Λύτρωση

Μία λέξη

κυρτώνει το κεφάλι.
Είναι ο λαιμός της μίσχος.
Η ρίζα απ’ τη καρδιά
στα χέρια έχει απλώσει,
τυλίγει το κορμό
σα παγωμένη απελπισία.

Μια λέξη αρκεί
στα δυο να κοπεί.

Τα πόδια ν’ αγγίζουν το ταβάνι
ανάποδα τις μέρες να μετρά,
με την ψυχή τον ουρανό να δίνει
για να χωθεί στη γη βαθιά.

Μια λέξη να χαθεί, μια να τη σώσει.
Ω, είναι οπωσδήποτε Θεός.. !
μα αν θέλει το ναό του να γλυτώσει,
καλύτερα να μείνει γι’ αυτή φως..

Μα θα’ ναι ψέμα, θα είναι ένας ψεύτης
κι εκείνη μες το ψέμα του θα ζει.
Καλύτερα λοιπόν να τη σκοτώσει,
γιατί της αξίζει, λεύτερη να ζει!