Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

10/5/17

Σταυρός


Μια μελαγχολία κι ένα φυλαχτό
αμαρτωλή ιστορία ενός "σ΄ αγαπώ"..
Δάση οι κουβέντες, βλέφαρα κλειστά
να μετρούν ανέμες καμένες στη φωτιά.
Κι όμως, πάντα μένει να γυρνά κρυφά,
μία φυλαγμένη, αγκάθι στη καρδιά..
Τάζει παραμύθια, ξετυλίγει αλήθεια..

Είχα μια καρδιά, σα πουλί πάει..
πέταξε μακριά...
Είχα μια αγάπη, σύννεφο,
δύσκολα στα βλέφαρα βαστώ...
Ήρθε ο καιρός και πέρασε,
ήρθε και ξαναπέρασε,
και πάντοτε με βρίσκει εδώ.
Πάνω στο δικό σου το σταυρό..

Δεν υπάρχουν σχόλια: