Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

8/5/08

άτιτλο

Η μοίρα σου μια θάλασσα αγριεμένη
και συ καράβι που γλυστράς μες τον αφρό.
Το βλέμμα σου χάδι στο αγέρι
και μες το χέρι τής καρδιάς της ο παλμός.

Απόψε έσβησε ο πόνος στο αλάτι
ναυάγιο που σκέπασε ο καιρός.
Κι η άγκυρα, σαν "θέλω" παρατημένη,
αφήνεται να την πάει ο χορός.

Ο πιο γλυκός τρόπος να πεθαίνεις
σε δύο μάτια μ΄ερωτήματα πολλά.
Αντί απάντηση φιλιά να παίρνεις
και να καις τα λόγια στη φωτιά...

16 σχόλια:

αν ακούς είπε...

τα φιλιά είναι στα μάτια; του αποχαιρετισμου;

Roadartist είπε...

Πραγματικα πολυ ομορφο (τι να κανω που μου αρεσει κ αυτο???)..
Οτι εχει να κανει με θαλασσσα.. με συνεπερνει.. τελειο..

Ιφιγένεια είπε...

"Ο πιο γλυκός τρόπος να πεθαίνεις
σε δύο μάτια μ΄ερωτήματα πολλά.
Αντί απάντηση φιλιά να παίρνεις
και να καις τα λόγια στη φωτιά..."
Απλά υπέροχο !

ναδα.- είπε...

Απόψε έσβησε ο πόνος στο αλάτι...
Μήπως στην άκρη έμειναν οι θυμισές ;

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

αν ακούς, γιατί αποχαιρετισμού; :)) :)) Καλό βράδυ!

Roadartist σε ευχαριστώ! :)) ¨ενα όμορφο βράδυ να έχεις!

Ιφιγένεια χαίρομαι που σου άρεσε! :)) Καληνύχτα!

Για πάρτη σου οι θύμισες πάντα μας ακολουθούν, είτε διακριτικέ είτε επίμονα!

Γωγώ Πακτίτη είπε...

Αντί απάντηση φιλιά να παίρνεις
και να καις τα λόγια στη φωτιά...

αυτό μου άρεσε περισσότερο Νίκο...:)

φιλιά πολλά...:)

Μαργαρίτα είπε...

"Αντί απάντηση φιλιά να παίρνεις"

Κάποιες φορές αρκεί σαν απάντηση,
κάποιες άλλες όμως όχι!!

Καληνύχτα Νικόλα! :))
Κι άσε το καράβι σου να αφήνεται
στον αφρό της θάλασσας και μες τη χούφτα σου ν' ακούς το σ' αγαπώ της
:))

marianaonice είπε...

"Η μοίρα σου μια θάλασσα αγριεμένη
και συ καράβι που γλυστράς μες τον αφρό..."! Πόσες φορές δεν νοιώσαμε σαν ένα αδύναμο καράβι στην αγριεμένη θάλασσα!

Καλό βράδυ Νικόλα :))

Μαρία Έλενα είπε...

Νικόλαε
Είναι το ομορφότερο που έχω διαβασει
Λατρεύω πολύ την θάλασσα γι' αυτό και το λάτρεψα.
Φιλάκια ...

Δημήτρης είπε...

αφήνεται να την 'πάει' ο χορός..
έτσι να τρέξει.. να δέσει εκεί
που πρέπει.

Νίκο, καλό σου βράδυ
Τι διαδρομή κάτω απο την επιφάνεια
ήταν αυτή;
-Διάλεξα την άγκυρα-

Ανώνυμος είπε...

δυο μαύρα μάτια στη ζωή μου έχουν τρυπώσει
ψέμα ζωής που την ψυχή μου έχουν ματώσει..

Καλό σου βράδυ :)

LIAKI είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ....ΘΑ ΑΓΓΙΖΕ ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ....ΚΑΛΗΜΕΡΑ

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Γωγώ, και μένα αυτό μου αρέσει πιο πολύ! :)) Αν και το θεωρώ τόσο αυτονόητο, που ελάχιστα μου μοιάζει ποιητικό.. :)) Καλημέρα!

Μαργαρίτα νομίζω πως οι απαντήσεις που δεν καλύπτονται από φιλιά, δεν καλύπτονται και με λόγια... Ν΄αφεθώ;, ναι! Αυτό είναι το ζητούμενο! Τώρα που καλοκαιριάζει, κάτι θα κάνουμε, τουλάχιστον όσο αφορά το "σ΄αγαπώ" της θάλασσας! :)) :)) Μια όμορφη μέρα να έχεις!

Mariaonice γερό σκαρί ο άνθρωπος... απίστευτο πόσα αντέχει στα ταξιδεματά του! :)) Καλημέρα!

Μαρία Ελένα, σε ευχαριστώ.... Πάντα ευγενική! :)) Καλημέρα!

Δημήτρη όλες οι διαδρομές, οι πραγματικές διαδρομές, αυτές που δεν σε ξημερώνουν και σε βραδιάζουν στον ίδιο τόπο, μα αλλού τα βήματα οδηγούνε, όλες, κάτω από την επιφάνεια γίνονται... :)) Καλημέρα!

Ευαγγελία ότι μας ματώνει αληθινό είναι! Όμορφος ο στίχος σου! Σε ευχαριστώ! :)) Καλημέρα!

Λιάκη, χαίρομαι που σου άρεσε! Χαρά μου να περνάς, να τα λέμε! :))

Μαργαρίτα είπε...

Μάλλον έχεις δίκιο!!
Ίσως τελικά εξαρτάται από
το πόσο αληθινό είναι το φιλί!!
Σίγουρα το αληθινό καλύπτει τα
πάντα :))
( γιατί το τυπικό σκοτώνει! )

Καλημέρα, Νικόλα!** :))

Ανώνυμος είπε...

o pio glykos tropos na pe8aineis
einai thn wra poy petas
san ta poulia
pshla
kai ksemakraineis

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ελένη;; !!!! Σωστό κι αυτό! :)) :))