Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

7/7/09

Της νύχτας τα κάστρα

Της ερήμου πλοία γίναν τα θηρία,
και τα άστρα μοιάζουν τόσο μακρινά.
Ξεχασμένα βρήκα αρμαθιές κλειδιά,
κάστρα ερημωμένα κάπου στο βοριά.

Κάπου βρήκα εμένα, κάπου και εσένα,
όαση, στο δάκρυ πάνω ζωγραφιά.
Της ερήμου, είπα, είναι τα παιχνίδια
κι όμως όπου πάω, βρίσκεσαι κοντά.

Νύχτα με τα δώρα, νύχτα τρυφερή,
πως θ΄αντέξω νά΄ ρθει πάλι η αυγή;
Μείνε στην καρδιά μου, σφάλισε τα μάτια
όταν με κοιτάξει τον πόνο μου μη δει.

Κι ίσως αν μετρήσω όλα σου τα άστρα,
τότε να ξεχάσω πως την αγαπώ...
Και θα χτίσω πάλι, όλα μου τα κάστρα
τα κλειδιά στο χέρι, γερά θα τα βαστώ..

35 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Καλησπερα Νικολα! Εδω ειμαι κι εγω...

Μαργαρίτα είπε...

μην είναι αυτά
τα κλειδιά της ευτυχίας
που η καρδιά σφιχτά κρατεί
μήπως και τα χάσει...
μήπως και χαθεί...

μα κι αν τ' άστρα όλα
σκύψουν και σε δουν...
όλα μου τα κάστρα
θα λησμονηθούν...

πέρνω το πινέλο
βάζω τις μπογιές
κι όλα τα όνειρα μου
γίνανε ευχές...

Πάντα με ταξιδεύεις Νικόλα μου...
πάντα... :))

Tina είπε...

Πολύ όμορφοι στίχοι!
Καλό βράδυ!!!

She είπε...

Αν κρατάς εσύ τα κλειδιά, μη φοβάσαι τίποτα!


Φιλιά!

fotini είπε...

....
δε θα χτισω καστρα
θα μετρω τα αστρα
σε εναστρο ουρανο

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟΙ ΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΣΟΥ.ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

Unknown είπε...

λογια τρυφερα ,λογια ρομαντικα.χαιρομαι που σε εβαλα στα αγαπημενα μου.ειμαι η χριστινα.καλυνηχτα.

Unknown είπε...

ΤΩΡΑ ΤΟ ΕΙΔΑ.ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ,ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ,ΕΙΜΑΙ ΜΙΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΝΙΚΟΛΕΙΚΑ ΑΙΓΙΟΥ.ΚΟΝΤΑ ΠΟΛΥ ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΙΓΙΟ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΤΑ ΕΧΩ ΖΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΓΑΠΩ.Η ΥΠΟΛΥΠΗ ΜΙΣΗ ΕΙΜΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΣΟΥ ΓΡΑΦΩ.

Λαμπηδονα είπε...

Μας ταξιδεύσεις Νικόλα σε ομορφες
νύχτες.Καλημέρα να σαι καλά.

Σταλαγματιά είπε...

Μείνε στην καρδιά μου, σφάλισε τα μάτια
όταν με κοιτάξει τον πόνο μου μη δει.

Μα ποσο μπορείς να κρυφτείς από μια καρδιά που αγαπάει;
Διαβάζει όλες τις γραμμές στο πρόσωπο σου
Όλα τα τικ τακ που «χρωματίζουν» την ησυχία….

Δεν μπορείς ….

Μέρα γλυκιά Νικόλα

Μαρια Νικολαου είπε...

Κι ομως όπου πάω
βρίσκεσαι κοντά...

Αυτο΄με άγγιξε ιδιαίτερα

Καλησπέρα Νίκο

γεωργια νεφελη είπε...

πως θ΄αντέξω νά΄ ρθει πάλι η αυγή;

ενα υπεροχο ερωτικο ποιημα , γεματο παθος, ερωτα, θλιψη και πονο....απο μια ψυχη πολυαγαπημενη.....φιλια πολλα Νικολα.......

Artanis είπε...

Πανέμορφο!!!
"Ξεχασμένα βρήκα αρμαθιές κλειδιά,
κάστρα ερημωμένα κάπου στο βοριά"...
Φανταστικό...
καλησπέρα απο ΝΖ...

Φεγγαρολουστη είπε...

Καλησπερα Νικολα με την τρυφερη σου ψυχη... υπεροχοι οι στιχοι σου.

mar9659 είπε...

Υπέροχοι στίχοι!Δεν βρίσκω τούτη την ώρα λόγια για αυτό θα σου αφιερώσω κάποιους στίχους που φύλλαξα...... Γιατί φυσούν οι πρωινές αύρες; Για να θροΪζουν οι ανθόκηποι του έρωτα. Γιατί η νύχτα απλώνει τους πέπλους της; Για να κάνει το σύμπαν ερωτική παστάδα. Εχω το κλειδί για όλα τα αινίγματα. Και το κλειδί αυτό είναι η αγάπη. (ΤΖΕΛΑΛ ΕΝΤ ΝΤΙΝ ΡΟΥΜΙ)

σταγόνα είπε...

μου θυμίζει "Μαργαρίτα" το σημερινό σου.. διαβάζω και το σχόλιο της Μαργαρίτας.. Αν βάλεις και τα δύο δίπλα δίπλα δύσκολο να ξεχωρίσεις ποιός έγραψε ποιό:):)
Ομορφες ψυχούλες και οι δυό..
πόσο χαίρομαι που εισπράττω λίγη απο την αύρα σας..

Κράμα είπε...

Νικόλα, πολύ όμορφοι οι στίχοι σου!
Κορινθία διαβάζω στο προφίλ σου.
:)
Χαιρετώ από το πνιγμένο από κόσμο Λουτράκι!
Φιλιά πολλα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

BUTTERFLY χαίρωμαι που είσαι, πάλι, εδώ! :))
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαργαρίτα, μελωδικοί οι στίχοι σου, γλυκαίνουν την καρδιά μου! Ευχαριστώ! :))
Φιλιά αέρινα... κι ένα άστρο, στο γκρεμισμένο κάστρο σου σημαία να το βάλεις... :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Τίνα, σ΄ευχαριστώ, μικρή μου! :)) Καλό απογευματάκι!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ανάσα μου, δε θέλω, δε θέλησα ποτέ να είμαι κλειδοκράτωρ... Όλα τα κλειδιά μου θέλω να τα χάσω.. σε μέρη, πολυσύχναστα, για να είναι καλά κρυμένα, και μόνο, όσοι αξίζουν και μπορούν να δούνε, να τα βρίσκουνε... Για να τα χάσουν ξανά, μαζί με τα δικά τους κλειδιά και κάστρα! ;)
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φω τεινή μου, πολύτιμη, να μη χτίσεις κάστρα! :)) Στο απέραντο της ερημιάς, μαζί, θα μετράμε άστρα, και το απέραντο θα κατακτιέται και θα γίνεται οικείο, κι όμορφο, μα πάντα απέραντο θα μένει.. Σαν μια ζεστή, γλυκιά αγκαλιά! :))
Άστρα αέρινα!!! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σκρουτζάκο, καλό καλοκαίρι και σε σένα, γεμάτο αγάπη, αγάπη, αγάπη... Α, ναι.. και ταξίδια όμορφα! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Χριστίνα, η μισή μου καταγωγή, και μένα, από Αχαϊα είναι! :)) Η άλλη μικρή μικρασιάτικη, γέννημα θρέμμα του Πειραιά! :)) Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, και χάρηκα που πέρασες από τη σελίδα μου! Ελπίζω να σου γίνει συνήθεια! :))
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αχ Λαμπηδόνα μου, καιρό είχα να σε δω! :)) Χαρά μου να συνταξιδεύω, με ωραίες ψυχές! :))
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αναστασία μου, έτσι ακριβώς... από αυτόν που αγαπάει, αδύνατο να κρυφτείς! :)) Δεν είναι υπέροχο, όταν ο σφυγμός, χρώμα δίνει στη "σιωπή";; Σαν χιλιάδες βεγγαλικά στα μάτια μικρού παιδιού.... ή ένα βλέμμα... :)) Φιλιά αέρινα! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαρία μου, στην πραματικότητα όχι μόνο όσοι αγαπάμε ερωτικά, μα όλοι μας, κουβαλάμε όλους... Σαν μια άλλη εκδοχή δική μας, σαν το κομμάτι που μας συμπληρώνει, ή μας λείπει.. :))
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αχ, Νεφέλη μου, αγαπημένη! :)) Θα αντέξεις... Μέσα μας κρύβεται η αυγή, και αθόρυβα, μοιραία, κάποτε θα φανερωθεί.. ακόμη κι αν μας έχει πάρει ο ύπνος, κείνη, συνεχίζει το δρόμο της... Ετοιμάζοντας έκπληξη όμορφη, στα μάτια, μάτια μου, σαν ανοίξουν από το όνειρό τους, και δουν καθαρά, τα πόσα τόσα χρώματα, έκρυβε το σκοτάδι! :))
Φιλιά αέρινα, μικρή μου! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη μου, ευχαριστώ! :)) Κι αν είσαι ΝΖ είσαι πάντα κοντά! :)) :))
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φεγγαρόλουστη, βαστάς το κλειδί... Γι αυτό, μπορείς και νιώθεις! :)) Ευχαριστώ! :))
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

mar9659 σ΄ ευχαριστώ, επειδή ξέρεις να φέρνεις δώρα! :)) Η πρωϊνή σου αύρα, δρόσισε τις σελίδες της ψυχής μου! :)) Όμορφα μπήκες, με το κλειδί που όταν έχεις άλλο κανένα δε χρειάζεσαι.. εύχομαι να περνάς συχνά! :)) Κλειδί .. είπαμε... έχεις ! :))
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σταγόνα μου, φταίει μάλλον το καλοκαιράκι! :)) Λύνει στα σαράντα κύμματα, όλα τα μάγια του χειμώνα, και λευτερώνει τις ψυχές! :))
Φιλιά αέρινα! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Εβίτα! Γειτόνισσα!!! :))) Καλώς όρισες! :)) Στο Λουτράκι , χαμός γίνεται.. πιο εδώ, προς Κιάτο, έχουμε πιο ήσυχες παραλίες! :)) Χεχε!
Φιλιά αέρινα... :))

55fm είπε...

Όμορφο ιστολόγιο!
Όμορφοι στίχοι!
Δεν ξέρω γιατί διαβάζοντάς το, με πλησίασαν, κιθάρες, πνευστά και ολίγα κρουστά και το αναζητούσαν...
Να είσαι καλά Νίκο!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

50fm, είναι γιατί έχεις το χάρισμα, περισσότερο από το να "ακούς"τις λέξεις, να τις νιώθεις! :)) Χαίρομαι που σε βρήκα, όμορφη ψυχή! :)) Φιλιά αέρινα!