"Άσημος είσαι"
είπε η καρδιά στο νου,
κι έγινε στάχτη.
Σάλεψε ο νους,
στίχους σκάλισε γκρίζους
και νεκρά πτηνά.
Καβάλα σ' ένα
τυφλός ακόμα γυρνά,
ζωή διψώντας.
Λίθινα χνάρια
σκόρπια ποιήματα
σε άδειους τάφους.
Χωρίς αγάπη
οι νεκροί μένουν νεκροί,
μα δεν το ξέρουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου