Ρακένδυτος πέρασε ο Έρωτας από τις χαραμάδες της πόλης,
σφραγίζοντας με φως τα μάτια που φίλησε η μοναξιά..
Λίγος καπνός λίγη πνοή... τόσο μόνο βάσταξε..
Κι όμως το σώμα του βάρυνε αιώνες σιωπής...
"Ζωή"το αποκαλέσανε άγνωστοι περαστικοι,
θαυμάζοντας τα πυροτεχνήματα των στιγμών.
μα εσύ ήξερες.. κυλάρισε μέσα σου η μοναξιά...
Φαρμάκι που δε θα γιατρευτεί από δάκρυ.
Μια κραυγή μόνο.. κι αυτή μισή...
Η άλλη μισή κάηκε στη φωτιά που οδηγεί στην κόλαση.
Την κόλαση, να Αγαπάς μα να μην Είσαι....
.. Επειδή έχεις μισό σώμα, μισή καρδιά, ψυχή μισή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου