σκέψεις

Οι πολιτικοί και η πολιτική, η πολιτική ως εξάρτημα του παγιωμένου συστήματος και η πολιτική ως κοινωνική ενσυναίσθηση τοποθέτηση και δράση του ατόμου μέσα στα μικρά αλλά και ευρύτερα σύνολα που ανήκει. Η εξουσία του ατόμου πάνω στο άτομο, η ατομική και συνολική ανοχή, τα όρια... Φαραωνικές αντιλήψεις που χωρίζουν κατατάσσουν και τοποθετούν τους ανθρώπους σε πυραμίδες ανάλογα με την χρησιμότητα και την δύναμη που κατέχουν, νόμοι που μεταλλάσσουν την βία που υπερασπίζεται την αδικία σε δίκαιο, κατακερματισμός της γενικής θέλησης για αλλαγή και αντίδραση σε μικρά ατομικά πεδία εκτόνωσης. Όλοι ακούγονται αλλά στο τέλος οι φωνές δεν είναι, παρά μικρές διασκορπισμένες σταγόνες ανίσχυρες να σχηματίσουν ποτάμι. Σαν ψάρια μέσα σε ενυδρεία. Το "σημαντικό" ενυδρείο είναι το δικό μας, κι όσο κι αν φέρνει ταραχή ο κρότος από το διπλανό ενυδρείο που έσπασε... ο φόβος και η ακινησία μπροστά στο μεγάλο θεριό γεννά σιωπή και αναμονή του επερχόμενου ως της μοίρας το γίγνεσθαι. Η ιστορία διδάσκει, αλλά η απληστία της εξουσίας, η εγωπάθεια, η δύναμη της πίστης που υπερέχει της λογικής, η κοινωνικοπάθεια όσων πιστεύουν στην υπεροχή και την κατωτερότητα, μεταφράζουν και ξαναγράφουν την ιστορία κατά το δοκούν. Το μόνο που μας απομένει στο σύντομο πέρασμά μας από τη ζωή, είναι, παραμένοντας ακέραιοι στην καθημερινότητα, τις επιλογές μας, να είμαστε το βότσαλο στη λίμνη της απάθειας. Κι ίσως, αν μαζευτούν βότσαλα πολλά ο κόσμος ν' αλλάξει.. όσο, για όσο, προς το καλύτερο.