Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

29/11/12

ατιτλο

Ραγίζει ο χρόνος στο δάκρυ που διηγείται την ιστορία σου... Ποιος ήλιος πιο δυνατός να υπάρξει από εκείνον που κατοικεί στη σιωπή σου;Στο βλέμμα σου; Ξέπνοο το φεγγάρι αναμένει τη στιγμή που το φως της ελπίδας θα κοινωνήσει το κορμί σου με το κορμί του. Κι η ψυχή θα κατοικήσει λεύτερη στις φτερούγες των πουλιών, που πετώντας, θα δώσουν στον ήλιο χρώμα από τον ήλιο της Αγάπης σου, και λόγο να ανατείλει..

1 σχόλιο:

Μαρία Έλενα είπε...

Πολύ όμορφο
Καλό μήνα
Φιλάκια ...