Κυλάει άστρα στις φλέβες..
Πως ήθελα να σκορπίσω τον ουρανό
στο σεντόνι...
Να κοιμηθώ στα όνειρά μου
ανάμεσα...
Να μην ξυπνήσω ποτέ
ξανά..
Στα όνειρά μου
ο χρόνος κυλάει
όπως ένα πλωτό ποτάμι.
Ήρεμα κι αργά..
Και κυλάει από τη θάλασσα
προς τις κρυφές πηγές.
Στα όνειρά μου βαδίζω
στα ίχνη ενός παιδιού,
όσο τ' ακολουθώ μικραίνω.
Γίνομαι τόσο παιδί
που ακόμα δεν έχω μάθει
το Άλφα και το Βήτα
το "Θέλω" και τ' Ωμέγα.
Σα χαζό παιδί
που αγνοεί τους νόμους της φυσικής,
βαδίζω ανοίγοντας δρόμους
μέσα από το ταβάνι,
ανάμεσα στ' άστρα...
Κάπου ψηλά, αν κοιτάξετε τις νύχτες
αγνοώντας τη ψεύτικη ηδονή της θλίψης,
θα με δείτε με μια χούφτα φως
στη θέση της καρδιάς μου,
να γελάω..
Κάπου τόσο ψηλά, που θά με βρείτε
στο αίμα σας.. Αν αγνοήσετε
την ψεύτικη ηθική της "αλήθειας".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου