Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

16/6/09

άτιτλο..

Πες μου
μια λέξη μόνο,
πες μου
για σένα λιώνω
και κράτα με σφιχτά
στην αγκαλιά.

Δως μου
το φως του κόσμου,
δως μου
το φως σου δώς μου
κοίτα με στα μάτια
σα φωτιά..

Έλα,
περνά η μέρα,
έλα,
περνά η νύχτα,
έλα
εδώ να μείνεις
στάχτη
να με σκορπίσεις
στα όνειρα..

Γύρε,
αγέρι γίνε,
μείνε,
αστέρι γίνε,
παραθυρό μου
στη μοναξιά.

Κι όλα
όσα περάσαν
κι όσα
δε μας προφτάσαν,
δάκρυ
βροχή να γίνουν,
τραγούδι
στ΄άστρα να σβήνουν
και μεις πουλιά.

Δως μου
το φως του κόσμου,
δως μου
μια αγκαλιά.
Γύρε
εδω πέρα μείνε,
έχω
για σένα φτιάξει
μες την καρδιά
φωλιά....

9 σχόλια:

Unknown είπε...

μέσα απ' την βροχή μου...

μια αγκαλιά...

:)

φιλιά βρόχινα...

She είπε...

Βρε,βρε.."ο 5.000 προβολές προφιλ κατά προσέγγιση" είναι και ποιητής!!!

Κοίτα να δεις τι μπορείς να μάθεις ψάχνοντας...

Εύγε Νικόλαε!

Χαιρετώ.

Marie είπε...

Την πιο γλυκιά μου καλησπέρα! Υπέροχο το ποίημά σου!!!!

:D

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νεράιδα της βροχής... μια αγκαλιά κι από μένα...
Φιλιά!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ανάσα, καλώς όρισες στην καρδιά μου!
:)))

Φιλιά!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαρία, σε ευχαριστώ, που νιώθεις! :))) Καλώς όρισες! :)))

marianaonice είπε...

Υπέροχο!!!
Απλά υπέροχο!!
Τίποτε άλλο!!
:))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

marianaonice :))) :)))
Ευχαριστώ, για τα καλά σου λόγια!!!
Να είσαι πάντα καλά! :))

fotini είπε...

Κι όλα
όσα περάσαν
κι όσα
δε μας προφτάσαν,
δάκρυ
βροχή να γίνουν,
τραγούδι
στ΄άστρα να σβήνουν
και μεις πουλιά.


ομορφος στιχος...
να χεις μια ομορφη κυριακη.