Στάρι ταίζω τους ανέμους
τα σύννεφα βαφτίζω στη σιωπή.
Τι κι αν μοιράστηκα σε πέντε δρόμους,
τι, κι αν δεν ταξίδεψα πολύ.
Τους φόβους μου είχα πιστά αδέρφια
την έγνοια πιστή μου αδερφή.
Στη χούφτα μου βαστώ στα δυο μου χέρια
όση μου απόμεινε ζωή.
Εγώ, που μέτραγα τα πάθη
στα δάχτυλα του ενός χεριού,
σ΄όλες τις πράξεις βρήκα λάθη
κι έσκισα τα χαρτιά του νου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου