Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

2/4/08

Το βαλς της μοναξιάς...

Ένα μαύρο κοράκι,
ξάφνιασε το βελούδινο βράδυ
τους ικέτες της χαράς και του πόθου...
Η νύφη τρόμαξε
και κρασί μαύρο σαν αίμα
χύθηκε άθελα στο λευκό τραπεζομάντιλο.
Κι ο λεκές, έβαψε το ακριβό πανί,
τους καλεσμένους έβαψε
σαν να ήταν χάρτινοι,
τον ουρανό έβαψε κι έγινε βροχή
που ξέβαψε τα δέντρα,
κι ακόμα τους μουσικούς
και τους πολλούς υπηρέτες.
Μα οι καλοί τρόποι επιβάλλονται...
¨Στην υγειά σας!"
είπε η νύφη με υψωμένο ποτήρι.

Κι έπειτα άρχισε ο χορός...
Οι μουσικοί παίζανε,
την δουλειά τους κάναν.
Οι υπηρέτες στέκαν έτοιμοι
να εξυπηρετήσουν.
Κι η νύφη, μόνη,
στη μουσική υποταγμένη,
το βαλς χόρεψε...

28 σχόλια:

rain είπε...

Ομορφος χορός το βαλς..σε μεταφέρει σε σάλες καταφώτιστες , σε γυαλιστερά μαρμαρα με ταξίντο και τουαλέτες...κάτι σαν παραμύθι

Ανώνυμος είπε...

κι η νύφη μόνη, υποταγμένη...
στο παραμύθι που δικό της δεν ήτανε,
κλήθηκε τον πρώτο ρόλο να παίξει...
μια βροχή ικέτευσε...μια βροχή θα με σώσει...
κι ύστερα...όταν η βροχή ήρθε...
ανασήκωσε τους ώμους μοιρολατρικά...
τι να μου κάνει μια βροχή εμένα?
-------
δεν θέλω να σου πω πόσοι άνθρωποι θα ταυτιστούν με όσα γράφεις...
παρατηρώ μια μεγάλη αλλαγή σε σένα...σα να σε άγγιξε κάτι πολύ δυνατό ή σα να ωρίμασε απότομα ένα εξαίσιο φρούτο μέσα σου...ότι κι αν είναι...το ευχαριστώ! σε ευχαριστώ!
armatan

eva είπε...

... τόση δύναμη στην παρατυπία της, τόσο θάρρος να το προσπεράσει, πες μου, τι τον ήθελε τον γάμο; Να, αυτά κάνουμε!

Ανώνυμος είπε...

Βαλς που η νύφη χόρεψε μόνη της..
πένθιμο.. πολύ..
τo μαύρo ας σπανίζει..
τόσο μόνο όσο τα άλλα
χρώματα να τονίζει..
χρώμα στάξε..
ζωή.. ζωγράφισε..

Καλησπέρα Νικόλα!

L.N.E

Artanis είπε...

Πικρό κρασί, ήταν αυτό...
Υπέροχο κομμάτι Νίκο...Καλησπέρα...

Roadartist είπε...

..πολύ θλιβερό.. στην πιο όμορφη (υποτίθεται??) στιγμή της ζωής της..χόρευε ενα μοναχικό βαλς?..

Mariel είπε...

Και ο ουρανός της φώτισε και η μουσική τη μάγεψε και το αίμα κρασί ξανάγινε γλυκό απ'τη βροχή.

Πολύ ωραίο, είπα να βάλω μια πινελιά στο τέλος της χαράς αν και ξέρω πως εσύ άλλα ήθελες να πεις με το ποίημα..

faraona είπε...

Αχ ποσα τετοια βαλς χορευουν οι γυναικες...ποσα!

Μαργαρίτα είπε...

Αλληγορικό... το ποίημα σου
Νικόλα!!! Μελαγχολικό πολύ!!
Πρέπει τη δύναμη να βρει
η όμορφη κυρά σου
και μεσα απ'το χορό αυτό
να αναγεννηθει, μες της
βροχής τις στάλες!!

Καλό απόγευμα από καρδιάς :))

Φαίδρα Φις είπε...

έξοχη η αλληγορία,καλοδουλεμένη,
και ο συμβολισμός... του,
επιβεβλημένες υποχρεώσεις,ποια άραγε "νύφη" θα βρει κάποτε τη δύναμη ν'αποδεσμευτεί από υποχρεώσεις που φαινομενικά ταιριάζουν στο ρόλο της?,
ν'αποτινάξει όρους ζωής που άλλοι της έχουν ορίσει?
πότε η ζωή της θα καταξιωθεί ως αληθινή ζωή?

από τα πιο όμορφα που έχεις γράψει,
για μένα τουλάχιστον

σε φιλώ

manetarius είπε...

Ένα θα σου πω : !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! και τίποτ' άλλο.

maya είπε...

μια γλυκιά και σκληρή
μοναχική ιστορία!
και ο γαμπρός?
πουθενά?

ή μήπως
το μαύρο κοράκι
που την τρόμαξε...
ήταν μια πτήση απο την πραγματικότητα?

μου αρέσουν οι εικόνες που ζωντανεύεις!
βλέπω οτι έχω χάσει κι άλλα όμορφα! θα κάτσω λίγο ακόμη να σεργιανίσω εδώ...

πολύχρωμη καλησπέρα !!!
χχχχχχχχχχχ

Ανώνυμος είπε...

ωωωω "Και ξαφνικά ο διευθυντής στης ορχήστρας αρπαξε τη νύφη και χόρεψε μαζί της τον χορό των μπιζελιών"
Να το χαμογελό μου :)
Καλησπέρα ασπρο μου φτερό!!!!

giota persis είπε...

Καλησπερα Νικολα
Η επιθυμια σου διαταγη εδω..http://spiti.pblogs.gr/2008/04/eikones-apo-anoixh.html

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αρματάν. Ρόλοι ζωής, παράσταση μια βραδιάς. Οι στίχοι σου όμορφο δώρο. Ναι, σίγουρα ήσουν κι εσύ εκεί, σ΄αυτό το βαλς. Δεν ξέρω αν ωρίμασε κάποιο εξαίσιο φρούτο όπως λες, ή αν σάπισε ο μύθος του... Θα δείξει! Σε ευχαριστώ για τα ζεστά και τρυφερά σου λόγια.... Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ! :)) Την αγάπη μου!

Ευαγγελία έλα μου ντε;Γιατί;
Καλό απόγευμα φίλη.

Ελένη, όχι σήμερα, όχι τώρα... Υπάρχουν φορές που ανάγκη είναι και το σκοτάδι και το μαύρο... Όπως ανάγκη είναι ο ύπνος.
Καλησπέρα!

Αρτάνη, πικρό λες... Θεία κοινωνία λέω... Καλησπέρα!

Roadartist ναι... Μπροστά σε μια καμπή της ζωής της, η μοναξιά το γλέντι συντρόφευσε καλύτερα από όλους. Χόρεψε μάλιστα, αυτή μόνο, με την νύφη... Κι η νύφη αφέθηκε, από ευγένεια στην αρχή, ανήμπορη να αρνηθεί την σκοτεινή της δύναμη κατόπιν... :))

Μαριέλ, και το ουράνιο τόξο ακόμα, μπορεί να λεκιάσει και να βάψει αυτό το κρασί!
Καλό απόγευμα να έχεις!

Φαραόνα, ναι... κυρίως οι γυναίκες, μα όχι μόνο. Κυρίως όμως αυτές! :))

Μαργαρίτα .... τα πρέπει αφήσανε μόνη την νύφη... Αλλά όχι τα δικά της. ;))

Φαίδρα σε ευχαριστώ! Δεν έχω τίποτα να συμπληρώσω σε όσα είπες.. :)) Την αγάπη μου!

Mane-tarius!!! :)) :)) Σε ευχαριστώ!

Μάγια χαρά μου μεγάλη να τριγυρίζεις εδώ, όλα τα δωμάτια της ψυχής μου και δικά σου! Σε ευχαριστώ! Καλό απόγευμα!

Μάνια, υπέροχο δεν είναι το τραγούδι των μπιζελιών;; :)) Και το άγρια φυλή των Λιλιπούα μου αρέσει πολύ! Καλησπέρα!! :))

Γιώτα μου, σε ευχαριστώ! Από την καρδιά μου! :))

Keep Dreaming είπε...

Exeis talento giati exeis vathos!
Sygxaritiria..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

ερΑσιτεχνη ανθρωπε ευχαριστώ για το πέρασμά σου. :))

Ανώνυμος είπε...

στάλες το μαύρο λέμε.. στάλες ναι.. όχι δεκαπεντόκιλα.. χαχαχα

Καλό σου βράδυ Νικόλα..

L.N.E

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

:)) Καληνύχτα Ελένη!

Μαρια Νικολαου είπε...

Εξαιρετικό..
Δεν χρειαζονται αλλα λογια

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Σε ευχαριστώ Μαρία! Νά΄σαι καλά!

Alkmini είπε...

καλησπερα γλυκε Νικολα
:))

Ανώνυμος είπε...

Μαύρο κοράκι με φόντο το λευκό του νυφικού.. Προϊδεασμός για κάτι λανθάνον;

Ηλιαχτίς είπε...

Έρχονται στιγμές που όλοι
χάνουμε τα βήματά μας σε ένα
μοναχικό, δικό μας, βαλς κι ας φαντάζει η μελωδία ατελείωτη..
Στεκόμαστε όμως στα δικά μας πόδια..!

Μελαγχολικό, μα όμορφο.
Καλό βράδυ Νικόλα!

Δημήτρης είπε...

Κι άνθισες
στο μέτρο χόρεψες..
στενόχωρο βαλς.

Νίκο
η μοναξιά από μόνη της
έχει ρυθμό
Υπέροχα οριζοντιώθηκες
πάνω απ' τα κεφάλια τους,
στολίζοντας τη νύφη!

καλό βράδυ, φίλε

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Αλίκη καλή μου, καληνύχτα! :))

Ηλιόφτερη, απλή διαπίστωση... καλό βράδυ!

Ηλιαχτίδα ναι, έτσι είναι...ευτυχώς! :)) Καληνύχτα!

Δημήτρη μου, πάντα όμορφο το πέρασμά σου! Σε ευχαριστώ! :)) Καλό βράδυ!

Ανώνυμος είπε...

το βάλς της μοναξιάς.. το βάλς της υποταγής.. το βαλς της ζωής ..
Υπέροχο Νικόλα αυτό που οραματίστηκες..

Νικόλας Παπανικολόπουλος είπε...

Ελένη σ΄ευχαριστώ! Καλημέρα! :))