«Θα μπορούσα να σε
φιλήσω..
μόνο από αγάπη!»
Ταξίδευαν κείνη την ώρα τα σύννεφα. Κι ήταν κι ο ίδιος τόσο
απροετοίμαστος, φοβισμένος από την έκρηξη των συναισθημάτων του… Αρνήθηκε το φιλί,
αλλάζοντας κουβέντα, έκρυψε την αναστάτωσή του μέσα σε μια άλλη εικόνα, που
ταίριαζε καλύτερα στο πολύπλοκο μωσαϊκό των ισορροπημένων σχέσεων. Μα αυτή τη
φράση δε την ξέχασε ποτέ.. Το ανεπίδοτο φιλί έγινε όνειρο κι εμμονή… ανάγκη.
Μεγάλος θηριοδαμαστής η Αγάπη. Δάμασε την ανάγκη. Την έμαθε να μπορεί ακόμα και
να τοποθετεί την καρδιά του στα δόντια της, κι αυτή να δαγκώνει τόσο απαλά,
ώστε ο πόνος μη φανερώσει
αίμα…
Τα πάντα διδάσκονται σε αυτή τη ζωή. Αρκεί να
έχεις κίνητρο για να μάθεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου