ατιτλο

Εκείνος κοιμάται, εκείνη ξαγρυπνά

παγιδευμένη σε ξόβεργα αγάπης.
Μεθά από πόνο, κατάματα η τρέλα την κοιτά
κι ωστόσο σφαλίζει  το στόμα με τα «πρέπει».