ποια Αναστασία είσαι.. αν και υποψιάζομαι!Ελπίζω να περνάς συχνά! Καλό μήνα κι από μένα!

jacki είπε...

Αρχίζω και επαναλαμβάνομαι μα δεν ξέρω τι άλλο να πω. Υπέροχο το ποίημα σου. Πολύ όμορφα καλώς όρισες τον Οκτώβρη.
Καλημέρα.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ιωάννα σε ευχαριστώ, καλή μου!
Καλόν Οκτώβρη!