«Κυνηγοί ονείρων» , είπε…
Σ’ ένα κοχύλι ο πόνος κλεισμένος μαργαριτάρι έγινε λευκό.
«Απ’ τον βυθό ως την άκρη των κυμάτων, μία υπόσχεση δρόμος».
Κι άναψε το τσιγάρο του με τα πιο πολύτιμα απομεινάρια του φωτός,
εκείνα που σύντομα θά’ ναι χάδι και σάρκα της σελήνης..
Δάκρυ και λάμψη στα μάτια όσων ονειρεύονται, κι αγαπούν!
… και χαμόγελο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου