Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

1/7/08

Κι αν η καρδιά σου κομμάτια γίνει..

Κι αν η καρδιά σου κομμάτια γίνει,
αν στ΄άστρα σκορπίσει,
θα σκαρφαλώσω στον ουρανό
ένα ένα να τα μαζέψω..
Κι αν σκορπίσει στην γη
κι αέρας την σκορπίσει
στα πέντε πέρατα,
άνεμος θα γίνω, στους ανέμους
τα ίχνη θα ακολουθώ τα κόκκινα,
πάνω στις παπαρούνες
και τα ρόδα που λάτρεψες,
όλο το κόκκινο της καρδιάς να μαζέψω
πνοή μου να κάνω να μεθώ..
Κι αν στη θάλασσα πέσει μέσα,
και σε τόπους χωρίς φως
η αγάπη σου κατοικήσει,
θά΄ρθω σκοτάδι
κυνηγώντας σαν ψαράκια
τους παλμούς σου,
σε αποχή θα μαζέψω όλα
τα χρώματα της θάλασσας,
και θα τα αγκαλιάσω,
να καώ να εκραγώ
και στο στερέωμα πάλι
η άνοιξη την θέση της να πάρει.
Στα κόκκινα χείλη σου θα την φυλακίσω
με ένα μου φιλί,
κι ας είναι αυτό το τελευταίο μου!

26 σχόλια:

meltemi είπε...

Και αν η καρδιά σου κομμάτια γίνει...ένα-ένα θα τα μαζέψω.Με ευλάβεια.Και θα τα φυλάξω σαν θησαυρό.Μέχρι να γίνουν ένα ξανά.Και τότε ακέραια θα στην δώσω πάλι πίσω.Μαζί με ένα μέρος απο την δικιά μου...

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Πόσο όμορφα συμπληρώνεις... ευχαριστώ μελτέμι μου! Να είσαι καλά!

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

"Κι ας είναι το τελευταίο μου"

Γιατί αλλιώς πως θα αρχίσω ξανά από την αρχή;

Έναν υπέροχο μήνα σου εύχομαι, μα πώς να μην είναι...

marianaonice είπε...

Λόγια απόλυτου έρωτα και αγάπης!!
Τυχεροί όσοι τα άκουσαν στη ζωή τους!!
Τυχεροί όσοι αγαπήθηκαν μ' αυτό τον τρόπο!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ Νικόλα!!

Ηλιαχτίς είπε...

..Κι αν η καρδιά σου κομμάτια γίνει,
θα σκορπίσει η αγάπη σου και θα αγκαλιάσει τον κόσμο.
Ολόκληρο. Ναι..
Κι όσο απέραντα μας χώρεσες και τους δυό σε μια καρδιά,
τόσο ασταμάτητα θα ψάχνω, παντού, να ενώσω τα κομμάτια,
που δυό σώματα συντελούν, δυό ψυχές..
Μα, μιάν αγάπη, μιά ζωή..!
Οδήγησέ με, κομμάτι κομμάτι στις πόρτες του θνητού μου Παράδεισου..τα κατακόκκινά σου χείλη..!


Ένα υπέροχο βράδυ να έχεις καλέ μου ποιητή, καλέ μου Νικόλα!

Σταλαγματιά είπε...

Νομίζω πως αυτή είναι η απόλυτη ευτυχία...τα λόγια αυτά, οι υποσχέσεις αυτές.....

για μια ακόμη φορά χαμηλώνω το βλέμμα...να μην φανεί η συγκίνηση

antifash είπε...

Πολύ ωραίο κομμάτι Νικόλα, μ' αρέσει η ιδέα των μικροσκοπικών κομματιών που μαζεύεις για να φτιάξεις και πάλι το όλο...Μου φέρνει στο μυαλό διάφορες εικόνες, πχ ένα Δον ΚΙχώτη που αναζητά τα κομμάτια της καρδιάς της Δουλτσινέας του, προκειμένου με τον ηρωισμό του, είτε να την κατακτήσει, είτε απλά να της την παραδώσει ελπίζοντας σε αλλαγή των συναισθημάτων της...
Καλημέρα...

Μαρια Νικολαου είπε...

Oμορφα λογια..
Και σπανιο έως ανυπαρκτο να τα ακουει κανεις..
Καλημερα ..

Ανώνυμος είπε...

Παρατηρω
απο μακρια.....
Εσενα.....
Σκεψεις...
Συνειρμοι....

Σωπαινω...
Καποια αναδυεται μεσα απο ετουτο το ποιημα....
Δεν ειμαι Εγω...
Απλα παρατηρω....

Στο πισω μερος του μιαλου μου ενας ψυθιρος...μια φωνη αδιασπαστη μεσα μου φωναζει....
Και τι μ'αυτο....

Σωπαινω....
Αφουγκραζομαι και τραβω στ'ανοιχτα της ψυχης μου....
Ακουω την ανασα σου....

και παλυ Σωπαινω....

Bουλα. είπε...

Λέξεις προσοχής .
Τώρα πια ξέρω πως πρέπει να το βάλω στα πόδια και να τρέξω μακριά.
Όσο πιο μακριά γίνεται, όσο πιο μακριά μπορώ.
Δώσε μου ένα ψέμα για αλήθεια .
Μην μ’ αγκαλιάσεις ποτέ αν δεν μ’ αγαπάς…
Μόνο αυτή την υπόσχεση θέλω να μου δώσεις.
Φοβάμαι όταν σε νιώθω μακριά... φοβάμαι το τώρα!

Ανώνυμος είπε...

Όπου κι αν μετοικήσει
η καρδιά σου
θα είναι υπέροχη
και αδούλωτη
ΜΟΝΑΔΙΚΗ

πάντα τέτοια

Ανώνυμος είπε...

Με αυτό θυμίζεις
κάπως τον Ιππότη
από τα παλιά...

καλσπέρα
blue orizon

Ανώνυμος είπε...

καλησπέρα ολόκληρη

blue orizon

MARIA ANDREADELLI είπε...

Κι αν η πνοή σου γίνει δάκρυ
σ' αγνοημένο δειλινό
θα ψάχνω ως της γης τα μάκρη
πως να γιατρέψω τον λιγμό.

Καλό Μήνα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Βαΐα, ένα όμορφο μήνα να έχεις και συ! Ρόδα η ζωή, κύκλους κάνει και μας ταξιδεύει..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

marianaonice ποτάμι η ομορφιά του κόσμου, που ανάμεσα από τα δάχτυλά μας περνά.. Θα πρέπει να πιούμε και να ξεδιψάσουμε όσο το ποτάμι κυλά ακόμη.. Στις προσταγές τις καρδιάς να ακούσουμε.. Νομίζω, σε όλους ανήκει λίγη απ΄ο αυτή την καλή τύχη, που λες, αν και πάντα πίστευα ότι πιο σημαντικό, κι ακόμη προϋπόθεση για να αγαπηθείς και να έχει νόημα ( να αγαπηθείς ) , είναι να αγαπήσεις.
Καλό μήνα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Πόσοι λόγοι, στα λόγια σου, να κομματιάσω την καρδιά μου! Να βρίσκω κομμάτι κομμάτι, τις πόρτες του θνητού σου παραδείσου, κι αυτό, να βαστήξει μία ζωή ολάκερη!
Καληνύχτα καλή μου Ηλιαχτίδα! Όμορφο το πέρασμά σου, πάντα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αναστασία μου, αν χαμηλώνεις το βλέμμα, πως τα λόγια θα διαβάσεις της καρδιάς; Γιατί φωνή δεν γεννήθηκε ακόμα να πει τα λόγια τούτα ακόμη, μπερδεύεται ο παλμός κι η αναπνοή όταν τις λέξεις τούτες να μαρτυρήσουν προσπαθούνε με τον ήχο τους..
Καλό βράδυ..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αντίφαση ο Δον Κιχωτισμός, ίσως να είναι πολύ πιο ουσιώδης από ένα σωρό άλλες ουτοπίες που κυνηγάμε στη ζωή μας.. Με τόση σοβαρότητα, μα δίχως καρδιά.
Σε ευχαριστώ που πέρασες.. Αν έχεις κάποια σελίδα, δεν μπορώ να φτάσω σε αυτήν, γιατί δεν έχεις προφίλ. Καληνύχτα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Μαρία, ότι δεν βλέπουμε δε σημαίνει πως δεν υπάρχει.. Η καρδιά τα κρύβει όλα αυτά τα μυστικά, ας τα ανακαλύψουμε, πρώτα στη δική μας καρδιά, κι έπειτα, αν πιστέψουμε στην αλήθεια τούτη, μέσα από τα μάτια μας, κι άλλοι θα δουν .. σε πείσμα των καιρών που προστάζει σκοτάδι και φόβο. Το πιο σημαντικό, το ξαναλέω, είναι να μάθουμε να αγαπάμε, και να μη το ξεχάσουμε.. Να αντέξουμε στο τεντωμένο σχοινί της. Με πίστη..
Καληνύχτα καλή μου φίλη!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Γεωργία, άσπρο μου σύννεφο, καλή μου νεράιδα...
Το μόνο που έχω να πω, να ακούς αυτή την φωνή μέσα σου... σωστά μιλάει!
Την αγάπη μου! Καλό βράδυ!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Βούλα θα σου δώσω μία αλήθεια αντί για ένα ψέμα. Την υπόσχεση που ζητάς!
Την αγάπη μου, να σε σκεπάζει! Καληνύχτα!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

blue orizon αν ο ιππότης σου είναι δίχως ασπίδα και όπλα, τότε, μπορώ να δεχτώ τον τίτλο.. Ευχαριστώ! Μια μεγάλη καληνύχτα για σένα! Γεμάτη άστα κι αγάπη!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ένα φιλί μονάχα φτάνει
να μου γλυκάνει τη ζωή,
στο δειλινό που θά ρθεις πάλι
η μοναξιά να κρεμαστεί..

Καλό μήνα Poetic Sin. Οι στίχοι σου... μαγικοί!

LIAKI είπε...

Που είσαι τόσο καιρό να μου "γιάνεις" και το δικό μου τον πόνο???Αισθάνομαι λίγο καλύτερα και αυτό οφείλεται στο όμορφο αυτό ποιήμα σου!!!!Καλημέρα!!!!

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

LIAKI, δεν ξέρεις πόση χαρά μου δίνουν τα λόγια σου!!! Με συγκινείς! Να είσαι πάντα καλά! Καλημέρα!