Φύση νεκρή μία καρδιά παρατημένη
λίμνη όπου χρυσόψαρο πια δε ζει,
άνεμος στην έρημο να τριγυρνάει,
ζωή που η ζωή την άφησε λειψή..
Δίχως τα μάτια, δίχως τα χείλη,
χωρίς ένα χάδι να σκιρτεί..
Μία καρδιά που οι χτύποι της είναι λίθοι
που σε πηγάδι ο χρόνος τους πετεί..
Φύση νεκρή, σάρκα διψασμένη,
δάκρυ δάκρυ μακριά πετάει η ψυχή.
Από όλους και από όλα ξεχασμένη
σε δυο στήθη ανάπηρα έχει κρυφτεί..
Μέχρι να σβήσει το φως.. και η τρέλα.
Από ραγισμένη φλέβα ο πόνος να χυθεί..
8 σχόλια:
Φυση νεκρη η ζωη χωρις αγαπη
δεντρο που ποτε δεν εχει ποτηστει
χαδι που ποτε δεν αγγιξε την σαρκα
χειλη που ποτε δεν ξεδυψασαν στο δικο σου φιλι...
Ολο εικονες .....ζωγραφισες καλε μου.....την καληνυχτα μου και την αγαπη μου.....
Βαθια μελαγχολικό...και είναι τόσο όμορφη τούτη η καλοκαιρινή νύχτα...
΄Ομως συμβαίνει...
Καλό σου βράδυ Νικόλα!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Νικόλα μου Τι βλέπω πάλι....
Μη, μη, το κάνεις καλά είμαστε!!!
Φιλιά πολλά πολλά
Κι όμως μια πέτρα σε μια λίμνη...Όταν ρίχνεις μια πέτρα σε νερά αυτή ταράζει τα νερά. Το βλέπεις. Κι ύστερα χάνεται στο βυθό. Δεν τη βλέπεις. Ξεχνίεσαι. Κι όμως η πέτρα είναι εκεί. Όπως όταν κάτι μας πληγώνει. Με τον καιρό δε φαίνεται όμως είναι εκεί.
Πρωί είναι, δεν ξύπνησα ακόμη, μη με παρεξηγείς. Ασυνάρτητα είναι αυτά που γράφω.
Καλημέρα.
Γεωργία.. ευχαριστώ! Για τους στίχους και τα καλά σου λόγια... Την αγάπη μου!
ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ, προσφέρεται το καλοκαίρι για μελαγχολία, για όμορφη, βαθιά μελαγχολία... Καλημέρα!
Μαρία, σε ευχαριστώ που ανησυχείς και νοιάζεσαι, όμως σε διαβεβαιώ, όλα είναι καλά... Φιλιά!
jacki πέτρες οι χτύποι της καρδιάς... όχι πουλιά...στον βυθό όπως λες, χάνονται... εκεί μένουν... και περιμένουν, παρά το βαρύ και σκληρό κέλυφος της ακινησίας...
Καλημέρα! Δεν έχω λόγο ή τρόπο να σε παρεξηγήσω... Και μου άρεσε η μισοσβησμένη στα όνειρα, σκέψη σου... γέφυρα είναι. Ανάμεσα στο πρωί και το βράδυ.. την αλήθεια και την συνήθεια, να ζούμε.
Δημοσίευση σχολίου