Έχω για σένα τα πιο όμορφα κουτάκια.
Αν κρυφά αγαπάς, ελπίζεις, πεθαίνεις..
Έχω τα πιο κατάλληλα κουτάκια να ταφείς.
Έχουνε κάποια ζωγραφισμένο ουρανό,
κι άλλα μια τρύπα, να κοιτάς με το’ να μάτι.
Κανείς δε θα μάθει αν κρύβουνε λύπη ή θησαυρό,
πέρα από σένα που θα κατέχεις το κλειδί.
Όσα κουτάκια θες!.. να χτίσεις πολυώροφες πολυκατοικίες
ή να τα βάζεις στη σειρά σα τραίνο έτοιμο ν’ αναχωρήσει
ή, όπως βαγόνια
αραγμένα στο σταθμό,
όπου κανείς δε πρόκειται, πια, ν’ αναζητήσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου