Μία σχεδία το κορμί που στα όνειρα επιπλέει,
πάνω από θάλασσα αχινών ταξιδεύει
ανέγγιχτο
με τα μάτια να ανοίγουν και να κλείνουν
κοιτώντας τα άστρα!
Συχνά τα κορμιά ανταμώνουνε,
πέφτουν το ένα πάνω στο άλλο
και καμιά φορά μπερδεύονται
και γίνονται ένα.
Κορμιά που στην ίδια θάλασσα επιπλέουνε
ψυχές που κατοικούνε στον ίδιο ουρανό.
Και τότε,
η θάλασσα κοπάζει. Γίνεται άμμος
και κύματα.
Και χέρι χέρι τότε
με πατημασιές στην άμμο,
τα ονόματά μας γράφουμε.
Μία λέξη μόνο.
Αγάπη!
25 σχόλια:
Μου έχει λείψει...να ταξιδέψω στο όνειρο
Η γραφή σου με παρασέρνει
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ
Μελτέμι, όλα τα ταξίδια, ακόμα και αυτά που βαστάνε μια ζωή, αρχίζουν με ένα βήμα... Κάντο! :)) :))
Καλό βράδυ να έχεις και συ!
Ένα βήμα κι ακόμα ένα κι άλλο ένα....και ίσως αγγίξουμε το όνειρο!!!
ΚαληΣπέρα Νικόλα...ταξίδεψα όμορφα!
Θα σταθώ στην τελευταία
αυτή λέξη: Αγάπη!
Νομίζω τα λέει όλα...
Σ' ευχαριστώ πολύ καλέ μου
Νικόλα!!
Καλό βράδυ***
μμμμμ!!!
γλυκύτατο!!!
Η αγάπη σίγουρα έχει φόντο το νερό και ο έρωτας το αλάτι μέσα του.
Το χύνουμε στην γή και κάνει(αλμυρόνερο)...
θάλασσα...πάνω στα ματοτσίνορα του
Μία σχεδία το κορμί που στα όνειρα επιπλέει,!!!!
(Σε θάλασσες γαλήνιες)
:-)
Καλό βράδυ
Έτσι..
Άσε τα σημάδια σου στην άμμο
Εδώ…
Μέσα μας
Καληνύχτα
Αλμυρά κορμιά,
έρωτα μυρίζουν.
Ανοιχτά πανιά
τον αέρα γυρίζουν.
Μια αγάπη αγνή,
από άμμο κι αλάτι.
Καράβι ένα φιλί
σε υγρό μονοπάτι.
Δύο κορμιά.
Μια θάλασσα.
Κύματα πολλά.
Προορισμός ένας..!
Καληνύχτα Νικόλα, να χεις μια θάλασσα όνειρα!
Πολυ ομορφο και γεμάτο..τι άλλο...ΑΓΑΠΗ!
Καλημερα Νίκο
Κίρκη ένα βήμα για να αρχίσει το όνειρο να είναι δρόμος.... :)) :)) Καλημέρα! :))
Μαργαρίτα στο έχω ξαναπεί, ξέρεις να διαλέγεις! :)) :)) Καλημέρα!!!
Λάκη καλημέρα! :))
Ανάσα, :)) :)) Καλημέρα! :))
Βάσια θάλασσες να είναι, και το κυματάκι ευπρόσδεκτο! :)) :)) Καλημέρα! :))
Νατάσα τα χνάρια βρήκες... Χμμ... Από σένα δύσκολο να κρυφτώ μοιάζει! :)) Καλημέρα! :))
Ηλιαχτίδα, φωτεινή σε βρίσκω! :)) :)) Σε ευχαριστώ για το γλυκό σου έμμετρο! :)) Καλημέρα! :))
Μαρία, καλημέρα! :)) :))
θα στο ξαναπώ...
ζηλεύω και θαυμάζω το λυρισμό σου...
όμως,
τι γίνεται όταν αυτή η σχεδία δεν επιπλέει στα όνειρα αλλά βυθίζεται?
έχεις μια απάντηση σ'αυτό?
σε φιλώ
καλημέρα
:)) Φαίδρα μου, δεν προσπαθώ να δώσω απαντήσεις! :)) :)) Όχι με αυτόν τον τρόπο... Μόνο να ακούσω, μόνο αυτό... :)) :))
Καλημέρα Νίκο...Ακόμα μία όμορφη ανάρτηση, για μια στιγμή νόμιζα οτι έγραφες για δελφίνια, μόνον στους τελευταίους στίχους, 'επιασα το νόημα...
Καλό απόγευμα να έχεις...
Φιλιά...
χαθηκαμε.
μια καλησπερα να αφησω και να σε προσκαλεσω στο εξοχικο μπλογκ μας για ποτακι :)
πόσο θα'θελα
και τα δικά μου χνάρια
ν'ανταμώσουν άλλα δύο...
και τότε,
τούτα τα βήματα
θα είναι η αγάπη...
καλησπέρα με χαμόγελο...:)
Αρτάνη, πολύ όμορφη η εικόνα αυτή με τα δελφίνια !!! :)) :))
Αλίκη θα περάσω! :)) Καλησπέρα! :))
Γωγώ όλα θα γίνουν... :)) Να είσαι σίγουρη! :)) Καλησπέρα! :))
Μ λειψε το γραψιμο σου**
γραφεις για μια λεξη που τις τελευταιες μερες με βασανιζει
γραφεις για αγαπη
νιωθω αλλα δεν ξερω πως προφερεται
δεν ξερω να σχηματισω αυτα τα α διπλα στο αναποδο ψαρακι
δεν ξερω
γαληνια θαλασσα-η δικια μ με ταξιδευει με φουρτουνες
Η μαγική λέξη! Αγάπη!
'Εχεις την αγάπη μου Νικόλα!
Καλό σου βράδυ!
in the sky .... κάθε θάλασσα έχει και φουρτούνες.. Κυρίως αυτές που είναι εντός μας! :)) :)) Ξέρεις τι λένε, αν δεν μπορείς να το πεις ζωγραφισέ το! Εγώ σου λέω απλά, ζήστο! :)) Οι απαντήσεις θα έρθουν όταν πια δεν θα ρωτάς! :))
Ιωάννα, παντοδύναμη η αγάπη, όλα τα μπορεί, όλα τα αλλάζει! Δεν υπάρχει κάτι πιο μαγικό από αυτήν ! :)) :)) Καληνύχτα!
Το ξύλο της αγπάης είναι που κάνει τη σχεδία να επιπλέει... το άρωμά της αναδίδεται και σαγηνεύει τα όνειρα...
Συμπαγές το ξύλο, ένα μικρό παραθυράκι στο κέντρο, να βλέπεις στο βυθό τους αχινούς, υπάρχουν, αλλά εσύ δεν κινδυνεύεις...
Έτσι τη φαντάστηκα τη σχεδία σου, Νικόλα!
Καλό σου βράδυ και καλό ξημέρωμα.
Μια θάλασσα το σώμα σου
που μέσα της ταξίδεψα
ολάκερη
χωρίς πυξίδα
και
προορισμό..
Ασχετο(όσο κι εγώ με την ποίηση) αλλά εμπνευσμένο από το ποίημα σου :))
Κόκκινη ομπρέλα , καλημέρα! :)) :)) Το σώμα δίχως ασφάλεια καμιά, μόνο, νιώθω, σχεδία στην αγάπη μπορεί να γίνει... :)) Μα πάλι, κι η δική σου εκδοχή, αυτή η σιγουριά που θα έπρεπε πάντα η αγάπη να δίνει, με γοητεύει... :)) :)) Ο κόσμος όπως είναι κι όπως θα έπρεπε να είναι... :)) :))
Αύρα, όμορφα το ένιωσες! Ένα μικρό ποίημα το σχόλιό σου, και σε ευχαριστώ που αφέθηκες, και το άφησες εδώ, στις σελίδες μου! :)) Καθόλου άσχετο, να το κάνεις πιο συχνά! :)) :)) Καλημέρα! :))
Η "ΑΝΤΑΜΩΣΗ" σου μου θυμίζει μια στροφή μου απ' της Ψυχής Τα Λόγια τα Γραμμένα.
"Ρίξε θεέ μου μια βροχή
Ρίξε μια καταιγίδα
να κλείσουνε οι ουρανοί
να σβήσουνε τ' αστέρια
τέλος να σφυρίξει ο διαιτητής
στον ουρανό
και μεις οι δύο ναυαγοί
στη θάλασσα να βρούμε καταφύγιο
καλή σου μέρα
Πάντα καλά νάσαι
http://ligery.pblogs.gr
:)) Λυγερή μου, το πέρασμά σου πάντα χαρά! :))Καλημέρα! :)) :))
Δημοσίευση σχολίου