Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

1/7/09

Παιχνίδια ψυχής..

Το μαύρο δάκρυ που ζητάς γύρεψε στο ποτήρι,
τη νύχτα που ο πόνος τα βλέφαρα θα γύρει.

Όμως ποτέ άμα το πιεις, γυμνή να μη χορέψεις,
μπρος στης ματιά σου το φονιά, καθρέφτη να μη θέσεις.

Κι εσύ, που γύρεψες βωμό, βωμό θε να στολίσεις,
από τα πάθη της καρδιάς, όπου θα μαρτυρήσεις.

Κόκκινο χρώμα, της φωτιάς, σου πρέπει να φορέσεις,
μέσα στη νύχτα να καείς, κι ως το πρωί ν΄αντέξεις...

Καθώς τα άστρα σβήνουνε, να σβήσει κι η φωνή σου,
κι αυτό που φόραγες κορμί, να γίνει η ψυχή σου..

Στάχτη που σκόρπισε η αυγή, από τσιγάρο πρώτο,
κι ο χρόνος το λησμόνησε, χωρίς να κάνει κρότο...

20 σχόλια:

jacki είπε...

Απόψε θα πιούμε δάκρυα..

Βάλε μου ένα διπλό..

Σκέτο.. χωρίς πάγο..

Να καίει.

✿ margarita είπε...

Κόκκινο χρώμα, της φωτιάς, σου πρέπει να φορέσεις,
μέσα στη νύχτα να καείς, κι ως το πρωί ν΄αντέξεις...

Καθώς τα άστρα σβήνουνε, να σβήσει κι η φωνή σου,
κι αυτό που φόραγες κορμί, να γίνει η ψυχή σου..

Καλημέρα Νικόλα..αυτο το κόκκινο της φωτιάς!..αυτο το κόκκινο!!

Πέρνα μια βόλτα απo το αλωνάκι μου..θα σου αρέσει! :)

Άνεμος είπε...

Ευκαιρία για φωτιά ψάχνεις στης νυχτιάς τα καμώματα... Που θα σβήσει το πρωί...

Καληνύχτα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ιωάννα.. διπλό.. και να καίει! :)) Έφθασεεεεε!!!! :)))
.. θα σου πω ένα μυστικό.. δεν είναι δάκρυα.. φως είναι... από αστέρια.... ;)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αυτό το κόκκινο!! :)) Χεχε! :)) Αχ, αυτό το κόκκινο! :))

Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Άνεμε.. έτσι εύκολα νομίζεις σβήνουν οι φωτιές;;; Μη τις εμπιστεύεσαι.. σε ξεγελούνε συχνά, κι ευκαιρίες γυρεύουν να ξαναφουντώσουνε! :)))

Καλημέρα!

Σταλαγματιά είπε...

Νύχτα πέσε να μην βλέπω μες στα μάτια του την ξενιτιά.
Νύχτα εκείνος που ήτανε το φως μου έγινε του κόσμου η ερημιά.....

Ανώνυμος είπε...

Μερικές νύχτες μοιάζουν ατελείωτες... αλλά πάντα η πρώτη χαυραυγή σκίζει τα σκοτάδια της ψυχής...

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

υπεροχο Νικολα μου!!!
αλλη μια φορα μας απεδειξες πως αν εχεις ταλεντο το εχεις σε καθε ειδους γραφη!!!

οχι...οχι παιχνιδια με την ψυχη...
ποναει...

νεραιδενια φιλακια καλε μου!!!

Artanis είπε...

Μέσα στο πνεύμα των ημερών το ποίημα αυτό...Καλημέρα Νικόλα μου...

Λαμπηδονα είπε...

Μιά γλυκιά θλίψη.
Πολύ όμορφο!!
Καλημέρα.

γεωργια νεφελη είπε...

φιλια χαρα μου.....καλησπερα....

Mafalda είπε...

gureuontas ton pono..
Polu omorfo.! kalhmera :)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αναστασία... πονεμένοι οι στίχοι σου.. Ελπίζω όλα να είναι καλά.
Καλημέρα! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Οδοιπόρε, ναι, έχει αυτή τη δύναμη το φως... να καταργεί τα σκοτάδια. Ιδίως, εκείνο που μοιραζόμαστε με την αφή...
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ναϊάδα μου... όχι, παιχνίδια με την ψυχή, ποτέ! :)))
Φιλιά αέρινα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρτάνη μου... χμμμ.... στο πνεύμα των ημερών , ε; Ίσως το καλοκαιρί ταιριάζει με τον έρωτα και το κόκκινο... :))
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Λαμπηδόναμου, ευχαριστώ! Που νιώθεις! :))
Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Γεωργία Νεφέλη, ψυχή μου... :)) :))
Την αγάπη μου, πάντα! Καλημέρα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαφάλντα... ευχαριστώ! :)) "Γυρεύοντας τον πόνο"... λες;; :))Καλημέρα!