φύσημα

Ένα φύσημα τ' ανέμου η ζωή
και καποια πεσμένα φύλλα φθινοπώρου
να μας θυμίζουνε στιγμές που ζήσαμε
ή κι αλλες που αφήσαμε
στο παραλήρημα τ' ανέμου να χαθούν... Ν.Κ.

Ένα φύσημα τ’ ανέμου η ζωή

και μια πνοή: η Άνοιξη!

Από παλιές που ζήσανε στιγμές

κι εκείνες,  π’ αποκοιμηθήκαν

 χωρίς να παίξουν,

να φτιάχνει σα χώμα σκάβοντας τη ψυχή

ελπίδες

που θα ψηλώσουνε ως  τ’ άστρα!

Η νύχτα θα καρπίσει και αυτή,

ολόγιομη θα κρέμεται η σελήνη

στα κλαδιά που γύμνωσε η θλίψη

και ξάπλωσε κατάλευκος  χειμώνας…

Κι όπως θ΄ ανθίζουνε, θ’ ανθίσεις και εσύ,

κι η νύχτα θ’ ανάβει σα γιορτή!

Και θα’ ναι κατακόκκινη η καρδούλα σου

το πιο όμορφο της Άνοιξης λουλούδι..!