Ατιτλο

Τα θολά ποτάμια, οι πράσινες από βρύα λίμνες
και τα μάτια σου.
Στις όχθες τους δάση ονείρων.
Τα άγρια ζώα του έρωτα διψασμένα
σκύβουν να πιούν.
Ματώσανε τα βάτα τα χείλη σου,
οσμίζεται ο πόθος τα κρυμμένα ρόδα.
Στο λιοπύρι της γύμνια σου ετοιμάζει βωμό.

Μην κλείσεις τα μάτια, κι ας φοβάσαι.
Πέρα κι έξω απ’ αυτά, μόνο η έρημος.