Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

25/5/08

Χάραγμα

Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση
εκεί που ανθρώπων η χωμάτινη λαλιά σιωπεί.
Όποιος μαζί σου θέλει να μιλήσει
θα πρέπει στα δυο του πόδια να σταθεί,
να τεντωθεί...

Δεν πρέπει εσύ τα φτερά σου να τα κλείσεις
και να σβηστεί η αγγελική σου η μορφή,
αν τους ανθρώπους, όπως νιώθω, έχεις αγαπήσει,
μη τους στερήσεις ενός αγγέλου την ψυχή.

Είναι μονόδρομος τούτη η μοναξιά σου
είναι αγάπης χάραγμα της μοίρας,
και δεν μπορείς από την μοίρα να κρυφτείς.
Και τον καρπό σου να κόψεις μη σε σέρνει
πάλι εκείνη θα βρεθείς ν΄ακολουθείς...

22 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Αυτοί οι στίχοι χάραξαν πορεία μέσα μου από την πρώτη στιγμή που τους διάβασα.....
Για μια ακόμη φορά μπράβο!!!!

marianaonice είπε...

"αν τους ανθρώπους, όπως νιώθω, έχεις αγαπήσει,
μη τους στερήσεις ενός αγγέλου την ψυχή"
Αυτούς τους ανθρώπους Νικόλα μου, με ψυχή αγγέλου που τους βρίσκει κανείς;;
Γέμισε ο κόσμος μας ...δαίμονες!! Φαίνεται πως ο Θεός έπαψε να μας αγαπά πια!!
Υπέροχοι στίχοι όπως πάντα.
Να είσαι καλά και καλή σου εβδομάδα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αναστασία! :)) Ότι καλύτερο μπορούσες να μου γράψεις :)) Ευχαριστώ! :))

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

marianaonice το πιο ιδανικό είναι να τους βρούμε μέσα μας.. τότε θα μπορέσουμε να τους διακρίνουμε και γύρω μας. Η αγάπη, είτε του Θεού, είτε των ανθρώπων, αποκαλύπτεται όταν μαθαίνεις να αγαπάς... :))
Καλή εβδομάδα! :))

rip1708 είπε...

τοση μοναξια..

Μαργαρίτα είπε...

"Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση"

Είναι;; Δεν το είχα σκεφτεί!!
Κι αν ναι, τότε αυτή τους
απομονώνει περισσότερο;;

Καλημέρα!*** :))

Artanis είπε...

Καλημέρα Νίκο...Η τελευταία στροφή λέει τα πάντα, σ' αυτό το ποίημα, οι στίχοι "είναι αγάπης χάραγμα της μοίρας" και "πάλι εκείνη θα βρεθείς ν΄ακολουθείς", είναι αριστούργημα...
Πολλά συγχαρητήρια..., σου αξίζουν...
Να έχεις ένα όμορφο απόγευμα, φιλιά...

Μαρία Έλενα είπε...

Γεια σου Νικόλαε
Έχεις προσκλησούλα
Φιλάκια ...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νάντια, η χειρότερη μοναξιά, όταν ανάμεσα σε πολλούς είσαι, μα μόνος είσαι... Η άλλη μοναξιά προσωρινή, γόνιμη, είναι η μόνη που αληθινά μπορεί να πάψει την έννοια μόνος... Γιατί όποιος στην μοναξιά σου τούτη σε βρει, αληθινός είναι, εκεί... Για να μοιράζεστε! :)) Όμορφο απόγευμα να έχεις! :))

Μαργαρίτα, όχι, δεν τους απομονώνει... Δρόμος λύτρωσης ο πόνος τούτος, γέφυρα από τα πιο σπουδαία υλικά της ανθρώπινης ψυχής. Ένα το σπουδαιότερο... Αγάπη... :)) Καλό απόγευμα!

Αρτάνη, σε ευχαριστώ, που νιώθεις! :)) :)) Καλό απόγευμα!

Μαρία Έλενα! :)) :)) Έρχομαι να δω! :))

Φαίδρα Φις είπε...

Νικόλα Νικόλα,
"είναι μονόδρομος τούτη η μοναξιά μου..."

πνίγομαι

Βάσσια είπε...

"Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση
εκεί που ανθρώπων η χωμάτινη λαλιά σιωπεί.
Όποιος μαζί σου θέλει να μιλήσει
θα πρέπει στα δυο του πόδια να σταθεί,
να τεντωθεί..."

Tι γλυκό Νικόλα!
Πόσο ανάγκη έχουμε τους αγγέλους.

καλή σου εβδομάδα
:-)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Φαίδρα, ξέρεις τι τρέμει πιότερο η μοναξιά;; Όταν οι μοναχικοί άνθρωποι αληθινά ανταμώνουν... :)) Καλησπέρα! :))

Βάσια, έναν κρύβουμε όλοι μέσα μας. Αξίζει να τον βοηθήσουμε να ανοίξει, πάλι τα φτερά του! :)) Και θα συναντήσουμε αγγέλους, σίγουρος είμαι! :)) Καλή εβδομάδα! :))

Μαρια Νικολαου είπε...

"Αγγελικό" Νίκο μου.. :)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Μαρία ευχαριστώ! :))

Νατασα είπε...

ένας άγγελος είσαι κι εσύ

Γωγώ Πακτίτη είπε...

κι αν είναι η μοναξιά σε αγγέλου
αφή να με οδηγήσει,
σπάω δεσμά του μέσα μου αλυσίδες
κι ακολουθώ το βήμα της αγάπης...

καλημέρα Νίκο...:)

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Νατάσα, ευχαριστώ! : )) : ))

Γωγώ, : )) Να το ακολουθείς, γιατί οι άλλοι δρόμοι κάποτε τελεύουν... Ο δρόμος της αγάπης, είναι πάντα καινούργιος! : )) Καλημέρα! : ))

Ανώνυμος είπε...

Είναι αγγέλων μοναξιά η πτήση
εκεί που ανθρώπων η χωμάτινη λαλιά σιωπεί.
Όποιος μαζί σου θέλει να μιλήσει
θα πρέπει στα δυο του πόδια να σταθεί,
να τεντωθεί...

Άμεση η ανταπόκριση της ψυχής μου στους στίχους σου Νίκο.

Στα δυό του πόδια να τεντωθεί και
να αλφαδιάσει την ματιά του στοβλέμμα σου. Ή μοναξιά τα φοβαται τα βλέμματα των ανθρώπουν,
μιλούν πολύ και τόπο δεν της παραχωρούν...
Με την εκτίμηση μου

Isminy.pblogs.gr

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ισμήνη... Ευχαριστώ! :)) Καλημέρα! :))

Ανώνυμος είπε...

τρομερο Νικο...θα μπορουσαμε να γραψουμε "βιβλια" για αυτο το θεμα οπως φυσικα και εχουν γραφτει...η ελληνικη γλωσσα ειναι απεριγραπτη ειδικα στην ποιηση...καλη σου μερα απο ΝΥ

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Καλή μου Γεωργία Νεφέλη, σε ευχαριστώ που περπάτησες πιο πολύ, από όσο το μάτι αρχικά βλέπει, σε αυτή την αμμουδιά, από όπου η ψυχή μου στέκεται κι ονειρεύεται.... :)) Μου δίνεις μεγάλη χαρά!

Ανώνυμος είπε...

γραφεις υπεροχα και ζηλευω που εγω μονο νιωθω χωρις να μπορω να εκφραστω...