Αγάπη

Τα λόγια τη φωτιά τους ακουμπάνε
στη γλώσσα,
ο λόγος γίνεται χάδι στην ψυχή.
Ταξιδεύει σα παραμύθι,
κύμα στο στήθος που κρύβει την πνοή.
Λάμπουν αστέρια στην άκρη του ματιού,
και στα κλειστά τα βλέφαρα κοιμάται η σελήνη
τον ήλιο βαστώντας αγκαλιά..
Παραδομένο στη φωτιά τους το κορμί
ονειρεύεται. Ασήμι στάζει
κι ασημώνει της νύχτας το σεντόνι..
Κι η νύχτα,
που τόσες ερήμους στη ψυχή της κουβαλά,
ανθίζει,
κι ο πόνος σύννεφο γίνεται, βροχή..
Που γλυκά το ακριβό λουλούδι το ποτίζει...
Αγάπη...