Σαββατοκύριακο.
Με την μέση στα δυο κομμένη και όρθια ψυχή,
διπλώνει τα φτερά και τ’ ακουμπά παρακαταθήκη στο ράφι του χρόνου.
Χρόνος συμπυκνωμένος σε ένα Σάββατο, μια Κυριακή, σταγόνα άρωμα να μεθά,
να ξυπνά το αίμα χωρίς την μνήμη της καθημερινότητας, να ξυπνά σαν μέσα
σε γιορτή, να χτυπά ο σφυγμός μετρώντας στιγμές υπό το φως ζεστής,
τρυφερής ματιάς. Αξία ανεκτίμητη, να αγαπάς και να σε αγαπάνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου