Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

3/5/10

άτιτλο

Κι έπειτα ήρθε το βράδυ.
Το κοράκι σώπασε και το τριζόνι
έπιασε το μονότονο βιολί του.
Η Πανσέληνος στολίστηκε τον Ουρανό,
και τον έσυρε στην σκοτεινή της Ψυχή.
Φύγανε όλοι... ήρθαν, συμπαρασταθήκανε..
και τώρα που νύχτωσε πήγαν για ύπνο
γιατί τους περιμένει το πρωί η δουλειά...
Κι έτσι το τριζόνι απέμεινε να "παίζει" μονάχο,
κι η Σελήνη, όπως ήρθε και φώτισε το πρόσωπό της
έτσι και χάθηκε  στα σοκάκια της Ψυχής της...
Ξαστόχησε η ψυχή..  αποτρελάθηκε.
Έκλεισε τα παραθυρόφυλλα της λογικής,
και κλείστηκε στον εαυτό της... Θάμπωσε το βλέμμα
σαν ασήμι που έσμιξε με τον χρόνο...
Κάπου εκεί ψηλά, απέμειναν
από αυτή την Φωτεινή επέλαση στην Νύχτα της,
κάποια μισοαναμένα άστρα, να φέγγουν αχνά,
ελπίδα.. καπνός τσιγάρου που χάνεται
στα σκοτεινά μονοπάτια που η Σελήνη βημάτισε
Ολοκληρωμένη στα Θέλω, ολοστόλιστη, Γυμνή...
Ίδια Γυναίκα.. ίδια κι απαράλλαχτη η Ψυχή της.

5 σχόλια:

✿ margarita είπε...

Ξαστόχησε η ψυχή.. αποτρελάθηκε.
Έκλεισε τα παράθυρόφυλλα της λογικής,
και κλείστηκε στον εαυτό της... Θάμπωσε το βλέμμα
σαν ασήμι που έσμιξε με τον χρόνο...

Ξαστόχησε η ψυχή Νικόλα?

Σε ευχαριστώ για το κλειδί που μου άφησες στη γλάστρα..αθόρυβα και απαλά τα βήματά μου..

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Γένους θηλυκού και η Ψυχή με πλούσια τα θέλω...
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Μαργαρίτα είπε...

αχ Νικόλα.. τι γλυκά που αγκαλιάζουνε το νου οι λέξεις σου!!!!

γεμάτα εικόνες τα λόγια της ψυχής σου πάντα... μου έλειψαν..

πολλά μαργαριταρένια φιλιά ***

υ.γ.
http://margaritaswind.blogspot.com/
εδώ θα βρεις κι εμένα να ταξιδεύω...

kalliope είπε...

>~~<
ΟΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΩ ΣΤΗΝ ΓΥΜΝΙΑ ΜΟΥ.

fotini είπε...

κάποια μισοαναμένα άστρα, να φέγγουν αχνά,να δείχνουν τον δρόμο, να δείχνουν το μονοπάτι , εκει, που η ψυχή συγκέντρωσε τα άστεγα Θέλω και έχτισε μια πόλη ονειρική.
εκει λοιπον, κάθε που πεφτει το σκοτάδι, εκεί δραπετεύω , μαζί με ονειροπώλους φίλους, πεισματικά νοσταλγικους , που αγκάλιασαν τα θέλω τους, εκει γευομαι την αλμυρα της θάλασσας, εκει, διώχνω την άμμο απο την γύμνια μου, εκεί μετρω και τα φυλλα του φθινοπώρου που διωξε μακρυα τον Αυγουστο Μου.
εκει αν θέλεις ποιητη, πες στο τροιζόνι να ρθει να παίξει για όλους εμας που την ψυχή μας σώσαμε , που την περιμαζέψαμε Ολοκληρωμένη στα Θέλω, ολοστόλιστη, Γυμνή...
Ίδια Γυναίκα..