Της ερήμου πλοία γίναν τα θηρία,
και τα άστρα μοιάζουν τόσο μακρινά.
Ξεχασμένα βρήκα αρμαθιές κλειδιά,
κάστρα ερημωμένα κάπου στο βοριά.
Κάπου βρήκα εμένα, κάπου και εσένα,
όαση, στο δάκρυ πάνω ζωγραφιά.
Της ερήμου, είπα, είναι τα παιχνίδια
κι όμως όπου πάω, βρίσκεσαι κοντά.
Νύχτα με τα δώρα, νύχτα τρυφερή,
πως θ΄αντέξω νά΄ ρθει πάλι η αυγή;
Μείνε στην καρδιά μου, σφάλισε τα μάτια
όταν με κοιτάξει τον πόνο μου μη δει.
Κι ίσως αν μετρήσω όλα σου τα άστρα,
τότε να ξεχάσω πως την αγαπώ...
Και θα χτίσω πάλι, όλα μου τα κάστρα
τα κλειδιά στο χέρι, γερά θα τα βαστώ..
35 σχόλια:
Καλησπερα Νικολα! Εδω ειμαι κι εγω...
μην είναι αυτά
τα κλειδιά της ευτυχίας
που η καρδιά σφιχτά κρατεί
μήπως και τα χάσει...
μήπως και χαθεί...
μα κι αν τ' άστρα όλα
σκύψουν και σε δουν...
όλα μου τα κάστρα
θα λησμονηθούν...
πέρνω το πινέλο
βάζω τις μπογιές
κι όλα τα όνειρα μου
γίνανε ευχές...
Πάντα με ταξιδεύεις Νικόλα μου...
πάντα... :))
Πολύ όμορφοι στίχοι!
Καλό βράδυ!!!
Αν κρατάς εσύ τα κλειδιά, μη φοβάσαι τίποτα!
Φιλιά!
....
δε θα χτισω καστρα
θα μετρω τα αστρα
σε εναστρο ουρανο
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΣΟΥ.ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.
λογια τρυφερα ,λογια ρομαντικα.χαιρομαι που σε εβαλα στα αγαπημενα μου.ειμαι η χριστινα.καλυνηχτα.
ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑ.ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ,ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ,ΕΙΜΑΙ ΜΙΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΝΙΚΟΛΕΙΚΑ ΑΙΓΙΟΥ.ΚΟΝΤΑ ΠΟΛΥ ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΙΟ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΑ ΕΧΩ ΖΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΑΠΩ.Η ΥΠΟΛΥΠΗ ΜΙΣΗ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ.
Μας ταξιδεύσεις Νικόλα σε ομορφες
νύχτες.Καλημέρα να σαι καλά.
Μείνε στην καρδιά μου, σφάλισε τα μάτια
όταν με κοιτάξει τον πόνο μου μη δει.
Μα ποσο μπορείς να κρυφτείς από μια καρδιά που αγαπάει;
Διαβάζει όλες τις γραμμές στο πρόσωπο σου
Όλα τα τικ τακ που «χρωματίζουν» την ησυχία….
Δεν μπορείς ….
Μέρα γλυκιά Νικόλα
Κι ομως όπου πάω
βρίσκεσαι κοντά...
Αυτο΄με άγγιξε ιδιαίτερα
Καλησπέρα Νίκο
πως θ΄αντέξω νά΄ ρθει πάλι η αυγή;
ενα υπεροχο ερωτικο ποιημα , γεματο παθος, ερωτα, θλιψη και πονο....απο μια ψυχη πολυαγαπημενη.....φιλια πολλα Νικολα.......
Πανέμορφο!!!
"Ξεχασμένα βρήκα αρμαθιές κλειδιά,
κάστρα ερημωμένα κάπου στο βοριά"...
Φανταστικό...
καλησπέρα απο ΝΖ...
Καλησπερα Νικολα με την τρυφερη σου ψυχη... υπεροχοι οι στιχοι σου.
Υπέροχοι στίχοι!Δεν βρίσκω τούτη την ώρα λόγια για αυτό θα σου αφιερώσω κάποιους στίχους που φύλλαξα...... Γιατί φυσούν οι πρωινές αύρες; Για να θροΪζουν οι ανθόκηποι του έρωτα. Γιατί η νύχτα απλώνει τους πέπλους της; Για να κάνει το σύμπαν ερωτική παστάδα. Εχω το κλειδί για όλα τα αινίγματα. Και το κλειδί αυτό είναι η αγάπη. (ΤΖΕΛΑΛ ΕΝΤ ΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ)
μου θυμίζει "Μαργαρίτα" το σημερινό σου.. διαβάζω και το σχόλιο της Μαργαρίτας.. Αν βάλεις και τα δύο δίπλα δίπλα δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιός έγραψε ποιό:):)
Ομορφες ψυχούλες και οι δυό..
πόσο χαίρομαι που εισπράττω λίγη απο την αύρα σας..
Νικόλα, πολύ όμορφοι οι στίχοι σου!
Κορινθία διαβάζω στο προφίλ σου.
:)
Χαιρετώ από το πνιγμένο από κόσμο Λουτράκι!
Φιλιά πολλα!
BUTTERFLY χαίρωμαι που είσαι, πάλι, εδώ! :))
Φιλιά αέρινα!
Μαργαρίτα, μελωδικοί οι στίχοι σου, γλυκαίνουν την καρδιά μου! Ευχαριστώ! :))
Φιλιά αέρινα... κι ένα άστρο, στο γκρεμισμένο κάστρο σου σημαία να το βάλεις... :))
Τίνα, σ΄ευχαριστώ, μικρή μου! :)) Καλό απογευματάκι!
Ανάσα μου, δε θέλω, δε θέλησα ποτέ να είμαι κλειδοκράτωρ... Όλα τα κλειδιά μου θέλω να τα χάσω.. σε μέρη, πολυσύχναστα, για να είναι καλά κρυμένα, και μόνο, όσοι αξίζουν και μπορούν να δούνε, να τα βρίσκουνε... Για να τα χάσουν ξανά, μαζί με τα δικά τους κλειδιά και κάστρα! ;)
Φιλιά αέρινα!
Φω τεινή μου, πολύτιμη, να μη χτίσεις κάστρα! :)) Στο απέραντο της ερημιάς, μαζί, θα μετράμε άστρα, και το απέραντο θα κατακτιέται και θα γίνεται οικείο, κι όμορφο, μα πάντα απέραντο θα μένει.. Σαν μια ζεστή, γλυκιά αγκαλιά! :))
Άστρα αέρινα!!! :))
Σκρουτζάκο, καλό καλοκαίρι και σε σένα, γεμάτο αγάπη, αγάπη, αγάπη... Α, ναι.. και ταξίδια όμορφα! :))
Χριστίνα, η μισή μου καταγωγή, και μένα, από Αχαϊα είναι! :)) Η άλλη μικρή μικρασιάτικη, γέννημα θρέμμα του Πειραιά! :)) Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, και χάρηκα που πέρασες από τη σελίδα μου! Ελπίζω να σου γίνει συνήθεια! :))
Φιλιά αέρινα!
Αχ Λαμπηδόνα μου, καιρό είχα να σε δω! :)) Χαρά μου να συνταξιδεύω, με ωραίες ψυχές! :))
Φιλιά αέρινα!
Αναστασία μου, έτσι ακριβώς... από αυτόν που αγαπάει, αδύνατο να κρυφτείς! :)) Δεν είναι υπέροχο, όταν ο σφυγμός, χρώμα δίνει στη "σιωπή";; Σαν χιλιάδες βεγγαλικά στα μάτια μικρού παιδιού.... ή ένα βλέμμα... :)) Φιλιά αέρινα! :))
Μαρία μου, στην πραματικότητα όχι μόνο όσοι αγαπάμε ερωτικά, μα όλοι μας, κουβαλάμε όλους... Σαν μια άλλη εκδοχή δική μας, σαν το κομμάτι που μας συμπληρώνει, ή μας λείπει.. :))
Φιλιά αέρινα!
Αχ, Νεφέλη μου, αγαπημένη! :)) Θα αντέξεις... Μέσα μας κρύβεται η αυγή, και αθόρυβα, μοιραία, κάποτε θα φανερωθεί.. ακόμη κι αν μας έχει πάρει ο ύπνος, κείνη, συνεχίζει το δρόμο της... Ετοιμάζοντας έκπληξη όμορφη, στα μάτια, μάτια μου, σαν ανοίξουν από το όνειρό τους, και δουν καθαρά, τα πόσα τόσα χρώματα, έκρυβε το σκοτάδι! :))
Φιλιά αέρινα, μικρή μου! :))
Αρτάνη μου, ευχαριστώ! :)) Κι αν είσαι ΝΖ είσαι πάντα κοντά! :)) :))
Φιλιά αέρινα!
Φεγγαρόλουστη, βαστάς το κλειδί... Γι αυτό, μπορείς και νιώθεις! :)) Ευχαριστώ! :))
Φιλιά αέρινα!
mar9659 σ΄ ευχαριστώ, επειδή ξέρεις να φέρνεις δώρα! :)) Η πρωϊνή σου αύρα, δρόσισε τις σελίδες της ψυχής μου! :)) Όμορφα μπήκες, με το κλειδί που όταν έχεις άλλο κανένα δε χρειάζεσαι.. εύχομαι να περνάς συχνά! :)) Κλειδί .. είπαμε... έχεις ! :))
Φιλιά αέρινα!
Σταγόνα μου, φταίει μάλλον το καλοκαιράκι! :)) Λύνει στα σαράντα κύμματα, όλα τα μάγια του χειμώνα, και λευτερώνει τις ψυχές! :))
Φιλιά αέρινα! :))
Εβίτα! Γειτόνισσα!!! :))) Καλώς όρισες! :)) Στο Λουτράκι , χαμός γίνεται.. πιο εδώ, προς Κιάτο, έχουμε πιο ήσυχες παραλίες! :)) Χεχε!
Φιλιά αέρινα... :))
Όμορφο ιστολόγιο!
Όμορφοι στίχοι!
Δεν ξέρω γιατί διαβάζοντάς το, με πλησίασαν, κιθάρες, πνευστά και ολίγα κρουστά και το αναζητούσαν...
Να είσαι καλά Νίκο!
50fm, είναι γιατί έχεις το χάρισμα, περισσότερο από το να "ακούς"τις λέξεις, να τις νιώθεις! :)) Χαίρομαι που σε βρήκα, όμορφη ψυχή! :)) Φιλιά αέρινα!
Δημοσίευση σχολίου