Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

19/2/16

Ατιτλο

Γελά ο ήλιος, σε μεθά,
με καυτό χάδι  απαλά στολίζει
τα μάγουλα,  το μέτωπο,
τα μοιροδρόμια στις παλάμες σου,
όπως  ανάσκελα αφήνεσαι
μισός της ζωής  μισός του θανάτου.
Εδώ το κορμί και η ψυχή στο όλο.

Δεν έχει κόχες η άκρη του κόσμου.

2 σχόλια:

BUTTERFLY είπε...

Με μεγαλη μου χαρα σου παρουσιαζω την πρωτη μου ποιητικη συλλογη, που μπορεις να κατεβασεις δωραν εδω:

http://www.ideostato.gr/2016/02/e-book.html

Θα χαρω παρα πολυ να τη διαβασεις και να μου κανεις μια ειλικρινη κριτικη! Ευχαριστω!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σε ευχαριστώ! Θα την διαβάσω, οπωσδήποτε.. αλλά κριτική να κάνω , πως; Αφού είμαστε ο καθένας τόσο μοναδικοί, οι άνθρωποι.
Καλοτάξιδο, στις απέραντες θάλασσες που λέγονται ψυχές!