Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

8/10/08

άτιτλο..

Ίσως όλο αυτό να μην ήταν καν αγάπη.. Μόνο ψίθυροι της καρδιάς στον άνεμο, κι ο άνεμος να τους γύρισε πίσω, πιο δυνατούς από ότι έπρεπε. Η νύχτα παίζει παιχνίδια με τις σκιές και τους φόβους.. Γεννάει "θέλω" πιο μεγάλα από το αναστημά μας, "αγαπώ" πιο δυνατά από τους χτύπους της καρδιάς.. Γεμίζουν, μικρά πτερωτά ερωτήματα την μικρή μας ζωή... Ενώ η απάντηση, είναι απλή και κοντά. Στα μάτια ανθρώπων που μπορούμε να αντικρίσουμε. Να αγκαλιάσουμε. Να μοιραστούμε μαζί τους την ύπαρξή μας.
Όλα τα άλλα, παραμύθια, από μια άλλη μας ζωή, άστρα παλιά, ή άστρα που ξημερώσανε πριν την ώρα τους.. Σε ουρανό άλλο. Δεν έχουμε αγγέλων φτερά, ούτε ραβδί μαγικό. Άλλο από την καρδιά μας δεν έχουμε.. Μόνο αυτό τ΄ακριβό, το πολύτιμο "αγαπώ"... Τόσο πολύτιμο, που αν χαθεί χάνεται μαζί του η ζωή μας, η ύπαρξή μας όλη. Γι αυτό να το κρύβεις πρέπει σε καρδιές ανθρώπων που είναι δίπλα σου.. Πραγματικοί όσο ένα άγγιγμα, αληθινοί σαν το παρόν. Και τα παραμύθια της καρδιάς, χάδι νά΄ ναι μόνο στις κορυφές των δαχτύλων, την ώρα που το τζάκι αναμένο συντροφεύει τη μοναξιά σου, ακούς μουσική, και πίνεις ποτό.. ή όταν με μια κούπα ζεστό τσάι, κοιτάς έξω απ΄τό παγωμένο παράθυρο τα χρυσοκκόκινα φύλλα να σκορπάνε.. Τόσο μόνο να βαστά το παραμύθι. Και να μη στοιχειώνει το είναι σου, βαραίνοντας τους ώμους με την χαρά μιας πτήσης που δεν ανήκει σ΄ανθρώπους. Δεν είμαστε άγγελοι... πρέπει να μάθουμε να περπατάμε.. στην καλύτερη των περιπτώσεων να χορεύουμε.. πάντα, για όσο βαστά η μουσική..

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

" Τόσο μόνο να βαστά το παραμύθι. Και να μη στοιχειώνει το είναι σου, βαραίνοντας τους ώμους με την χαρά μιας πτήσης που δεν ανήκει σ΄ανθρώπους"
Αυταπάτη λοιπόν, κάλεσμα
χωρίς αποδέκτη ο πόθος μου.
Ανωφελα περιεργάζομαι
Ένα παλιό σου πανωφόρι
λείπει το άρωμα σου
Μη με σκουντάς...

την καλημέρα μου νικόλα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Κρύψε από τα μάτια μου το φως, σταμάτησε την καρδιά μου, και γω θα το πιστέψω - αν μου το πεις εσύ - πως ο κόσμος που αγάπησα, όνειρο είναι..
Καλημέρα Ελένη..

Maroulita είπε...

toso omorfa pou einai merika logia... Milane sthn kardia mou. S'euxaristw...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

.. εγώ σε ευχαριστώ Maroulita, που είσαι εδώ!
Καλημέρα!

jacki είπε...

Αχ αυτή η νύχτα που γεννάει θέλω που ακούγονται οι αγάπες...που στην ησυχία της ακούς τους πιο απόκρυφους πόθους...
Καλησπέρα Νικόλα.

Ανώνυμος είπε...

Δεν είμαστε άγγελοι... πρέπει να μάθουμε να περπατάμε.. στην καλύτερη των περιπτώσεων να χορεύουμε.. πάντα, για όσο βαστά η μουσική..

Σ ευχαριστω για τα καλα σου λογια και το περασμα...
Την καλημερα μου

Ανώνυμος είπε...

www.requerdos.wordpress.com

Ανώνυμος είπε...

και εγω που πιστευα πως ειμαστε αγγελοι.......
φιλια πολλα Νικολα

daydreamer είπε...

Ειναι το κειμενο σου πανεμορφο!!

Φαίδρα είπε...

Πρέπει να μάθουμε να περπατάμε..

Αρκεί κάποια στιγμή να βγάλουμε φτερά και να περιπλανηθούμε ψηλά...

για λίγο ...μονάχα για λίγο...

Απόγευμα Παρασκεύης και έχω βγάλει για λίγο τα φτερά...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ιωάννα ... η νύχτα γεννάει θέλω.. εμείς γιατί τα οικιοποιούμαστε; '
Καλό απόγευμα καλή μου!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Βασίλη, καλώς όρισες και συ στο σπιτικό μου. Χαίρομαι που σε βλέπω.
Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νεφέλη, το ίδιο πίστευα κι εγώ. Πάντα το πιστεύω. Όμως τελικά έχει σημασία τι πιστεύουν και οι άλλοι... τουλάχιστον αυτοί που αγαπάμε...
Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

daydreamer, σε ευχαριστώ.
Καλό απόγευμα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φαίδρα, αν η ζωή μας ένα όνειρο είναι, τότε αξίζει να ονειρευόμαστε.. Χαίρομαι για σένα!
Καλό απόγευμα να έχεις!

flash είπε...

Πολύ με μελαγχόλησε το κειμενάκι σου...κι όμως ορισμένες φορές καιγόμαστε από επιθυμία να πετάξουμε...ίσως έγινε κάποιο λάθος τελικά... ίσως ο δημιουργός βιάστηκε ή αμέλησε ή γέλασε ή... μας γέλασε! Αν δεν έπρεπε να έχουμε φτερά τότε γιατί, γιατί να τα ζητάμε;
Πήρα μεγάλη χαρά που ανακάλυψα τα γραπτά σου.
Καλό μεσημέρι.

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Flas, μόλις τώρα είδα το σχόλιό σου.. Συγνώμη για την αργοπορημένη απαντησή μου.. και γω, να πιστεύω θέλω, πως τα φτερά είναι για να πετάμε.. και μπορούμε..
Καλό βράδυ!