Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

29/5/08

Από το μηδέν, γιατί όχι;

Στάσου.Για λίγο παραπάνω από όσο χωράει μια στιγμή, και νιώσε, κοίτα... Όλα μπορούν να αρχίσουν στο τώρα από το μηδέν. Η πορεία δεδομένη, όπως κι η μνήμη... Μα υπάρχει κι άλλη μνήμη. Αυτή που κατοικεί από ανέκαθεν στο βαθύ μπλε του βυθού, στο απαλό γαλάζιο που σκεπάζει το βαθύ μπλε και ζωγραφίζει πάνω του ο ήλιος με το χρυσάφι του..... Η μνήμη που μέσα της κατοικούμε και δεν κατοικεί αυτή εντός μας...
Μικροί μες τα τεράστια "μπορώ" μας, ταξιδεύουμε τσακιζόμαστε ή συνεχίζουμε. Τόσα συντρίμμια, κόκκοι άμμου στα πόδια σου μπρος, προσευχές είναι. Όλες για σένα, που πατάς πάνω στην άμμο, και μπορείς να χορεύεις, νομίζοντας μόνη. Μόνη δεν είσαι... Η άμμος, το φως που ανέτειλε ή έσβησε την πιο σκληρή ώρα για κάποιους, σε σένα χαμογελάει ακόμα. Τόσο μικρή και παράξενη είναι η ζωή, που το σημείο μηδέν να αναζητάς πρέπει διαρκώς, όταν νομίζεις πως ο καιρός σου πέρασε, οι άνθρωποι φύγαν, ή οι ευκαιρίες παραιτηθήκανε στο πλάι ενός προκαθορισμένου δρόμου. Όσο ανασαίνεις, όσο σκέφτεσαι και νιώθεις, όλα είναι δυνατά, όλα μπορούν να σου συμβούν. Κι η θάλασσα, ψέμα είναι, μη το πιστέψεις. Ποτέ δε σε πρόδωσε. Σε περιμένει....

25 σχόλια:

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αυτό το διάστημα είναι πολύ φορτωμένο από εργασία, κι έτσι δεν μπορώ να είμαι κοντά σας όσο θα ήθελα... Ξέρω πως από αρκετούς χάθηκα, πως απαντώ πιο αργά στα σχόλια, και ζητώ συγνώμη και κατανόηση. Μέχρι το φθινόπωρο, ο χρόνος θα είναι ιδιαίτερα πιεστικός... Όσο μπορώ, θα δραπετεύω να επιστρέφω κοντά σας... :)) :))
Την αγάπη μου! :))

Μαργαρίτα είπε...

Πέρνουμε λοιπόν τα χρώματα του
ουρανού και ζωγραφίζουμε τις
στιγμές μας.. το βαθύ μπλέ του
βυθού και θάβουμε τον πόνο μας!!
Όσο αναπνέουμε όλα μπορούν να
συμβούν καλέ μου Νικόλα..

Πάντα θα χαίρομαι την καθαρότητα
της σκέψης σου!! :))

Μη στενοχωριέσαι που χάνεσαι..
η αύρα σου είναι πάντα εδώ!! :))
Κι εμείς χαιρόμαστε το πέρασμά της..
Εύχομαι όλα να σου πάνε καλά!!

Καλό βράδυ*** :))

Φαίδρα Φις είπε...

με στεναχώρησες αλλά καταλαβαίνω,
η θάλασσα δεν είναι ψέμα,

φιλιά

. είπε...

Μικροί μές στα τεράστια "μπορώ" μας ταξιδεύουμε!

Δυνατή πρόταση Νικόλα μου!

Να έχεις ένα όμορφο βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

Όσο ανασαίνεις, όσο σκέφτεσαι και νιώθεις, όλα είναι δυνατά, όλα μπορούν να σου συμβούν. Κι η θάλασσα, ψέμα είναι, μη το πιστέψεις. Ποτέ δε σε πρόδωσε. Σε περιμένει....

Νεύμα,ζωής, αισιοδοξίας ,κι ανατροπής ακόμη αφού και στην
θάλασσα σε πάει ν' αγναντέψεις το
αύριο....
http://Isminy.pblogs.gr

Μαρια Νικολαου είπε...

Η θάλασσα....ειναι η μονη αληθεια..

magdalini36 είπε...

«Στάσου.Για λίγο παραπάνω από όσο χωράει μια στιγμή, και νιώσε, κοίτα...Όσο ανασαίνεις, όσο σκέφτεσαι και νιώθεις, όλα είναι δυνατά, όλα μπορούν να σου συμβούν. Μικροί μες τα τεράστια "μπορώ" μας, ταξιδεύουμε τσακιζόμαστε ή συνεχίζουμε”.
Mικροί...ναι,... με μόνο σκάφος...και πυξίδα, της θέλησης τη δύναμη να αρμενίσουμε και να κυνηγήσουμε όλα αυτά που ονειρευτήκαμε...

«Η θάλασσα…ποτέ δε σε πρόδωσε. Σε περιμένει....»
Ποτέ δεν πρόδωσε κανέναν μας η θάλασσα,...το ν’αφουγκραστούμε.τις βαθύτερες επιθυμίες μας...Συμβολίζει το άπιαστο που αλλοιώνεται και μεταβάλλεται συνεχώς μπροστά στα μάτια σου, ...τη διαρκή αναζήτηση,...αντικατοπτρίζει την πηγή της ζωής, την επιθυμία...αλλά και κυρίως την πηγή της έμπευσης...γιά οτιδήποτε...και δεν ξέρεις,δεν μπορείς να σχεδιάσεις...ποτέ που χμ...θα σε βγάλει...αυτή είναι η μαγεία της!
Ευχαριστώ... Καλημέρα φίλε Νικόλα!

faraona είπε...

Νικολαε σε κατανοουμε...χαχααα! Κουραγιο φιλε...καιρος ειναι και θα περασει.Ωραιο κειμενο!

δροσερο φιλι απο την Κερκυρα

Αστερόεσσα είπε...

Αυτό το 0... εμπεριέχει τα πάντα. Κακώς το ταύτισαν με το ουδέν.

Κανείς δε σε παρεξηγεί, αν λείπεις. Σε διάβαζα κι όταν δε μιλούσα, πριν δώσω στίγμα. Δεν απαντιούνται όλα με λόγο και μάθαμε να φοβόμαστε τις σιωπές. Γιατί; Η μουσική έχει και παύσεις. Αλλιώς, η μελωδία δεν ανασαίνει.

Βάσσια είπε...

Όλη αυτή η εναλλαγή εικόνων στη ζωή μας, πότε να χάνουμε, πότε να κερδίζουμε, πότε τίποτα, διατηρεί την ανάγκη μας να ζούμε.

Για κάθε τι που πεθαίνει, υπάρχει κάτι καινούργιο που γεννιέται.

Καλό απόγευμα
:-)

Λαμπηδονα είπε...

Απο το μηδεν κι η θαλασσα ολα τα
ξεπλένει δεν προδιδει ποτε!
Ολα γινονται πιο καθαρια!
Λαμπερα.

Ανώνυμος είπε...

Αληθινο, δυνατο...ομορφα γραμμενο....την αγαπη μου

Ηλιαχτίς είπε...

Καλέ μου Νικόλα,
όλα μπορούν να αρχίσουν από το μηδέν κι ας είναι ταξίδι μέσα σε μεγάλα "μπορώ", φτάνει που μπορείς..!

Μη ζητάς συγνώμη, την κατανόησή μα την έχεις! Να προσέχεις καλέ μου και όμορφα να περνάς!
Σε φιλώ!

Σταλαγματιά είπε...

...Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου έζησα όλη την ζωή!!!!

meltemi είπε...

Χρειάζεται πολύ θάρρος και αποθέματα ψυχής για να ξεκινήσεις απο το μηδέν...

Όμως είναι εφικτό..αρκεί να το θέλεις

Μια γλυκιά καληνύχτα!

Artanis είπε...

Μή στεναχωριέσαι φίλε Νίκο...Κάποια στιγμή θα είσαι πιο λάσκα, και θα μπορέσεις να μας επισκεφτείς πάλι όλους και να αφήσεις τον καλό σου λόγο...

Και όχι, η θάλασσα, ή ο καιρός, τιο κύμα και ο άνεμος δεν προδίδουν...Αυτό το κάνουν μόνο οι άνθρωποι...
Φιλιά πολλά, Νίκο, καλό Σ/Κ...

Γωγώ Πακτίτη είπε...

η θάλασσα,
μια προδομένη αλήθεια είναι
σαν τα κύματα ξεβράζουν σιωπές...

καλημέρα Νίκο...:)

rip1708 είπε...

αρχισα παλι να πεφτω..τα λογια σου ομως εκρυβαν την ελπιδα που εψαχνα μερες τωρα.." Τόσα συντρίμμια, κόκκοι άμμου στα πόδια σου μπρος, προσευχές είναι."ισως ο πονος να μην ειναι τοσο κακοβουλος..
σε ευχαριστω για την σταλα ελπιδας που εσταξες μπροστα στα ματια μου..

Ανώνυμος είπε...

Μικροί μες τα τεράστια "μπορώ" μας

μαρεσουν τα πεζα
πολυ
καταλαβαινουμε...ολοι
*ειναι τα ψεματα παραμυθια...τι ειναι προτιμοτερο?η αληθεια η ενα παραμυθι?//

τα φιλια μου

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Όμορφα το είπες...

"Κι η θάλασσα, ψέμα είναι, μην το πιστέψεις. Ποτέ δεν σε πρόδωσε. Σε περιμένει..."

Και οι άνθρωποι τι θαρρείς πως είναι? Βότσαλα στην ακρογιαλιά που καίγονται από τον ήλιο και λαμπυρίζουν μες στο νερό, κι άλλες φορές πλακώνονται κι άλλες φορές πλακώνουν...

Στρατος "exoaptonkyklo" Ραπτοπουλος είπε...

Για φαντασου την εντυπωση που κανουν τοσο δυνατα κι ελπιδοφορα λογια, οχι μονο σε ολους εμας τους συνοδοιπορους σου "φιλολογιζοντες", αλλα και σε καποιους αλλους ανθρωπους... ας πουμε σ αυτους που αυτη τη στιγμη παλευουν με την επαρατη νοσο? Ε? Για σκεψου τους ... οταν διαβαζουν λογια σαν "οσο ανασαινεις, οσο σκεφτεσαι και νιωθεις,ολα ειναι δυνατα, ολα μπορουν να συμβουν."
Δεν ξερω αν σου περασε κατι τετοιο απ το νου οταν εγραφες τετοιες κουβεντες αλλα για σκεψου...
Γι αυτο φιλε, σε ευχαριστουμε. Με οποια συχνοτητα κι αν κοινωνεις μαζι μας την ψυχη σου...
Τα σεβη μου.

Νατασα είπε...

Kαλό μήνα
Δεν υπάρχει δεν μπορώ
Μα και το θέλω για να πω
πάντα την θάλασσα κοιτώ
Εκεί , όσο βουλιάζω, ανασταίνομαι

Bουλα. είπε...

Κι η θάλασσα, ψέμα είναι, μη το πιστέψεις. Ποτέ δε σε πρόδωσε. Σε περιμένει....
Kαλό μήνα

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Σας ευχαριστώ όλους, που με κερνάτε φως με το πέρασμά σας! :))

Άστρια είπε...

Πολύ ωραίο,με συμπιεσμένα περιεκτικά μυνήματα και προτροπές για αισιοδοξία, ελπίδα, αυτογνωσία...
"Από το μηδέν γιατί όχι" και μέχρι το άπειρο.
Σε περιμένουμε.(να δραπετεύεις συχνά ε;) :))