Ατιτλο

Αφέθηκα στη σιωπή σου..

κι έγινα αόρατος κι εγώ.

Νομίζεις πως σε άφησα

κάπου στα μισά του δρόμου..

Μόνη να βαδίσεις...

"καλύτερα έτσι", σκέφτηκες..

"Βλέπω καθαρότερα την αλήθεια..

σ' αυτό τον κόσμο μόνοι ερχόμαστε,

μόνοι πορευόμαστε..

Εμείς και τα ονειρά μας"...

Πως να μιλήσω,

που η ντροπή μου έφαγε τη γλώσσα;

Πως να σου μιλήσω όταν για άλλη

σου μιλώ..

Σωπαίνω.. κι είναι καλύτερα έτσι...

Ίσως είναι αλήθεια..

Πως σε αυτόν τον κόσμο μόνοι ερχόμαστε..

Μόνοι πορευόμαστε...